ସେଦିନ ରବିବାର ଥିଲା। ତେଣୁ ମୁଁ ଘରେ ଥିଲି। ଖରାବେଳେ ବାରି ପଛପଟକୁ ପରିସ୍ରା କରିବାକୁ ଯାଇଥିଲି। କଦଳୀ ବୁଦାମୂଳେ ଖୁଡି ପରିସ୍ରା କରି ବସିଥିବା ମୋ ଆଖିରେ ପଡିଲା। ମୁଁ ଟିକିଏ ଉହାଡରେ ଛପିଗଲି। ଖୁଡି ଲୁଗା ଟେକିକରି ବସିଥିଲେ। ପଛ ପାଖରୁ ତାଙ୍କ ଗୋଟାକ ଯାକ ଲଙ୍ଗଳା ଗାଣ୍ଡି ମୋତେ ପରିଷ୍କାର ଦେଖା ଯାଉଥିଲା। ଖୁଡିଙ୍କ ମସ୍ତ ସୁନ୍ଦରିଆ ଗୋରା ତକତକ ମାଇକିନିଆ ଗାଣ୍ଡି ଦେଖି ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇଗଲା। ଏତିକି ବେଳକୁ ସେପଟୁ କାହାର ପାଟି ଶୁଭିବାରୁ ମୁଁ ସେଠାରୁ ଧିରେ କି ଖସି ଆସିଲି।
ଆଃ.. ମୋ ଖୁଡିଙ୍କର କି ମସ୍ତ ଗାଣ୍ଡି ହେଇଚି ମ ! ତାଙ୍କୁ ବୟସ ୪୦ ଭିତରେ ହେବ। ଗାଉଁଲି ମାଇକିନା ହେଲେ ବି ଦେଖିବାକୁ ସୁନ୍ଦର। ଚେହେରା ଖୁବ୍ ଗୋଲଗାଲ ଆଉ ନିଦା। ଦିଇଟା ପିଲାର ମାଆ। ପିଲା ଦିଇଟା ବଡ ହୋଇ ହାଇସ୍କୁଲରେ ପଢ଼ୁଛନ୍ତି। ଦାଦା ମାଇନର ସ୍କୁଲ ଟିଚର। ଖୁଡିଙ୍କ ସହ ମୋର ଭଲ ପଡେ଼। କାମଦାମରେ ସେ ମୋ ବୋଉକୁ ପ୍ରାୟ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି। ମୋ ବୋଉ ବି ଦାଦା ଖୁଡିଙ୍କି ଭାରି ଆଦର କରେ। ଭାବିଲି ତାଙ୍କ ଘରଆଡୁ ଯାଇ ଟିକିଏ ବୁଲି ଦେଇ ତାଙ୍କୁ ଦେଖା କରି ଆସିବି। ଆମ ଘରକୁ ଲାଗି ତାଙ୍କ ଘର।
ମୁଁ ପହଞ୍ଚିବାରୁ ଖୁଡି ମୋତେ ଦେଖି ହସିଦେଇ କହିଲେ - ଆରେ ରାଜୁ, ଆସ ଆସ। ଆଜିକାଲି ତ ତମର ଦେଖା ମିଳୁନି। ଆମ ସଭିଙ୍କୁ ଭୁଲି ଗଲଣି।
ମୁଁ କହିଲି - ନାଇଁ ମ ଖୁଡି, କାମରେ ଟିକିଏ ବ୍ୟସ୍ତ ରହି ଯାଉଛି ତ। ସେଥିପାଇଁ ଆସିବାକୁ ସମୟ ହେଉନି।
ସେ କହିଲେ - ହଉ, ବସ। ମୁଁ ତମ ପାଇଁ ଟିକିଏ ଚା କରି ଆଣେ।
ମୁଁ କହିଲି - ନାଇଁ ମ ଖୁଡି, ଥାଉ। ତମେ ବସ, ଗପିବା।
ଖୁଡି କହିଲେ - ହଉ, ଗପିବା ତ, ମୁଁ ଟିକେ ଚା କରି ଆଣେ, ସାଙ୍ଗ ହେଇ ପିଇବା।
ସେ ଯାଇ ଚା କରି ଆଣିଲେ। ଦୁହେଁ ବସି ଚା ପିଇ ୟାଡୁସାଡୁ ଗପସପ ହେଲୁ। ଗପିବା ଭିତରେ ମୁଁ ନଜାଣିଲା ଭଳି ଖୁଡିଙ୍କ ଉପରେ ଆଖି ଘୁରେଇ ଆଣୁଥିଲି। ଶାଢ଼ୀତଳୁ ଟାଇଟ୍ ବ୍ଲାଉଜ ଭିତରୁ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଟେକିହେଇ ଦିଶୁଥାନ୍ତି। ଖରାବେଳେ ବାଡ଼ିପଟେ ଖୁଡ଼ିଙ୍କ ଲଙ୍ଗଳା ଗାଣ୍ଡି ଆଉ ଏବେ ଖୁଡିଙ୍କ ଉଚ୍ଚା ଉଚ୍ଚା ଦୁଧକୁ ଦେଖି ମୋ ମନ ଖୁବ୍ ଲୋଭେଇ ଗଲା। ଆଃ..ମୋ ଖୁଡି ସତରେ ମସ୍ତ ମାଇକିନିଆ ଖଣ୍ଡେ ହେଇଚି। ଗେହିଁଲେ ବିଆରୁ ପାଏ ଖଣ୍ଡେ ରସ ବାହାରିବ। ମୋ ମନ କୁଲୁ କୁଲୁ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା। ହେଲେ ଯାହା ହେଲେ ବି ମୋ ନିଜ ଖୁଡି, କେମିତି ପଟେଇବି ସେ କଥା ଚିନ୍ତା କରି ପାରୁନଥିଲି। ସେଦିନ ପରଠୁ ଦିନକୁ ଦିନ ଖୁଡି ମୋତେ ଆହୁରି ଭଲ ଲାଗିଲେ। ମୁଁ ତାଙ୍କର ନିକଟରୁ ନିକଟତର ହେବାକୁ ସୁଯୋଗ ଖୋଜିବାରେ ଲାଗିଲି।
ଦିନେ ଖୁଡ଼ିଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲି। ଦେଖିଲି ଖୁଡ଼ିଙ୍କ ମୁହଁ କାହିଁକି ଶୁଖିଲା ଦିଶୁଛି। ପଚାରିଲି - କ’ଣ ହେଇଚି ଖୁଡି। ତମ ମନ ଭଲ ନାହିଁକି ?
ଖୁଡି କହିଲେ – ନାଇଁ ତ, ସିଏ କିଛି ନୁହଁ।
ମୁଁ କହିଲି - ମୋତେ କହିବନି ?
ଖୁଡି କହିଲେ - ଛାଡ..ଏଇ ତମ ଦାଦାଙ୍କ କଥା। କ’ଣ ଆଉ କହିବି। ସୁନା କାନଫୁଲ ହଳେ ଆଣିବା ପାଇଁ ବର୍ଷେ ହେଲା କହିଲିଣି ଯେ ସବୁ ବେଳେ ନାହିଁ ନାହିଁ। ମୋ ପାଖରେ ୩୦୦୦ ଟଙ୍କା ଅଛି ଯେ ହେଲେ ସେତିକିରେ କୁଆଡୁ ହବ?
ମୁଁ କିଛି ନକହି ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି। ମନେମନେ ଭାବିଲି ଏଇଟା ଗୋଟାଏ ସୁଯୋଗ। ଖୁଡିଙ୍କି ପଟେଇବା ପାଇଁ ଭଲ ଚାନ୍ସ ଗୋଟେ ମିଳିଛି। ଚେଷ୍ଟା କରିବାରେ କ୍ଷତି କଣ?
ତାପର ଦିନ ମୁଁ କାମରୁ ଫେରିବାବେଳେ ଟାଉନ ଯାଇ ଇପାରୀ ଗୋବିନ୍ଦମ ଜୁଏଲେରୀରୁ ୬୫୦୦ ଟଙ୍କା ଦେଇ ସୁନା କାନଫୁଲ ହଳେ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଇଁ କିଣି ଆଣିଲି। ଘରେ ପହଞ୍ଚିବା ବେଳକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇ ଆସୁଥିଲା। ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲି। ଦାଦା ଘରକୁ ଆସି ନଥିଲେ। ପିଲା ଦୁଇଟା ତାଙ୍କ ରୁମରେ ପଢ଼ାପଢ଼ି ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଥିଲେ। ଖୁଡି ରୋଷେଇ ଘରେ ଥିଲେ।
ମୋତେ ଦେଖି କହିଲେ - ଆସ ରାଜୁ। କାମରୁ କେତେବେଳେ ଆସିଲ?
ମୁଁ କହିଲି - ଏବେ ଆସିଲି। ଖୁଡି ଟିକେ ତମ ହାତ ଦେଖେଇଲ।
ଖୁଡି ହସିଦେଇ କହିଲେ - ହାତ ଦେଖେଇବି, କାହିଁକି ?
ମୁଁ କହିଲି - ତମେ ଆଗ ଦେଖାଅନା..
ଖୁଡି ତାଙ୍କ ହାତ ଦେଖେଇଲେ। ମୁଁ ହସି ଦେଇ ତାଙ୍କ ହାତରେ କାନଫୁଲ ପ୍ୟାକେଟଟାକୁ ଧରେଇ ଦେଲି।
ଖୁଡି ପଚାରିଲେ - ଏଇଟା କ’ଣ ?
ମୁଁ କହିଲି - ଖୋଲିକି ଦେଖ। ଦେଖିଲେ ଜାଣିବନି..
ସେ ପ୍ୟାକେଟ ଖୋଲି ଦେଖିଲେ। କାନଫୁଲ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟରେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଡବଡବ ହୋଇ ଚାହିଁଲେ।
ଛେପ ଢ଼ୋକି କହିଲେ - ରାଜୁ , ଏଇଟା କାହା ପାଇଁ ଆଣିଛ, ମୋ ପାଇଁ ?
ମୁଁ ହସି ଦେଲି। କହିଲି - ହଁ ଖୁଡ଼ି, ତମ ପାଇଁ।
ଖୁଡି ବ୍ୟସ୍ତ ହେଇପଡ଼ି ଚାପା ଗଳାରେ ପଚାରିଲେ - ମୁଁ ତ ତମକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ କହି ନଥିଲି। କେତେ ଟଙ୍କା ପଡିଲା?
ମୁଁ କହିଲି - ଦାମ୍ କଥା ଛାଡ। ମୁଁ ତ ତମ ପାଇଁ ଆଣିଛି।
ଖୁଡି କହିଲେ - ତଥାପି କେତେ ପଡିଲା…
ମୁଁ କହିଲି - ବେଶୀ ନୁହେଁ ମ..ସାଢ଼େ ଛହଜାର।
ଖୁଡି କହିଲେ - ଏତେ ଟଙ୍କା... କାହିଁକି ଏତେ ଟଙ୍କା ଦେଇ ମୋ ପାଇଁ ଆଣୁଥିଲ ଯେ..
ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି - ଖୁଡି,ତମେ ସିନା ମୋତେ ଭଲ ପାଉନ କି ପଚାରୁନ... ହେଲେ ମୁଁ ତମ ଶୁଖିଲା ମୁହଁ ଦେଖି ସହି ପାରିଲିନି। ଖୁଡି ଟିକେ ନବୁଝିବା ପରି କହିଲେ - କଣ କହିଲ.. କଣ କହିଲ ? ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲ ପାଉନି?
ମୁଁ ହସି ଦେଲି। ଶାଢ଼ୀ ଉପରୁ ତାଙ୍କ ଟେକି ଟେକି ହେଇ ଦିଶୁଥିବା ଦୁଧ ଉପରେ ନଜର ଘୁରେଇ ଆଣି କହିଲି - ଖାଲି ଭଲ ପାଇଲେ କଣ ହବ? ଛାଡ...କହିଲେ ତମେ ଏବେ ମୋତେ ରାଗିବ।
ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ଚାଲି ଆସୁଥିଲି। ସେ ଝପଟି ଆସି ମୋ ହାତକୁ ଟାଣି ଧରି କହିଲେ - ଏ ରାଜୁ, କୁଆଡେ ଯାଉଚ..କଣ କହିବ କୁହ, ମୁଁ ମୋଟେ ରାଗିବିନି।
ମୁଁ ଟିକିଏ ନୀରବ ରହିଲି। କବାଟ ପାଖରେ ବାହାରକୁ ଟିକେ ଚାହିଁଦେଇ ତାଙ୍କ ଅଣ୍ଟା ଚାରିପାଖେ ହାତ ନେଇ ଭିଡି ଧରିଲି। ଖୁଡି ଜୋରରେ ଚମକି ପଡିଲେ। ସେ ମୋ ପାଖରୁ ଏମିତି ବ୍ୟବହାର ଆଦୌ ଆଶା କରି ନ ଥିଲେ। ହେଲେ ହଠାତ୍ କରି ପ୍ରତିବାଦ କରି ପାରି ନଥିଲେ। ଲାଜରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁ ନାଲି ପଡିଗଲା।
ସେ ମୋ ପାଖରୁ ଘୁଞ୍ଚିଯାଇ ମୁହଁ ବୁଲେଇ ଚାପା କଣ୍ଠରେ କହିଲେ - ନାଇଁ ରାଜୁ...ତମେ ଏବେ ଏଠୁ ଯାଅ। ତମେ ବଡ ଇଏ ହେଇ ଗଲଣି। ଇଏ ସବୁ ପାପ।
ମୁଁ ପୁରା ଡରିଗଲି। ମୋ ମୁଁହ ଶୁଖିଗଲା। କିନ୍ତୁ ସାହସ କରି
କହିଲି - ହଉ ତାହେଲେ...ଠିକ ଅଛି। ମୁଁ ଆସୁଛି। କିନ୍ତୁ କାନଫୁଲ ତମର ପସନ୍ଦ ହେଲା କି ନାହିଁ କହିବ। ନହେଲେ ପୁଣି ବଦଳ କରି ଆଣିବି।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରୁ ସାଙ୍ଗେସାଙ୍ଗେ ପଳେଇ ଆସିଲି। ନିଜକୁ ଭାରି ସଙ୍କୋଚ ଲାଗୁଥିଲା। ପରଦିନ ସକାଳେ ମୁଁ କାମକୁ ବାହାରିବା ବେଳେ ବୋଉ କହିଲା - ଏ ରାଜୁ, କୁଆଡେ ଥିଲୁ ? ତୋ ଖୁଡି ତୋତେ କଣ କହିବ ବୋଲି ଖୋଜୁଥିଲା।
ଖୁଡି ମୋତେ ଖୋଜୁଥିଲେ? ହଉ। ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ଘରକୁ ଗଲି। ମୋତେ ଦେଖି ସେ ଫିକକିନା ହସିଦେଇ କହିଲେ - ରାଜୁ, କାନଫୁଲ ହଳକ ସତରେ ଖୁବ ବଢ଼ିଆ ହେଇଚି। ତମ ପସନ୍ଦକୁ ମାନିବାକୁ ପଡିବ...ହେଇ ଦେଖ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁଲି। ସତରେ କାନଫୁଲ ଯୋଡ଼ାକ ତାଙ୍କୁ ଭାରି ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଥିଲା। ମୁଁ ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି। କିନ୍ତୁ ପାରିଲିନି।
ସେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଲାଜେଇକି କହିଲେ - ରାଜୁ, ତମେ ମୋ ଉପରେ ରାଗିଚ...ନୁହେଁ ?
ମୋତେ ତାଙ୍କ ଭାବଭଙ୍ଗୀ କେମିତି ଟିକେ ଅଲଗା ଅଲଗା ଲାଗୁଥିଲା। ସାହସ କରି ପଚାରିଲି - ଦାଦା କଣ ଘରେ ନାହାଁନ୍ତି କି?
ଖୁଡି ହସିଦେଇ କହିଲେ – ଘରେ ଏବେ କେହି ନାହାନ୍ତି। ସମସ୍ତେ ସ୍କୁଲ ଗଲେଣି।
ତାପରେ ସେ କବାଟ କଣକୁ ଘୁଞ୍ଚିଯାଇ ମୋତେ ଚାହିଁ ଲାଜେଇ ହସି ତଳକୁ ମୁହଁ ପୋତିଲେ। ଖୁଡିଙ୍କର ଏମିତି ଭାବ ଦେଖି ସେ ମୋତେ ଗ୍ରୀନ ସିଗନାଲ ଦେଲା ଭଳି ଲାଗିଲା। ମୁଁ ଘରୁ ବାହାରି ଦାଣ୍ଡ ଆଡକୁ ଯାଇ ଚାରିପଟକୁ ନଜର ପକେଇ ପୁଣି ଭିତରକୁ ଆସିଲି। ଖୁଡି ସେମିତି ନୀରବରେ ଛିଡା ହେଇଥିଲେ। ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲି ଓ ତାଙ୍କ ଗାଲରେ ଗୋଟାଏ ଜୋରଦାର ଚୁମା ଆଙ୍କି ଦେଲି। ସେ ଲାଜେଇକି ଚାପା ଗଳାରେ କହିଲେ - ଥାଉ ରାଜୁ, ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଚି।
ମୁଁ ଉତ୍ତେଜନାରେ ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ଯାଇଥିଲି। ହାତ ନେଇ ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ଧରି ସାଉଁଳି ଚିପିଦେଲି। ଦୁଧ ଯୋଡାକ ମାଂସଳ ମସ୍ତ ମସ୍ତ। ସେ ଉଃଉଃ ହେଇ କହିଲେ - ରାଜୁ, ମୋତେ ଛାଡ ଏଥର। କିଏ ପଳେଇ ଆସିବ କିଛି ଭରସା ନାହିଁ। ଆଜି ତମେ କାମକୁ ଯିବନି କି?
ଖୁଡିଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ବାଧ୍ୟହେଇ ତାଙ୍କୁ ଛାଡିଦେଲି। ଶଳା ଜଏଣ୍ଟ ପରିବାର ହେଲେ ଏଇ ଅସୁବିଧା। ଘରକୁ ଘର ଲାଗି ଲାଗି। କିଏ କେତେବେଳେ ପଳେଇ ଆସି ଦେଖିଦେଲେ କଥା ସରିଲା। ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁଲି। ସେ ଲାଜଲାଜ ହୋଇ ତାଙ୍କ ଲୁଗା ସଜାଡୁ ଥିଲେ। ମୁଁ ଖୁବ ଖୁସି ହେଇ ଯାଇଥିଲି। ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଖୁଡି ମୋ ହାତକୁ ଆସିଯିବେ ବୋଲି ମୋର ଧାରଣା ନଥିଲା। ଇଏ ସବୁ ସେ ସୁନା କାନଫୁଲର କମାଲ। ମାଇକିନିଆଙ୍କର ସୁନା ଆଉ ଶାଢ଼ୀରେ ଭାରି ଲୋଭ।
ତାପର ଦିନ ଦାଦା ଆଉ ପିଲା ଦୁହେଁ ସ୍କୁଲକୁ ବାହାରି ଯିବାପରେ ମୁଁ ପୁଣି ସୁଯୋଗ ଉଣ୍ଡି ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଗଲି।
ସେ ମୋତେ ଦେଖି ହସ ଚାପି କହିଲେ - କଣ ରାଜୁ, କାଲି ରାତି ଶୋଇନ ବୋଧେ।
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଘର ଭିତରକୁ ଜୋରରେ ଭିଡିନେଇ ତାଙ୍କ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଇ କହିଲି - ଖୁଡି, ରାତିରେ କଣ ଆଉ ନିଦ ଆସୁଚି। ମୋ ସବୁ ନିଦ ତ ତମେ ଚୋରେଇ ନେଲଣି।
ଖୁଡି ମୁହଁ ଫୁଲେଇ କହିଲେ - ଯାଃ ମିଛ, ତମ ନିଦ ଚୋରେଇବାର ବୟସ କଣ ମୋର ଆଉ ଅଛି। ମୁଁ ଆସି ଦରବୁଢ଼ୀ ହେଲିଣି।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ପଛପଟୁ ଦି ହାତରେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ସାଉଁଳି ପକେଇ କହିଲି - ତମକୁ କିଏ କହୁଛି ଦରବୁଢ଼ୀ ମ ? ଏବେବି ତମେ ୨୫ ବର୍ଷର ଟୋକିଟେ ଭଳି ଦିଶୁଚ। ସତ କହୁଛି ଖୁଡି, ମୋ ରାଣ… ତୁମେ ମୋତେ ପୁରା ପାଗଳ କରି ସାରିଲଣି।
ଖୁଡି ମୋ ଅଣ୍ଟାରେ ତାଙ୍କ ହାତକୁ ଗୁଡେଇ କହିଲେ - ଆଛା.. କେବେଠୁ ଏମିତି ସୁଧାର ପିଲାଟେ ହେଇ ଖୁଡି ଉପରେ ନଜର ପକେଇଛ?
ମୁଁ ହସିଦେଲି। ଖୁଡିଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି। ସେ ମୋ ହାତ ଧରି ପକେଇ କହିଲେ - ନାହିଁ ନାହିଁ ରାଜୁ, ସେମିତି କରନି। ମତେ ଭାରି ଡର ଲାଗୁଚି।
ଏତିକି ବେଳକୁ ସେପଟୁ ବୋଉର ପାଟି ଶୁଭିଲା। ମୁଁ ଛାନିଆ ହେଇ ପଛ କବାଟ ଦେଇ ବାହାରକୁ ପଳେଇ ଗଲି। ତାପର ଠାରୁ ସବୁବେଳେ ଖୁଡିଙ୍କ ଘରକୁ ଯିବାକୁ କିମ୍ବା ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଗପିବାକୁ ଡର ମାଡୁଥିଲା। ଆମକୁ ସବୁବେଳେ ଏକାଠି ଦେଖିଲେ କିଏ କାଳେ ସନ୍ଦେହ କରିବ। ଖୁଡି ମୋତେ ଦେଖିଲେ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ। ଥରେ ମୁଁ ବହୁତ ନେହୁରା ହେଲାରୁ ସେ ତାଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଖୋଲି ଦେଇ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଚିପିବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ଦେଲେ। ଆଃ...କି ମସ୍ତମସ୍ତ ନରମ ଗୋଲ ଗୋଲ ଦୁଧ ! ଦିଇଟା ପିଲାର ମାଆ ହେଲାପରେ ବି ତାଙ୍କ ଦୁଧ ବେଶୀ ଓହଳି ପଡିନି କି ଢ଼ିଲା ହେଇଯାଇନି। ସାମାନ୍ୟ ନରମି ଯାଇ ଭାରି ଆଟ୍ରାକ୍ଟିଭ ଲାଗୁଛି। ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଦିହାତରେ ସାଉଁଳିଲି ଆଉ ଦଳାଦଳି କରି ଦୁଧଭୁଣ୍ଡିରେ ମୁହଁ ଲଗେଇ ଦେଲି। ଉହୁଃ ଉହୁଃ ହେଇ ଖୁଡି ମତେ ମଜାରେ କୁଣ୍ଢେଇ ପକେଇଲେ।
ମୁଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଇ ତାଙ୍କ କାନରେ କହିଲି - ଖୁଡି ଗୋ, କେବେ ଦବ ? ଜମା ସମ୍ଭାଳି ହଉନି ଆଉ।
ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁ ନାଲି ପଡିଗଲା ମୋ କଥା ଶୁଣି।
ମୁଁ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ତଳେ ହାତ ପୁରେଇଲି। ସେ ଲାଜରେ ହସିଦେଇ କହିଲେ - ଯାଃ..ତମ ଟୋକାଙ୍କର ମନ ଖାଲି ସେଇଠି।
ଖୁଡି ବାଧା ଦେଲେନି। କିନ୍ତୁ ଡରିକି ଚାରି ଆଡକୁ କନକନ ହେଇ ଚାହୁଁଥାନ୍ତି। ଖୁଡିଙ୍କ ଜଙ୍ଘସନ୍ଧି ଗୋଟାକ ଯାକ ବାଳ ଭର୍ତ୍ତି। ଆଃ..ମାଇକିନା ବିଆ...ବାଳକୁ ସାଉଁଳି ବିଆ ଫାଟରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇ ଦେଲି। ଭିତରଟା ନାଳେଇ କି ଅସମ୍ଭାଳ ସେତେବେଳକୁ।
ଖୁଡି ଜଙ୍ଘ ଚାପି ପକେଇ କହିଲେ - ରାଜୁ, ସେତିକି ଥାଉ ସେତିକି।
ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି - ଖୁଡି ଗୋ, ପାଣି ବାହାରି ତୁମ ଭିତରଟା ସନ୍ତେଇ ଗଲାଣି।
ଖୁଡି ଶାଢ଼ୀ ସଜାଡୁ ସଜାଡୁ କହିଲେ - ତମେ ମୋ ଅବସ୍ଥା ଯେମିତି କରୁଚ ନା.. ଛାଡ।
ମୁଁ ମୁଚୁକି ହସି ପଚାରିଲି - ଖୁଡି, ତମ ପୁତୁରା ଟୋକାର ଦେଖିବାକୁ ମନ ହଉନି?
ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲେ - ହଁ ହଁ.. ଦେଖାଅ.. ଶୀଘ୍ର ଦେଖାଅ।
ମୁଁ ତରତର ହୋଇ ପେଣ୍ଟ ଚେନ୍ ଖୋଲି ଚଡି ଭିତରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାରକରି ଆଣି ଖୁଡିଙ୍କୁ ଦେଖେଇଲି। ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ଶକ୍ତ ହେଇ ପୁରା ଟିଙ୍ଗେଇକି ଲୁହାଛଡ଼ ପରି ଠିଆ ହୋଇଥିଲା। ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ଖୁଡିଙ୍କ ଆଖି ଡିମାଡିମା ହୋଇଗଲା।
ସେ ଲୋଭେଇ ଯାଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରି ଛେପଢ଼ୋକି କହିଲେ - ଇଲୋ ମା, ମସ୍ତବଡ କଦଳୀଟେ ତ ରଖିଛ।
ମୁଁ କହିଲି - ତାହେଲେ ଖୁଡ଼ି, କେବେ ତମ ଜିନିଷ ଚଖେଇବ?
ଖୁଡି କହିଲେ - ହଁ ତମ ଦାଦା କହୁଥିଲେ ଆର ସପ୍ତାହରେ ଦିଦିନ ପାଇଁ ଜଗତସିଂହପୁର ଯିବେ। ତାଙ୍କର କଣ କାମ ଅଛି। ସେତିକି ବେଳେ ମୁଁ ତୁମକୁ କହିବି।
ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ପଳେଇ ଆସିଲି। ଅଜଣା ଉନ୍ମାଦନାରେ ମନଟା ଭାରି ଖୁସି ଲାଗୁଥିଲା।
ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ପାଞ୍ଚ ଦିନ ବିତିଗଲା। ସେଦିନ ସକାଳୁ ଖୁଡି ଆମ ଘର ଆଡେ ବୁଲି ଦେଇ ମୋତେ ଚୁପକି କହିଦେଇ ଗଲେ - ତମ ଦାଦା ଆଜି ଯାଉଛନ୍ତି। ତମେ ରାତିକି ଆସିବ ୧୧ଟା ପରେ। ମୁଁ କବାଟ ଆଉଜେଇ ଦେଇଥିବି। ସାବଧାନରେ ଆସିବ।
ଖୁଡିଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୋ ହୃତସ୍ପନ୍ଦନ ଜୋରରେ ବଢ଼ିଗଲା। ଦାଦାଙ୍କର ଜଗତସିଂହପୁର ଯିବା କଥା ସେଦିନଠୁ ଶୁଣିବା ପରଠୁ ୟା ଭିତରେ ଖୁଡିଙ୍କୁ ଭାବିକି ମୁଁ ଛ'ଥର ମୁଠି ମାରି ସାରିଲିଣି। ସେଥିପାଇଁ ଆଜି ରାତିରେ ଖୁଡିଙ୍କୁ ଗେହିଁବା ଲାଳସାରେ ମୁଁ ମସ୍ତ ହେଇଗଲି। ଖୁଡି ବି ମୋ ସହିତ ଗେହିଁହବା ପାଇଁ ଅସମ୍ଭାଳ ବୋଲି ତାଙ୍କ ହାବଭାବରୁ ଜଣା ପଡୁଥିଲା।
ରାତି ଏଗାର ବାଜିଲା। ମୁଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡିଲି। ଧୀରେ ଧୀରେ ପାଦ ଚିପିଚିପି ଖୁଡିଙ୍କ ଘର ଅଗଣାକୁ ପଶିଲି। ତାଙ୍କ ଶୋଇବାଘର ପାଖକୁ ଯାଇ କବାଟରେ ହାତ ମାରିଲି। କବାଟ ଆଉଜା ହୋଇଥିଲା। ଆସ୍ତେ କରି କବାଟ ଠେଲି ଘର ଭିତରକୁ ପଶିଲି। ଖୁଡି ବେଡ୍ ଉପରେ ବସିଥିଲେ। ଭିତରପଟୁ କବାଟ ଶିକୁଳି ଲଗେଇ ଦେବାକୁ ମୋତେ ଠାରିଦେଲେ। କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ମୁଁ ବେଡ ପାଖକୁ ଗଲି।
ଚାପା କଣ୍ଠରେ ଖୁଡି ପଚାରିଲେ - ରାଜୁ, ତମକୁ କେହି ଦେଖି ନାହାଁନ୍ତି ତ? ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଛି।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁ ହସିଦେଲି। ମାଇକିନା ପୁରା ସଜବାଜ ହେଇ ମୁହଁ ବେକରେ ପାଉଡର ମାରି ରେଡି ହେଇ ବସିଚି। ମୁଁ ବେଡ୍ ଉପରକୁ ଉଠିଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କି ଭିଡିଧରି ତାଙ୍କ ଓଠରେ ଚୁମାଦେଲି। ଖୁଡି ମୋ ପାଟିରେ ହାତ ଚାପିଧରି କହିଲେ - ଏ ରାଜୁ, ଖୁବ ସାବଧାନ। ଯାହା କରୁଚ ଆସ୍ତେ କର। ସେପଟ ଘରେ ପିଲା ଯୋଡ଼ାକ ଶୋଇଛନ୍ତି।
ଲାଗୁଥିଲା ଯେମିତି ମୁଁ କାମ ଉନ୍ମାଦନାରେ ପାଗଳ ହେଇଯିବି। ଟ୍ରାଉଜରକୁ ତଳକୁ ଖସେଇ ଗଞ୍ଜି ଖୋଲି ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡିଲି।
ଖୁଡି ଲାଜରେ ମୁଚୁକି ହସି କହିଲେ - ଇସ...ରାଜୁ, ତମେ ଭାରି ଅଭଦ୍ର।
ମୁଁ ହସି ଦେଇ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ଖୋଲିବା ପାଇଁ ଗଲାବେଳେ ସେ ମନାକରି କହିଲେ - ରାଜୁ, ମୋ ସୁନାଟା। ସେମିତି କରନି। ମୁଁ ଖାଲି ବ୍ଲାଉଜଟା ଖୋଲିଦଉଛି। ଆଉ ଯାହା କରିବା କଥା ତୁମେ ତଳୁ ଲୁଗା ଟେକିଦେଇ କର।
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କଲିନି। ଖୁଡିଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ତାଙ୍କର ବଡ ବଡ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଦଳି, ଭୁଣ୍ଡି ଦିଟାକୁ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ପକେଇଲି। ଖୁଡି ମୋତେ ତାଙ୍କ ଉପରକୁ ଭିଡିନେଲେ। ମୁଁ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ତଳେ ହାତ ପୁରେଇଲି। ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ଶାଢ଼ୀ ଟେକିଦେଲି ତାଙ୍କ ପେଟ ଉପରକୁ। ସେ ଲାଜରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁ ଘୋଡେଇଲେ। ଖୁଡିଙ୍କର ବାଳ ଭର୍ତ୍ତି ପାକଳ ବିଆ। ବିଆବାଳକୁ ସାଉଁଳି ବିଆଫାଟରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇଲି। ସେ ଉଃଉଃ ମଜାରେ ଭିଡିମୋଡି ହେଇ ଉଠିପଡି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରିଲେ। କହିଲେ - ରାଜୁ, କଣ ଏତେ ଦେଖୁଚ ? ଆଉ ଡେରି ନକରି ଆରମ୍ଭ କର। ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ରହିପାରୁନି।
ଖୁଡି ଥରକୁ ଥର ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରୁଥିଲେ। ଶାଳୀ ମାଇକିନିଆ ସତରେ ଭାରି ଗରମ ହେଇ ସାରିଥିଲା। ମୁଁ ଲାଜ ସରମ ଛାଡି ନିଜ ଖୁଡିଙ୍କ ଓଠ ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଇ ଚୁଚୁମି ପକେଇଲି। ସେ ଜୋରଜୋର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଉଥିଲେ। ମୋତେ ତାଙ୍କ ଛାତିରେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରୁଥିଲେ। ମୋ ଟୋକା ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା୍। ଆଉ ଡେରି ନକରି ଖୁଡିଙ୍କ ଦିଜଙ୍ଘକୁ ମେଲାକରି ଧରି ହାମୁଡେଇ ପଡିଲି। ମୋ ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ତାଙ୍କ ବିଆଫାଟ ତଳେଇକି ମାଡିଲି। ଉହୁଃ ଉହୁଃ ହେଇ ସେ ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରି ତଳପଟୁ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଆଡଜଷ୍ଟ କରି କହିଲେ - ପୁତୁରା ଗୋ, ସତରେ ତମର ଭାରି ମୋଟା... ଆଃ... ଆସ୍ତେ।
ମୁଁ ମସ୍ତ ମଜାରେ ମୋ ପିଚାକୁ ଠେଲି ଗୋଟାକଯାକ ବାଣ୍ଡ ତାଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ମାଡି ପୁରେଇଦେଲି। ମୁଁ ପିଚା ଟେକି ଟେକି ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି। ଖୁଡି ମୋତେ ମଜାରେ ଭିଡିପକେଇ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଟେକିପକେଇ କହିଲେ - ଉହୁହୁଃ...କି ମଜା। ଆଃ...ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଚି ଗୋ ରାଜୁ। ଆଉ ଟିକେ ଜୋରଜୋର କର..
ମୋ ମସ୍ତବଡ଼ ବୃସୁଳିଆ ବାଣ୍ଡ ଖୁଡିଙ୍କ ଦରବୁଢ଼ୀ ପାକଳ ବିଆ ଭିତରେ ଦଳି ହେଇ ଚପଚପ ଶବ୍ଦ କରି ଖସଡୁଥିଲା। ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରଟା ଭାରି ନାଳୁଆ ଲାଗୁଥିଲା। ମୁଁ ଗେହୁଁ ଗେହୁଁ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ଅସମ୍ଭାଳ ଉତ୍ତେଜନାରେ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ପକେଇଲି। ଖୁଡିଙ୍କି ପ୍ରକୃତରେ ଖୁବ୍ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା। ସେ ମୋତେ ଥରକୁ ଥର କୁଣ୍ଢେଇ ପକେଇ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକି ଟେକି ପକାଉଥିଲେ। ଚାପା କଣ୍ଠରେ କହିଲେ - ରାଜୁ, ଜମା ତରତର ହୁଅନି.. ମୋତେ ରାତି ସାରା କର। ଆଃ...କି ସୁଖ ଲୋ ମା..
ଖୁଡି ସେତେବେଳକୁ ଜୋର ଅସମ୍ଭାଳ। ତାଙ୍କ ମୁହଁ ବାଘୁଣୀ ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା। ତାଙ୍କ ବିଆ ଭିତରଟା ବିଆରସ ବାହାରି ନାଳେଇକି ଉଚ୍ଛନ୍ନ ସେତେବେଳକୁ। ମୁଁ ବି ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନଥିଲି। ଖୁଡିଙ୍କ ମସ୍ତ ପାକଳ ବିଆକୁ ଖେଞ୍ଚି ଖେଞ୍ଚି ମୋ ବାଣ୍ଡ ବି ଅସହ୍ୟ ଉତ୍ତେଜନାରେ ଗରମ ହେଇ ଯାଇଥିଲା। ତାଙ୍କ ବିଆରୁ ଆହୁରି ରସ ବାହାରି ଆସୁଥିଲା। ସେ ଅତିଶୟ ଆନନ୍ଦରେ ମତୁଆଲା ହୋଇ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲେ। ମୁଁ ଜୋରଜୋର ପିଚା ହଲେଇ ଠାପ ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲି। ନାଳୁଆ ବିଆ ଭିତରେ ବାଣ୍ଡ ଯା ଆସ କଲା ବେଳେ ଚପର ଚପର ଶବ୍ଦ ହଉଥିଲା। ଓଃ...ଅସହ୍ୟ ଉତ୍ତେଜନାରେ ମୁଁ ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ପଡୁଥିଲି। ଖୁଡିଙ୍କ ବେକ ମୁଁହରେ ମୋ ମୁହଁ ଘଷି ପକେଇ ତାଙ୍କ ବିଆର ଖୁବ୍ ଭିତରକୁ ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବିଦେଲି। ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପିଚ୍ ପିଚ୍ ହୋଇ ଗରମ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଗଲା। ମୁଁ ଚରମ ଆନନ୍ଦରେ ଆତ୍ମହରା ହେଲି। ଖୁଡି ବି ମସ୍ତ ମଜାରେ ଧଇଁସଇଁ ହେଇ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇଧରି ତାଙ୍କ ଦି ଗୋଡକୁ ମୋ ଅଣ୍ଟାରେ ଗୁଡେଇ ଧରିଲେ। ଆଃ ..ମୋ ଦରବୁଢ଼ୀ ଖୁଡି ଏବେବି ଖୁବ୍ ମସ୍ତ ମାଇକିନା ଗୋଟେ ହେଇଚି। ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମଥର ତାଙ୍କ ପରି ଗୋଟାଏ ଜବରଦସ୍ତ ମାଇକିନାକୁ ଗେହିଁବାର ଆନନ୍ଦରେ ବିଭୋର ହେଇପଡିଲି ମୁଁ।
ଖୁଡି ହସିଦେଇ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଉପରୁ ତଳକୁ ଠେଲିଦେଲେ। ଶାଢ଼ୀ ସଜାଡି ପିନ୍ଧିଲେ। ମୁଁ ଦେଖିଲି ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁ ଖଣ୍ଡକ ଭାରି ଖୁସି ଦିଶୁଛି। ମୋତେ ଚାହିଁ ଲାଜେଇକି କହିଲେ - ବାପରେ, ତମେ ତ ମହା ଓସ୍ତାଦ ଅଛ।
ମୁଁ କହିଲି - ତାମାନେ ଖୁଡି ତମକୁ ଭଲ ଲାଗିଲା ତ ?
ସେ ମୁରୁକି ହସି କହିଲେ - ଖୁବ ଖୁବ ଭଲ ଲାଗିଲା। ଆଉ ତମକୁ?
ମୁଁ ଆଖି ନଚେଇ କହିଲି - ତମେ ଖୁଡି ଆଜିଠୁ ମୋ ହୃଦୟର ରାଣୀ। ଖୁଡି ଲାଜେଇକି ପଚାରିଲେ - ଏବେ ଯିବ ନା ଆହୁରି ମନ ଅଛି? ମୋତେ ଭାରି ନିଦ ମାଡ଼ିଲାଣି।
ମୁଁ କହିଲି - ଖୁଡି ସତରେ ତମେ ଭାରି ନିର୍ଦ୍ଦୟ।
ସେ ହସ ଚାପି କହିଲେ - ହଉ, ମୁଁ ଯାଉଚି ଟିକେ ପରିସ୍ରା କରି ଧୋଇଧାଇ ହେଇକି ଆସେ। ତମେ ଚୁପଚାପ୍ ଏଠି ଶୋଇଥାଅ।
ଖୁଡି ଆସିବା ପରେ ଦୁହେଁ ପୁଣି କୁଣ୍ଢାକୁଣ୍ଢି ହୋଇ ଚୁମା ଖାଇଲୁ। ଆହୁରି ଦିଥର ଘେଇଁ ହେଲୁ। ତିନି ଥର ମସ୍ତ ଘିଆଁ ଖାଇ ଖୁଡ଼ୀ ମହା ଖୁସ୍। ପ୍ରତିଥର ଗେହିଁ ହେଲାରେ ତାଙ୍କ ବିଆରୁ ପ୍ରଚୁର ବିଆରସ ବାହାରୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କି ୪୦ ବର୍ଷ ବୟସ ଓ ଦିଇଟା ପିଲାର ମାଆ ହବାପରେ ବି ତାଙ୍କ ବିଆ ଏବେବି ଭାରି ରସୁଆଳ ଆଉ ଗରମ।
ଖୁଡି କହିଲେ – ରାଜୁ, ଗୋଟେ କଥା ପଚାରିବି। ସତ କହିବ। ତମେ ଅଭିଆଡା ଟୋକା ଭଳି ଜମାରୁ ଲାଗୁନ। ଆଗରୁ ତମେ ନିଶ୍ଚୟ ମିଠା ଚାଖିଛ।
ମୁଁ କହିଲି - ନାଇଁ ମ ଖୁଡି। ମୋ ରାଣ...ସତ କହୁଛି। ତୁମ ପାଖେ ମୋର ପ୍ରଥମ।
ଖୁଡି କହିଲେ - ଇ ମା... ସତରେ? ତମକୁ ପାଖରୁ ଛାଡିବାକୁ ମୋର ଜମା ମନ ହଉନି ।
ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି - ତା ହେଲେ ରହି ଯାଉଚି। ପାହାନ୍ତାକୁ ଉଠେଇଦବ।
ଖୁଡି କହିଲେ - ନାହିଁ ନାହିଁ.. ତମେ ଏବେ ଯାଅ। ପୁଣି ଯାଇ କାଲି ରାତିକି ।
ମୁଁ କହିଲି - କାହିଁକି ଖୁଡି, ଦିନରେ ହବନି?
ଖୁଡ଼ି ଟିକିଏ ଭାବିକି କହିଲେ - ହଉ , ଦେଖିବା।
ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରୁ ବିଦାୟ ନେଇ ଆସିଲା ବେଳକୁ ରାତି ଅଢେଇଟା। ତାଙ୍କୁ ଛାଡି ଆସିବାକୁ ମୋଟେ ମନ ହଉନଥିଲା। ଚୁପଚାପ ପରିସ୍ରା କରି ଆସି ମୋ ରୁମକୁ ଆସି ଶୋଇଲି। ଭାରି କ୍ଲାନ୍ତ ଲାଗୁଥିଲା। ଶୀଘ୍ର ନିଦ ହେଇଗଲା।
ତାପର ଦିନ ଖୁଡି ମତେ ଦେଖି ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ। ଭାରି ଫୁର୍ତ୍ତି ଜଣା ପଡୁଥିଲେ। ମୁଁ ବି ଭାରି ଖୁସିଥିଲି। ଦାଦା ଘରେ ନାହାଁନ୍ତି । କାଲିକି ଆସି ପହଞ୍ଚିଯିବେ। ଆଜି ଦିନଟା ଯାହା ହାତରେ। ଜଣାନାହିଁ ଆଉ ପୁଣି କେବେ ଚାନ୍ସ ମିଳିବ କି ନାହିଁ। ସେଥିପାଇଁ କାମକୁ ନ ଯାଇ ଛୁଟିନେଇ ଘରେ ରହିଲି। ଖୁଡିଙ୍କ ପିଲାମାନେ ସ୍କୁଲକୁ ଯିବା ପରେ ମୁଁ ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଗଲି । ଖୁଡି ସେତେବେଳେ ରୋଷେଇ ଘରେ ଥିଲେ।
ମୋତେ ଦେଖି ଆଖି ନଚେଇ କହିଲେ - ଆଜି କାମକୁ ଯାଇନ ନା କ’ଣ?
ମୁଁ କହିଲି - ଆଜି କାମକୁ ଯିବାକୁ କାହିଁକି ଇଚ୍ଛା ହେଲାନି ।
ଖୁଡି ମୁରୁକି ହସି କହିଲେ - କାମକୁ ଯିବାକୁ ତ ଇଚ୍ଛା ହଉନଥିବ।
ମୁଁ ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କୁ ପଛପଟୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲି।
ଖୁଡି କହିଲେ - ଆରେ ଆରେ...ଇଏ କ’ଣ କରୁଚ। ଛାଡ।
ମୁଁ ଦୁଇ ହାତରେ ଶାଢ଼ୀ ଓ ବ୍ଲାଉଜ ମିଶା ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଚିପି ପକେଇଲି। ଖୁଡି କହିଲେ - ଆଃ.. କାଟୁଚି। ସାରା ରାତି କରି ବି ମନ ଶାନ୍ତି ହେଇନି?
ମୁଁ ଲୁଙ୍ଗି ତଳେ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡକୁ ଖୁଡିଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି ଉପରେ ଦାବି ଡାହାଣ ହାତରେ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆକୁ ଶାଢ଼ୀ ଉପରୁ ମୁଠେଇଧରି କହିଲି - ଖୁଡି, ତମେ ଯାହା ହେଇଚ ନା... ଦିନରାତି କଲେବି ମନ ଶାନ୍ତି ହବନି।
ଖୁଡି କହିଲେ - ଉହୁଁ...ଯାହା କାମ ରାତିକି।
ମୁଁ ତାଙ୍କ ବେକମୂଳେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଆଙ୍କି କହିଲି - ପ୍ଲିଜ ଖୁଡି ମନା କରନି। ତମେ ଦବ ବୋଲି ଆଜି କାମକୁ ନ ଯାଇ ଛୁଟିନେଇ ଘରେ ରହିଚି।
ତାପରେ ଖୁଡିଙ୍କ ଶାଢ଼ୀତଳେ ହାତ ଗଳେଇ ତାଙ୍କ ବିଆରେ ହାତ ମାରିଲି।
ଖୁଡି କହିଲେ - ଦେଖୁଚି ତମେ ମାନିବନି । ହଉ ଚାଲ ଭିତରକୁ।
ଖୁଡି ତରତର ହେଇ ଖଟ ଉପରେ ଉପରମୁହାଁ ହେଇ ଶୋଇ ଶାଢ଼ୀ ଟେକିଦେଲେ ଅଣ୍ଟା ଯାଏ। ମୁଁ ମୋ ଲୁଙ୍ଗିଟା ଖୋଲି ପକେଇ ତାଙ୍କୁ ମାଡିବସିଲି। ଡେରି ନକରି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇଲି ଖୁଡିଙ୍କ ପାକଳ ବିଆ ଭିତରେ। ଓଃ...ଖୁଡିଙ୍କ ଗାଲକୁ ଚୁମା ଦେଇ ପାଞ୍ଚ ଛଥର ପିଚା ଟେକି ଗେହିଁଚି କି ନାହିଁ ଦାଣ୍ଡ ଦୁଆରେ ବୋଉ ପାଟି ଶୁଭିଲା। ମୁଁ ଛାନିଆ ହୋଇ ଖୁଡିଙ୍କ ଉପରୁ ଉଠିପଡ଼ି ଲୁଙ୍ଗି ପିନ୍ଧି ପକେଇଲି। ଖୁଡି ବି ଠିଆ ହୋଇ ପଡି ତାଙ୍କ ଲୁଗାପଟା ସଜାଡି ନେଲେ।
ମୁଁ କହିଲି - ଖୁଡି, ବୋଉ ଆସୁଛି ବୋଧେ। ମୁଁ ବାରିପଟେ ପଳେଇ ଯାଉଚି।
ଖୁଡି ବ୍ୟସ୍ତହେଇ ଫିସ୍ ଫିସ୍ ହେଇ କହିଲେ - ମୁଁ କହୁଥିଲି ନା, ଏବେ ସୁବିଧା ହବନି। ଯାହା ହବ ରାତିକି। ଯାଅ ଶୀଘ୍ର।
ମୁଁ ବାରିପଟ କବାଟ ଖୋଲି ପଳେଇ ଗଲି ।ରାତି ସାଢ଼େ ୧୧ଟା ବେଳକୁ ଗଲା ରାତି ଭଳି ଚୁପକି ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କ ଶୋଇବା ଘର କବାଟ ଠେଲି ଭିତରକୁ ଗଲି। ଖୁଡି ମୋତେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ । ମତେ ଦେଖି ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ହସ ଉଚ୍ଛୁଳି ପଡିଲା। ରୁମ୍ ଲାଇଟ୍ ଜଳୁଥିଲା। ଖୁଡିଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ଖୋଲିଲା ବେଳକୁ ସେ ନାହିଁ ନାହିଁ ହେଉଥିଲେ। ମୁଁ ବହୁତ ବାଧ୍ୟ କରିବାରୁ ଶେଷକୁ ରାଜି ହୋଇ ଶାଢ଼ୀ ବ୍ଲାଉଜ ସାୟା ଖୋଲି ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହେଲେ। ବେଡ୍ ଉପରେ ଦୁହେଁ ଆଗେ ଭେରାଏ କୁଣ୍ଢାକୁଣ୍ଢି ହେଇ ଚୁମା ଖାଇଲୁ । ଖୁଡି ତାଙ୍କ ବଡବଡ ଦୁଧକୁ ମୋ ଛାତିରେ ରଗଡି ମୋ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେବା ବେଳକୁ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଓଠକୁ ଆସ୍ତେ କାମୁଡି ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିସନ୍ଧାରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଘଷିଲି। ଖୁଡି ମୋ ଉପରୁ ଉଠିପଡ଼ି ମୋତେ ତାଙ୍କ ଉପରକୁ ଭିଡିନେଲେ । ମୁଁ ଆଉ ଡେରି ନ କରି ମୋର ମସ୍ତବଡ ବାଣ୍ଡକୁ ଖୁଡିଙ୍କ ରସୁଳିଆ ବିଆ ଭିତରକୁ ଦାବି ଦେଇ ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି। ଖୁବ୍ ମସ୍ତିରେ ରାତି ସାରା ଖୁଡିଙ୍କୁ ତିନିଥର ଗେହିଁଲି। ସେ ବି ଘେଁଇ ହବାରେ ଖୁବ୍ ପାରଙ୍ଗମ ଲାଗୁଥିଲେ। ତାଙ୍କ ବିଆରୁ ପ୍ରଚୁର ଗରମ ବିଆରସ ବୋହି ବିଛଣାର ଖଣ୍ଡେ ଜାଗା ଓଦା ଦିଶୁଥିଲା। ମୋ ଟୋକା ବାଣ୍ଡ ମସ୍ତ ଘିଅଣାରେ ଖୁଡି ପୁରା ଖୁସି ଥିଲେ।
ଆସିବା ବେଳକୁ ଖୁଡି କହିଲେ - ରାଜୁ, କାଲି ତମ ଦାଦା ଆସିବେ। ତେଣୁ ଦୁଷ୍ଟାମୀ କରି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ମୋଟେ ଲାଗିବନି କହୁଚି। ସୁବିଧା ଦେଖି ମୁଁ ପୁଣି ତମକୁ କହିବି।
ଖୁଡିଙ୍କୁ ପଟେଇ ଗେହିଁ ପାରିଥିବାରୁ ପ୍ରକୃତରେ ମୁଁ ଭାରି ଖୁସି ଥିଲି । ମୋର ଆତ୍ମବିଶ୍ବାସ ଖୁବ ବଢ଼ି ଯାଇଥିଲା। ମାଇକିନା ବିଆର ସ୍ବାଦ ଆଉ ଗନ୍ଧ ଚାଖିବା ପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଆହୁରି ମତୁଆଲା ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା। ସତକଥା କହିଲେ ମୁଁ ଭାରି କାମାତୁର । ମାଇକିନିଆ ବିଆ ସୁଖ ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କୁ ଗେହିଁବାରୁ ପାଇ ପାରିଥିଲି। ସେଥିପାଇଁ ଗେହିଁବାକୁ ମୋ ମନ ସବୁବେଳେ ଆତୁର ହୋଇ ପଡୁଥିଲା। ହେଲେ ଖୁଡିଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ସବୁବେଳେ ମିଳାମିଶା କରିବା ଏତେ ସହଜ ନଥିଲା। ଦାଦା କାଳେ ସନ୍ଦେହ କରିବେ ବୋଲି ଖୁଡି ବି ଖୁବ୍ ଡରୁଥିଲେ। କେତେବେଳେ କେମିତି ଟିକିଏ ସୁଯୋଗ ମିଳିଲେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରୁଥିଲି। ତାଙ୍କ ଓଠରେ ଗାଢୁଆ ଗାଢୁଆ ଚୁମା ଆଙ୍କି ଦଉଥିଲି। ସିଏ ବି ମୋତେ ତାଙ୍କ ଛାତି ଉପରେ ଭିଡି ନଉଥିଲେ।
ସେଦିନ ଚାପା କଣ୍ଠରେ ମୋ କାନରେ କହିଲେ - ସତରେ ରାଜୁ, ତମ ପାଇଁ ମୁଁ ପାଗଳୀ ହୋଇଯିବି।
ମୁଁ ଦିଇ ହାତରେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ସାଉଁଳି ପଚାରିଲି - ୟା ଭିତରେ ଦାଦାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ହେଇନ କି?
ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲେ - ହଁ, କାଲି ରାତିରେ ହେଇଥିଲୁ। ହେଲେ ତମ ସାଙ୍ଗରେ ଯୋଉ ମଜା ତାଙ୍କ ପାଖରେ ସେ ମଜା ନାହିଁ।
ମୁଁ ଶାଢ଼ୀ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ତାଙ୍କ ବିଆକୁ ସାଉଁଳି ସାଉଁଳି ବିଆ ଭିତରକୁ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇ ଦେଲି।
ଖୁଡି ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ କହିଲେ - ରାଜୁ, ତମେ ସେଇଠି ହାତ ମାରନି। ସମ୍ଭାଳି ହବନି।
ମୁଁ ମୁଚୁକି ହସି କହିଲି - ଖୁଡି, ସତରେ କ’ଣ ଏବେ କିଛି ସୁବିଧା ହବନି? ଆଉ କେତେ କଷ୍ଟ ଦବ।
ଖୁଡି ମୋତେ ଚାହିଁ ଟିକେ ଚିନ୍ତା କଲେ। ମୁଁ କହିଲି - ଖୁଡି, ଏବେ ଟିକେ ଆସ...୧୦ ମିନିଟ ଜମା।
ଖୁଡି କହିଲେ - ନାଇଁ ନାଇଁ, ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇ ଗଲାଣି । ପିଲା ଦିଇଟା ଘରେ ଅଛନ୍ତି। ତମ ଦାଦାଙ୍କ ଆସିବା ବେଳ ବି ହେଇଗଲାଣି।
ମୁଁ କହିଲି - ହଉ, ତାହେଲେ ଚାଲ ଟିକେ ବାଡି ପଛପଟକୁ ଯିବା। ଖୁଡି ଚମକି ପଡିଲେ। କହିଲେ - ଏ ମା, ଏଇ ଅନ୍ଧାରରେ ?
ମୁଁ କହିଲି - ତମେ ଆଉ କିଛି କୁହନି ଖୁଡି। ମୋର ଭାରି ମନ। ମୋଟେ ସମ୍ଭାଳି ହଉନି। ପ୍ଲିଜ ମନା କରନି। ମୁଁ ତୁମକୁ ପମ୍ପ ଘର ପାଖେ ଅପେକ୍ଷା କରିବି।
ସେ ହସି ଦେଇ କହିଲେ - ସତରେ କଣ ତମର ଭାରି ମନ?
ମୁଁ ମୋ ଟ୍ରାଉଜରଟାକୁ ତଳକୁ ଖସେଇ ଦେଇ ଚଡି ତଳୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ କାଢି଼ ତାଙ୍କୁ ଦେଖେଇଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇ ଠିଆ ହେଇ ରହିଥାଏ। ଖୁଡି ଛେପ ଢ଼ୋକି କହିଲେ - ହଉ, ତମେ ଆଗରେ ଯାଅ। ମୁଁ ଅଧା ଘଣ୍ଟା ଭିତରେ ଆସୁଚି।
ମୁଁ ଅନ୍ଧାରରେ ଯାଇ ବାଡିପଛ ପମ୍ପ ଘର ପାଖରେ ଅପେକ୍ଷା କଲି। ଭାରି ନିଛାଟିଆ ଯାଗା। ଚାରିଆଡେ ବହଳ ଅନ୍ଧାର। କିଛି ସମୟ ପରେ ଖୁଡି ପହଞ୍ଚିଲେ। ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରିଲି।
ଖୁଡି କହିଲେ - ରାଜୁ ଏଠି କେମିତି ସୁବିଧା ହେବ ଯେ?
ମୁଁ କହିଲି - ଖୁଡି ତମେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି। ତମେ ଖାଲି କାନ୍ଥରେ ଭରାଦେଇ ଟିକେ ନଇଁ ପଡ। ମୁଁ ତମ ପଛ ପଟୁ ପୁରେଇବି।
ଖୁଡି ବୋଧେ ସେମିତି ବାଗରେ କେବେ ଘେଇଁ ହେଇ ନଥିଲେ। ମୋତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଚାହିଁଲେ। ମୁଁ ମୋ ଟ୍ରାଉଜର ଖସେଇ ବାଣ୍ଡକୁ କାଢିଧରି କହିଲି - ଖୁଡି ଜଲଦି...ଡେରି କରିନି।
ସେ କାନ୍ଥରେ ଭରା ଦେଇ ହାମୁଡି ପଡିଲେ। ମୁଁ ପଛପଟରୁ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀକୁ ଟେକି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ସାଉଁଳି, ପାଟିରୁ ପୁଳାଏ ଛେପ ଆଣି ବାଣ୍ଡ ଅଗରେ ବୋଳିଦେଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି ସନ୍ଧିରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିଲି। ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ଅଳ୍ପ ମେଲାକରି ଧରିଲି । ଓଃ...ମୁଁ ଯେମିତି ଉନ୍ମାଦନାରେ ଫାଟିଯିବି। ଖୁଡିଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି ତଳେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ବିଆ ମୁଁହରେ ମାଡି ଦେଲି । ଚାପି ହେଇ ବାଣ୍ଡର ଅଧା ଅଧି ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ଗଳିଗଲା। ଖୁଡିଙ୍କ ଅଣ୍ଟାକୁ ଦି ହାତରେ ଜାବୁଡି ଧରି ଠେଲା ମାରିଲି। ଏବେ ମୋର ଗୋଟାକଯାକ ବାଣ୍ଡ ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ। ଖୁଡି ଜୋରଜୋର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଇ ଫିସଫିସ ହେଇ କହିଲେ - ଓଃ...ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଚି ଗୋ ରାଜୁ, ଜୋର ଜୋର କର...ଖୁବ ମଜା ଲାଗୁଚି। ମୁଁ ପିଚା ହଲେଇ ଜୋର ଜୋର ଠେସ ମାରି ଘେଁଇବା ଆରମ୍ଭ କଲି। ବାଣ୍ଡ ବେଶ ଚପେଇ ହେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ ଥପ୍ ଥପ୍ ଶବ୍ଦ କରି ପଶୁଥିଲା। ବିଆ ଭାରି ଟାଇଟ ପଛରୁ ଗେହିଁବାରେ। ଖୁଡିଙ୍କି ଗେହିଁବା ଭିତରେ ମୁଁ ତାଙ୍କର ମସ୍ତ ଗାଣ୍ଡିକି ଦଳୁଥିଲି । ଗାଣ୍ଡିକି ଦଳୁଦଳୁ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି କଣାରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ବି ମାରୁଥିଲି। ଖୁଡି ପଛକୁ ମୁହଁ ବୁଲେଇ ମୋତେ ଚାହିଁ ହସିଦେଲେ। ଏମିତି ଗେହିଁବା ତାଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା । ସେ ବି ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ପଛକୁ ଠେଲି ମୋତେ ସହଯୋଗ କରୁଥିଲେ।
ମୁଁ ହାତ ବଢ଼େଇ ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ଚିପି ପକେଇଲି । ଖୁଡି ଉଁ ଉଁ ହେଇ କହିଲେ - ଏଇ ରାଜୁ, ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଚିପ। ମୋ ଦୁଧ ଯୋଡାକ କଣ ଇଟା ନା ପଥର...କାଟୁଚି..ଆଃ।
ମୁଁ ମସ୍ତ ମଜାରେ ଖୁଡିଙ୍କୁ ପଛ ପାଖରୁ ଭିଡିଧରି ଗେହିଁ ଚାଲିଲି । ମୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡର ଚୋଦନରେ ଖୁଡିଙ୍କ ପାକଳ ବିଆରୁ ବିଆରସ ତାଙ୍କ ଜଙ୍ଘ ତଳକୁ ବହି ଆସିଲା। ସେ ଚାପା ସ୍ୱରରେ ସଁ ସଁ ନିଶ୍ଵାସ ଛାଡି କହିଲେ - ରାଜୁ, ଜୋର ଜୋର କର...ଆହୁରି ଭିତରକୁ ଦାବି କରି କର..ଆଃ...ଭାରି ସୁଖ ଗୋ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ପଛପାଖୁ ଭିଡି ଧରି ତାଙ୍କ ପିଠିରେ ମୁହଁ ଘଷି ପକେଇ ଚୁମା ଦେଲି। ମୁଁ ବି ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନଥିଲି। ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରି ଆସିବାକୁ ମୋତେ ଅସମ୍ଭାଳ କରି ପକଉଥିଲା। କୋଉ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଖୁଡିଙ୍କ ଗରମ ବିଆ ଭିତରକୁ ପିଚିକି ଯିବ ମୁଁ ଜାଣି ପାରୁନଥିଲି। ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆରୁ ପ୍ରବଳ ଭାବରେ ଗରମ ବିଆରସ ବୋହି ଆସିଲା। ଏଥର ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲିନି। ଜୋର ଜୋର ଆଉ କେତେଟା ମସ୍ତ ଠେସ ମାରି ଖୁଡିଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଜାବୁଡିଧରି ମୋ ଉତାଳିଆ ବାଣ୍ଡକୁ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ମାଡିଦେଲି। ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଗଲା। ଆଃ...ଓଃ...କି ସୁଖ ସତରେ। ଚରମ ଆନନ୍ଦରେ ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ କାଢି ଆଣିଲି। ଉନ୍ମାଦନାର ଝଡ଼ ଶାନ୍ତ ହେଇ ଯାଇଥିଲା।
ଖୁଡି ତରତର ହୋଇ ତାଙ୍କ ସାୟାରେ ଜଙ୍ଘ ଆଉ ବିଆକୁ ପୋଛି ପକେଇ ଚାରି ପାଖକୁ ଚାହିଁଦେଇ କହିଲେ - ଇଲୋ ମୋ ମା, ଏ ଯାଗାଟା କେତେ ନିଛାଟିଆ ମ.. ମୁଁ ଯାଉଚି। ଆଜି ଭାରି ଭଲ ଲାଗିଲା। ଏମିତି ପଛ ପଟରୁ କରିବାରେ ଭାରି ମଜା।
ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି - ଖୁଡି ଗୋ, ଏମିତି ମଝିରେ ମଝିରେ ପୁତୁରାକୁ ଟିକିଏ ଦୟା କରୁଥିବ।
ଖୁଡି ମୁହଁରେ ହାତ ଚାପି ହସିଲେ।
ମୁଁ ପଚାରିଲି - ଖୁଡି, ଅସୁବିଧା ହବନି ତ? ମାନେ ତମ ପେଟରେ ରହି ଯିବନି ତ?
ସେ ଯିବାକୁ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଥିଲେ। କହିଲେ - ରହିଲେ ରହିବ। ତମେ ଡରୁଚ କି?
ମୁଁ ନିର୍ଲଜଙ୍କ ପରି ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲି।
ସେ ମୁରୁକି ହସା ଦେଇ କହିଲେ - ବ୍ୟସ୍ତ ହେବାର କିଛିନାହିଁ। ସେମିତି କିଛି ହବନି।
ମୁଁ କହିଲି - ଖୁଡି, ତାହେଲେ ମତେ ଦବା ପାଇଁ ତମେ ଏତେ କୃପଣ କାହିକି ହଉଚ?
ଖୁଡି କହିଲେ - ଆରେ... ତମକୁ ଦବାକୁ ମୁଁ କୃପଣ କେତେବେଳେ ହେଲି। ତମକୁ ଦବାକୁ ଆଉ ତୁମଠୁ ନବାକୁ ତ ମୋର ସବୁବେଳେ ମନ। ସୁଯୋଗ ମିଳିଲେ ମୁଁ ତ ତମକୁ ଟିକିଏ ବି ପାଖରୁ ଛାଡନ୍ତି ନାହିଁ।
ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଚିପି ଦେଇ କହିଲି - ତୁମେ ସତ କହୁଚ ଖୁଡି?
ସେ କହିଲେ - କାହିଁକି... ତମର କଣ ବିଶ୍ବାସ ହଉନି?
ମୁଁ କହିଲି - ତମ କଥାରେ ମୋର ପୁରା ବିଶ୍ବାସ। ହଉ, ପୁଣି କେବେ ଦବ?
ଖୁଡି ମୋତେ ପେଲି ଦେଇ କହିଲେ - ଯାଃ...ତମର ଖାଲି ସେଇ କଥା। ହଉ, କାଲି ଏତିକି ବେଳକୁ ଦେଖିବା।
ମୁଁ ଖୁସିରେ ହସିଦେଇ କହିଲି – ଓଃ...ଖୁଡି ସତରେ ତମେ ଗ୍ରେଟ୍।
******
