ଘର ମାଲିକାଣୀ କବିତା ଆଣ୍ଟି
ମୁଁ ସ୍ୱରୂପ, ଆକାଉଟାଣ୍ଡ ଭାବେ ମୁଁ ଅନୁଗୋଳରେ ଗୋଟେ ବେସରକାରୀ ବ୍ୟବସାୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନରେ କାମ କରୁଥୁଲି । ଯଦିଓ ମୁଁ M.Com ପାସ କରିଥିଲି, ଚାକିରୀ ନ ମିଳିବାରୁ ସେଠି ଥୁଲି । ସେଠି ସୋନାଲି ବୋଲି ଗୋଟେ ଝିଅ ବି କାମ କରୁଥିଲା । ସେ ଦେଖୁବାକୁ ବେଶି ସୁନ୍ଦର ନଥିଲେ ବି ଅସୁନ୍ଦର ନଥିଲା । ଧୀରେ ଧୀରେ ମୁଁ ଓ ସୋନାଲି ନିକଟତର ହେବାକୁ ଲାଗିଲୁ । ତା ନିରୀହ ଚାହାଣି ଓ ସରଳତା ମୋତେ ତା ଆଡକୁ ବହୁତ ଆକୃଷ୍ଟ କରିଥିଲା ।
ଆଉଦିନେ ମୁଁ ନିଜେ ମୋ ତରଫରୁ ତାକୁ ମୋ ସହ ବାହାଘର ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲି । ଆଉ ସେ ସଙ୍ଗେସାଙ୍ଗେ ରାଜି ହେଇଯାଇଥିଲା । କିଛିଦିନ ପରେ ଦୁହିଁଙ୍କ ଘର ଲୋକଙ୍କ ସହମତିରେ ଆମ ବାହାଘର ହେଇଥିଲା । ବାହାଘର ପରେ ଚଉଠି ରାତିରେ ହିଁ ସୋନାଲିକୁ ଗେହିଁ ତା ସିଲ ଖୋଲିଥୁଲି । ମୋ ମୋଟା ଓ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡକୁ ସହିନପାରି କଷ୍ଟରେ ସେ ବହୁତ କାନ୍ଦିଥିଲା । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ତାକୁ ଛାଡ଼ିନଥୁଲି । ସକାଳୁ ସେ ଠିକସେ ଚାଲି ପାରୁନଥିଲା ।
ତା ପରଦିନ ସେ ଡରିଯାଇଥିଲା ଓ ମୋ ପାଖକୁ ଆସୁନଥିଲା । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ତାକୁ ମୋ ଆଡକୁ ଟାଣି ଆଣି କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ବହୁତ ଗେଲ କରି ଶୁଆଇଥୁଲି । ତାକୁ ବୁଝେଇଥିଲି ଯେ ପ୍ରଥା ଅନୁସାରେ ଚଉଠି ରାତିରେ ସ୍ଵାମୀ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ଯେମିତି ହେଲେ ବି ଗିହାଁ ଗେହିଁ ହୁଅନ୍ତି । ନହେଲେ ତାଙ୍କ ଦାମ୍ପତ୍ୟ ଜୀବନ ସୁଖମୟ ହୁଏନି । ସେ ମୋ କଥା ଶୁଣି ବୁଝି ଯାଇଥିଲା । ଠିକ ପାହାନ୍ତିଆ ବେଳକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉଠିଲା ଆଉ ସେଦିନ ପାହାନ୍ତିଆ ବେଳେ ପୁଣି ଥରେ ତାକୁ ଗେହିଁଲି । ସେଦିନ ତା କଷ୍ଟ ଟିକେ କମ ଥିଲା ଆଉ ସେ ବି ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ମଜା ପାଇଥିଲା । ତା ପରଠୁ ସବୁଦିନ ଆମର ଗିହାଁ ଗେହିଁ ଚାଲୁଥୁଲା ଓ ଦୁହେଁ ଦାମ୍ପତ୍ୟ ଜୀବନକୁ ଖୁବ ଉପଭୋଗ କରୁଥିଲୁ ।
ସୋନାଲିକୁ ବାହାହେବା ପରେ ମୋ ଭାଗ୍ୟ ସତେ ଯେମିତି ଖୋଲି ଯାଇଥିଲା । ଆଗରୁ ବର୍ଷେ ତଳେ ଗୋଟେ ଅଧ୍ୟାପକ ପଦ ପାଇଁ ଇଣ୍ଟରଭିୟୁ ଦେଇଥିଲି। ହଠାତ ସେଇ ପଦ ପାଇଁ ମୋର ସିଲେକସନ ହୋଇଗଲା ଆଉ ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ଗୋଟେ ଆଡେଡ଼ କଲେଜରେ ମୋର ପୋଷ୍ଟିଙ୍ଗ ହୋଇଗଲା । ସୋନାଲି ଓ ମୁଁ ମିଶିକି ଯେତେ ଦରମା ପାଉଥୁଲୁ ତାର ଦ୍ବିଗୁଣରୁ ବି ଅଧୋକା ଦରମା । ବିଶ୍ବାସ ହେଉନଥିଲା । ସେଦିନ ସୋଆଲିକୁ ବହୁତ ଗେଲ କରିଥୁଲି ।
ପର ଦିନ ହିଁ ଆମେ ଦୁହେଁ ସେଇ ଚାକିରିରୁ ଇସ୍ତାଫା ଦେଇଦେଲୁ । ମାଲିକ କହିଲେ ଯେ ମାସ ଶେଷଯାଏଁ ରୁହ । ଆମେ ରାଜି ହୋଇ ମାସ ଶେଷ ଯାଏଁ ରହି ହିସାବ କିତାବ କରି ଅନୁଗୁଳରୁ ବାହାରିଲୁ। ସୋନାଲିକୁ ଗାଁରେ ଛାଡି ମୁଁ ଆସିଲି ଭୁବନେଶ୍ବର । ସେ କଲେଜରେ ଜଏନ କରି ରହିବା ପାଇଁ ଘର ଖୋଜିଲି । ଭାଗ୍ୟକୁ କଲେଜର ଆଉଜଣେ ଅଧ୍ୟାପକ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ଘର ପାଖରେ ଗୋଟେ ଘର ଖାଲି ଥିଲା । ଘରଟି ଯାଇ ଦେଖୁଲି । ତଳେ ମାଲିକ ରହନ୍ତି ଓ ଉପରେ ଦୁଇ ବଖରା ଘର ସହ କିଚେନ ଓ ବାଥରୁମ ଆଉଗୋଟେ ବଡ ବାଲକୋନୀ । ଦେଖୁଦେଖୁ ଘରଟି ପସନ୍ଦ ହେଇଗଲା । ଦୁଇମାସର ଭଡା ଆଡ଼ଭାନ୍ସ ଦେଇ ଘରଟିକୁ ରଞ୍ଚେଲି ଓ ସୋନାଲିକୁ ଫୋନ କରି ସେ ବିଷୟରେ ଜଣେଇ ଦେଲି । ତା ପରଦିନ ସେଇ ଘରକୁ ସିଫ୍ଟ କରିଗଲି ।
ଗୋଟେ ସପ୍ତାହ ପରେ ରବିବାର ଦେଖ୍ ଗାଁକୁ ଯାଇ ସୋନାଲିକୁ ଓ ଆମର ଜିନିଷ ସବୁ ନେଇ ଆସିଲି । ଆମର ଜିନିଷ ବିଶେଷ କିଛି ନଥ୍ଲା । ବାହାଘର ବେଳର ଖଟ ଆଉ ଅଳ୍ପ କିଛି ଦୈନନ୍ଦିନ ଚଳିବା ଭଳି କିଛି ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଜିନିଷ । ଅଳ୍ପ ଜିନିଷ ହେଲେବି ସୋନାଲି ତାକୁ ଖୁବ ଭଲ ଭାବେ ସଜେଇ ଦେଲା। ଘରେ ଯାହା ଥାଉ କି ନଥାଉ ଭଲ ଘରଣୀଟେ ଥିଲେ ଆଉ କିଛି ଦରକାର ହୁଏନି ଯାହାକି ମୋ ପାଖରେ ଥିଲା ।
ଘର ମାଲିକ ଅଶୋକ ବାବୁ ଗୋଟେ ବ୍ୟାଙ୍କରେ ଚାକିରୀ କରନ୍ତି । ପ୍ରୋମସନ ପରେ ଏବେ ସେ ରାଇପୁରରେ ପୋଷ୍ଟିଙ୍ଗ ପାଇଛନ୍ତି । ସେଠି ତିନି ବର୍ଷ ରହିଲା ପରେ ପୁଣି ନିଜ ରାଜ୍ୟ ଓଡିଶା ଫେରି ଆସିବେ । ବୟସ ପ୍ରାୟ 50 ପାଖାପାଖି ହେବ । ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କବିତା, ବୟସ ପ୍ରାୟ 45 ହେବ କିନ୍ତୁ ଏତେ ବୟସ୍କ ଭଳି ଲାଗନ୍ତିନି । ସେଇ 37/38 ପରି ଲାଗନ୍ତି । ଶାଢ଼ୀ କମ ପିନ୍ଧନ୍ତି । ସବୁବେଳେ ସାଲ୍କାର କାମିଜ୍ । ଦୁଇ ଝିଅ ଝିଲ୍ଲୀ ଆଉ ମିଲି । ବଡ଼ ଝିଅ ଝିଲ୍ଲୀ pg ପରେ କମ୍ପିଟେସନ ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ଘରେ ପଢୁଛି । ଆଉ ସାନଝିଅ ମିଲି +3 ଫାଇନାଲ ଇଅର ରେ ପଢୁଛି ।
ସୋନାଲି ଆସିବା ପରେ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ସେ କବିତାଙ୍କ ସହ ସାଙ୍ଗ ହେଇ ମିଶିଗଲା । କବିତା ତାକୁ ଝିଅ ବୋଲି ଡାକନ୍ତି ଆଉ ମୋତେ ଦ୍ବାଇଁ ବୋଲି ଡାକନ୍ତି । ଝିଲ୍ଲୀ ଓ ମିଲି ସୋନାଲିକୁ ଦିଦି ବୋଲି ଡାକନ୍ତି ଓ ମୋତେ ଜିଜୁ ବୋଲି । ପୁରା ଘରୋଇ ଓ ସଂସ୍କାରି ପରିବାରଟେ । ଅଳ୍ପ ଦିନରେ ଆମେ ଖୁବ ମିଶିଗଲୁ । ଯେମିତି ଗୋଟେ ପରିବାର । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଝିଲ୍ଲୀ ଓ ମିଲି ମୋ ସହ ଶାଳି ଭିଣେଇ ସମ୍ପର୍କ ଭଳି ଥଟା ମଜା କାରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । ସୋନାଲି ସାମ୍ନାରେ ଥରେ ଝିଲ୍ଲୀ କହିଲା ଦିଦି ତୁମେ ଆଗରୁ ଜିଜୁଙ୍କୁ ପଟେଇ ଦେଲ ନହେଲି ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ ନେଇଯାଇଥାନ୍ତି । ସୋନାଲି କହିଲା ଜମାରୁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି ମୁଁ ତୁମ ପାଇଁ ୟାଙ୍କଠୁ ବି ଭଲ ବରଟେ ଖୋଜିଦେବି । ଝିଲ୍ଲୀ ସୋନାଲିକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି କହିଲା ଓ ଦିଦି ତୁମେ ।
କବିତା ବି ମୋ ସହ ଶାଶୁ ଭଳି ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି । ସବୁବେଳେ ସୋନାଲିକୁ ତାଗିଦ କରି କହନ୍ତି ଯେ ଦ୍ବାଇଁଙ୍କୁ ଏହା ଦବୁ ତାହା ଦବୁ । ସୋନାଲି କହେ ହଁ ମା ତୁମେ ଜମା ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି । ମୁଁ ତୁମ ଦ୍ବାଇଁଙ୍କୁ ଭଲରେ ରଖୁଛି । ସୋନାଲିଟା ବହୁତ ସରଳିଆ ଝିଅଟେ । ତା ପେଟରେ କିଛି ବି କଥା ରହେନି । ଦିନେ କହୁ କହୁ କବିତାଙ୍କୁ ଆମ ଚଉଠି ରାତି ବିଷୟରେ ସବୁ କହିଦେଇଥିଲା ଯେ ସେ ମୋ ମୋଟା ଆଉ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡରୁ କେତେ କଷ୍ଟ ପାଇଥିଲା । ଆଉ ଏହା ବି କହିଥିଲା ଯେ ମୁଁ ସବୁଦିନ ତାକୁ ନକଲେ କେମିତି ସୋଇପାରେନି । କବିତା ବି ତାକୁ ବୁଝେଇ କହିଥିଲେ ଯେ ଝିଅଲୋ ଏମିତି ଜିନିଷ ଭାଗ୍ୟରେ ଥିଲେ ମିଳେ । ବହୁତ ଝିଅ ଏ ସବୁ ନପାଇ ବାହାଘର ପରେ ବହୁତ ମନ ଦୁଃଖରେ ରହନ୍ତି ।
ସେଦିନ ରାତିରେ ସୋନାଲିକୁ ଗେହିଁଲା ବେଳେ ସେ ଏସବୁ କଥା ମୋତେ କହିଦେଇଥିଲା । ମୁଁ ଟିକେ ବୁଝେଇଲା ପରି ତାକୁ କହିଲି ଆରେ ପାଗଳି ଏ କଥା ସବୁ କଣ ବାହାରେ କହନ୍ତି, ସେ ଟିକେ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲା ସରି ମୋ ପାଟିରୁ ବାହାରିଗଲା । ମୁଁ ତାକୁ କୋଳେଇ ନେଇ ଗେଲ କରି କହିଲି ହଉ ଆଉ କେବେ କହିବନି । ସେ ବି ମୋତେ ଭିଡି ଧରି କହିଲା I love you I କବିତାଙ୍କ ଠାରୁ ବହୁତ ନୂଆ ନୂଆ ରୋଷେଇ ଶିଖ୍ ମୋତେ ସୋନାଲି ଖୁଆଉଥିଲା ଆଉ ପଚାରୁଥୁଲା କେମିତି ହେଇଛି ବୋଲି । ମୁଁ ବି ତା ମନ ରଖିବବାକୁ କହୁଥିଲି ଖୁବ ବଢିଆ ହେଇଛି । ଏମିତି ଭାବେ ଆମ ଦିନ ଖୁବ ଭଲରେ କାଟୁଥିଲା ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ।
ଦିନେ ବୋଉ ଗାଁରୁ ଫୋନ କରି ଆମ ଭଲ ମନ୍ଦ ସବୁ ପଚାରିଲା ଆଉ ଶେଷରେ କହିଲା ଆରେ ପୁଅ ବୋହୂକୁ ଗୋଟେ ମାସ ପାଇଁ ଗାଁକୁ ପଠା । ଅଗକୁ ମାଣବସା ଗୁରୁବାର ଆସୁଛି । ବୋହୁ ଗାଁକୁ ଆସିଲେ ଏ ବିଷୟରେ ଶିଖୁବ । କେମିତି ପୂଜା କରନ୍ତି ସେକଥା ଶିଖ୍ଲେ ସିନା ଅଗକୁ ଆମପରେ ସେ ପୂଜା କରିବ । ମୁଁ କହିଲି ହେଲା ବୋଉ ହେଲା ସୋନାଲି ଗାଁକୁ ଯିବ । ତୁ ଆଉ ଏତେ କଥା କହନି । ସୋନାଲି ଗାଁକୁ ଯିବାକୁ ରାଜି ହେଉନଥିଲା । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତାକୁ ବୁଝେଇ ଶୁଝେଇ ପଠେଇବାକୁ ଠିକ କଲି । କବିତା ଏ କଥା ଶୁଣିବାରୁ କହିଲେ ଆରେ ଝିଅ ତୁ ଗାଁକୁ ଯିବୁ ଯଦି ଯା । ଶାଶୂଘର ବିଷୟରେ ସବୁ ଜାଣିବା କଥା ନା । ଗାଁକୁ ଯାଇ କିଛି ଦିନ ରହି ଆସିଲେ ତୋର ବି ମନ ଭଲ ଲାଗିବ । ଆଉ ଦ୍ବାଇଙ୍କ କଥା ଜମାରୁ ଚିନ୍ତା କରେନା। ମୁଁ ତ ଅଛି ଆଉ ଝିଲ୍ଲୀ ମିଲି ବି ଅଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର କିଛି ବି ଅସୁବିଧା ହେବନି ।
ସୋନାଲି କହିଲା ହଁ ମା ଜାଣିଛି ତାଙ୍କର କିଛି ବି ଅସୁବିଧା ହେବନି । ଆପଣମନେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ମୁଁ ନିଶ୍ଚିନ୍ତରେ ଯାଇପାରିବି । ଆଉ ଦିନେ ସୋନାଲିକୁ ନେଇ ଆମ ଘରେ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଆସିଲି । ମୋତେ ଛାଡି ରହିବାକୁ ତାର ଜମାରୁ ଇଚ୍ଛା ନଥ୍ଲା । କିନ୍ତୁ ପରିସ୍ଥିତିରେ ପଡି ଯିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲା । ସୋନାଲିକୁ ଗାଁରେ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଆସିବା ପରେ ମୋତେ କବିତା ପଚାରିଲେ ତୁମେ କେମିତି ଖାଇବ । ମୁଁ କହିଲି ଆଂଟି ଆପଣ ଜମାରୁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନ୍ତୁନି ମୁଁ ହୋଟେଲରେ ବା ନିଜେ ବନେଇ ଖାଇନେବି । ସେ ସାଙ୍ଗେସାଙ୍ଗେ କହିଲେ କାହିଁକି ହୋଟେଲରେ ଖାଇବ । ଦେହ ଖରାପ ହେବ ହୋଟେଲରେ ଖାଇଲେ । ସୋନାଲି ଆସିବା ଯାଏଁ ତୁମେ ଆମଘରେ ଖାଇବ । ମୁଁ କହିଲି ଆଣ୍ଟି ଆପଣ ମୋ ପାଇଁ କାହିଁକି ହଇରାଣ ହେବେ ।
ସେ କିନ୍ତୁ ଶୁଣିବା ମୂଡ଼ରେ ନଥିଲେ । ତେଣୁ ବାଧ୍ଯ ହୋଇ ତାଙ୍କ କଥାରେ ରାଜି ହେଲି ।
ସକାଳୁ ଆଉ ଦିପହରେ ସେ ମୋ ପାଖକୁ ଖାଇବାଟା ପଠେଇଦେଉଥିଲେ । ଆଉ ରାତିରେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଆସି ଖାଉଥୁଲି । ରାତିରେ ଖାଇଲାବେଳେ କିଏ ନା କିଏ ମୋ ପାଖରେ ବସନ୍ତି ଆଉ ମୋ ସହ କଥା ହୁଅନ୍ତି । ଏମିତି ଭାବେ 3/4 ଦିନ କଟିଗଲା । ସୋନାଲିର ଅନୁପସ୍ଥିତି ଖାଇବାବେଳେ ମୁଁ ଆଉ ଅନୁଭବ କରିପାରିଲିନି । କିନ୍ତୁ ରାତିରେ ଶୋଇଲାବେଳେ ତାର ଅନୁପସ୍ଥିତିକୁ ବହୁତ ଅନୁଭବ କରୁଥୁଲି । ସୋନାଲିକୁ କୋଳରେ ନେଇ ଶୋଇବା, ତାକୁ ଗେଲ କାରିବା, ତା ସହ ଲାଗିବା,ତା ଦୁଧ ଚିପିବା ଆଉ ଯେତେବେଳେ ଇଚ୍ଛାହେଲା ସେତେବେଳେ ତାକୁ ଗେହିଁବା ଖୁବ ମନେ ପଡେ । ଦିନେ କଲେଜରେ ଗୋଟିଏ ରାତି ପଂକ୍ସନ ଥୁଲା ଓ ପ୍ରିନ୍ସପାଲ ମୋତେ ଗୋଟେ ଦାୟିତ୍ଵ ଦେଇଥିଲେ । ଭାବିଲି ଫେରିଲା ବେଳକୁ ଲେଟ ହେଇଯିବ ତେଣୁ ରାତି ଖାଇବାଟା ବାହାରୁ ଖାଇ ଦିଏ ।
ଏ କଥା କବିତା ଆଣ୍ଟିଙ୍କୁ କହିବାରୁ ସେ କହିଲେ ନା ନା ଯେତେ ରାତିହେଲେ ବି ତୁମେ ଘରେ ଆସି ଖାଇବ । ବାଧ୍ଯ ହୋଇ ହଁ କହିଲି । ସେଦିନ ଫେରିଲା ବେଳକୁ ରାତି ସାଢେ ଏଗାର । ଭାବୁଥୁଲି ଆଣ୍ଟି ବୋଧେ ଖାଇବା ଆଣି ମୋ ରୁମରେ ରଖ୍ ସୋଇପଡ଼ିଥିବେ । ରୁମକୁ ଆସି ଦେଖୁଲି ଖାଇବା ନାହିଁ । ମୁଁ ବାଥରୁମ ଯାଇ ଧୁଆଧୋଇ ହେଇ ଅସିଲାବେଳକୁ ଦେଖୁଲି କବିତା ନିଜେ ଖାଇବା ନେଇ ଆସିଛନ୍ତି । ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ପଚାରିଲି ଆଣ୍ଟି ଆପଣ ନିଜେ ଆସିଲେ ଯେ, ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ ତୁମେ ଖାଇନ ଆଉ ତଳକୁ କଣ ଆସିବ ବୋଲି ନିଜେ ନେଇ ଆସିଲି। ମୁଁ କହିଲି ଆପଣ ନ ଶୋଇ ମେତେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ, ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ କାହିଁ ସୋନାଲି ଥିଲେ କଣ ଅପେକ୍ଷା କରିନଥାନ୍ତା କି । ସେଦିନ କବିତା ଟିକେ ଅଲଗା ଦିଶୁଥିଲେ । ଗୋଟେ ସ୍ମିଭଲେସ ନାଇଟି ପିନ୍ଧିଥିଲେ ଆଉ ଅନ୍ୟ ଦିନ ଅପେକ୍ଷା ଟିକେ ସେକ୍ସି ଲାଗୁଥିଲେ ।
ମୋ ପାଇଁ ଖାଇବାକୁ ବାଢ଼ିଦେଇ ମୋ ସାମ୍ନା ଚେରରେ ବସିଲେ । ପରଟା ସଂଗକୁ ଚିକେନ ବାନେଇଥିଲେ ଚିକେନଟା ବହୁତ ଟେଷ୍ଟି ହେଇଥିଲା । କହିଲି ଆଣ୍ଟି ଚିକେନଟା ବହୁତ ଟେଷ୍ଟି ହେଇଛି । ସେ ନିଜ କହୁଣିକୁ ଟେବଲ ଉପରେ ଥୋଇ ମୋ ଆଡକୁ ଟିକେ ଝୁଙ୍କି ହସିଦେଇ କହିଲେ, ଆରେ ଆଜି ଝିଲ୍ଲୀ ତୁମପାଇଁ ଏଇଟା ଖାସ ବନେଇଛି । ସେ ନାଇଟି ଭିତରେ ବ୍ରା ବୋଧେ ପିନ୍ଧିନଥିଲେ । ମୋ ଆଡକୁ ଝୁଙ୍କିଲା ବେଳକୁ ତାଙ୍କ କ୍ଲିଭେଜ ଭଲ ଭାବେ ଦିଶୁଥିଲା । ଆଜି କବିତା କାହିଁକି ମୋତେ ଟିକେ ଅଲଗା ଅଲଗା ଲାଗୁଥିଲେ । ମୋତେ କ୍ଲିଭେଜ ଦେଖେଇ ମୋ ସାମ୍ନାରେ ସେମିତି ବସିଥିଲେ । ମୁଁ ଯେତେ ନ ଚାହିଁବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ବି ମୋ ନଜର ସେ ଆଡକୁ ଚାଲିଯାଉଥିଲା । ଖାଇ ସାରିବା ପରେ ସେ ନିଜେ ଓ ବାସନ ଉଠେଇ ସିଙ୍କରେ ଥୋଇଲେ ।
ସେ ତଳକୁ ନ ଯାଇ ଆସି ଡ୍ରଇଁ ରୁମରେ ବଡ ସୋଫାରେ ବସିଲେ । ମୁଁ ବି ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ବସିଲି । ସେ ହସିଦେଇ ପଚାରିଲେ ଆଉ କିଛି ଅସୁବିଧା ହେଉନି ତ । ମୁଁ କହିଲି ନା ଆଣ୍ଟି ଆପଣ ଥାଉ ଥାଉ କି ଅସୁବିଧା । ସେ ଗୋଟେ ସ୍ମିତ ହସ ଦେଇ କହିଲେ ଆରେ ସୋନାଲି ତ ନାହଁ ତା ବିନା କିଛି ଅସୁବିଧା ରାତିରେ ତ ହେଉନି । ଆଣ୍ଟି ହଠାତ ଏମିତି କହିବେ ବୋଲି ମୁଁ ଆଶା କରୁନଥ୍ଲି । ମୁଁ କହିଲି ହଁ ଆଣ୍ଟି ସେ ଅସୁବିଧା ତ ନିଶ୍ଚୟ ହେବ । ସେ ଆଉ ଟିକେ ଅଗକୁ ଯାଇ କହିଲେ ଶୁଣିଥିଲି ତା ବିନା ତୁମକୁ ନିଦ ଆସେନି । ମୁଁ କିଛି ନ କହି ଚୁପ ରହିଲି।
ଆଣ୍ଟି ହସିଦେଇ ନିଜ ହାତ ଆଣି ମୋ ଜଙ୍ଘରେ ଥୋଇଲେ ଆଉ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ମୋ ଜଙ୍ଘକୁ ଆଉଁସିବାର ଲାଗିଲେ । ଗୋଟେ ଅଡୁଆ ହସ ଦେଇ କହିଲେ, ଖାଇଲା ବେଳେ ଯାହା ଦେଖୁଥୁଲ ତାହା କଣ ପସନ୍ଦ ଆସିଲାନି । ଆଣ୍ଟି ମୋ ଜଙ୍ଘ ଆଉଁସୁ ଆଉଁସୁ ନିଜ ହାତକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପାଖକୁ ଆଣିଲେ ଆଉ କହିଲେ, ଖାଇଲା ବେଳେ ଯାହା ଦେଖୁଥୁଲ ତାହା କଣ ପସନ୍ଦ ଆସିଲାନି । ଆଣ୍ଟି ମୋ ଜଙ୍ଘ ଆଉଁସୁ ଆଉଁସୁ ନିଜ ହାତକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପାଖକୁ ଆଣିଲେ ଆଉ କହିଲେ ଶୁଣିଛି ତୁମର କୁଆଡେ ବହୁତ ବଡ଼ । ଯେତେ କଣ୍ଟ୍ରୋ_ଲ କଲେ ବି ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ଜଙ୍ଘ ଆଉଁସିଲେ ବାଣ୍ଡଟା ନିଶ୍ଚୟ ଟାଣ ହେଇ ଉଠିବ । ଆଉ ମୋ ଅବସ୍ଥା ସେଇଆ ହେଉଥିଲା । କଣ କରିବି କିଛି ଭାବି ପାରୁନଥୁଲି । ଆଣ୍ଟି ବହୁତ ହିଁ ସେକ୍ସି ଦେଖାଯାଉଥିଲେ ।
ମୁଁ କହିଲି ଆପଣ ଏ କଣ କରୁଛନ୍ତି । ସେ କହିଲେ କାହିଁ ସୋନାଲିର ଯାଗା କଣ ମୁଁ କିଛିଦିନ ପାଇଁ ନେଇ ପାରିବିନି । ସୋନାଲିଠାରୁ ଆହୁରି ଖୁସି ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି । ମୁଁ ଆଉ ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳିପାରିଲିନି । ଯାହାହେଲେବି ପୁରୁଷ ମନକୁ ସମ୍ଭାଳିବା ଭାରି କଷ୍ଟ । ତାଛଡା ଉପରେ ପଡି ଯଦି ମିଳୁଛି ତାହେଲେ ଛାଡ଼ିବି କାହିଁକି । ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି ଆପଣ ସୋନାଲିର ଯାଗା ଖୁଵ ଭଲ ଭାବରେ ନେଇ ପାରିବେ କିନ୍ତୁ ସୋନାଲି ଯେମିତି ଏକଥା ନଜାଣେ । ସେ କହିଲେ ଆରେ ନା ନା ସୋନାଲି ଏ କଥା ଜମାରୁ ଜାଣିପାରିବନି ଖାଲି ତୁମ ଆଉ ମୋ ଭିତରେ ରହିବ ।
ମୁଁ କବିତାଙ୍କ ହାତ ଧରି ମୋ ଆଡକୁ ଟାଣି ଆଣି ମୋ କୋଳରେ ବସେଇଦେଲି । ବହୁତ ହାଲୁକା ଲାଗୁଥିଲେ । ତାଙ୍କ ଗାଲକୁ ହାତରେ ଧରି ମୋ ମୁହଁ ଆଡକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି । ମୋ ଓଠ ପାଖରେ ତାଙ୍କ ଓଠ । ମାତ୍ର ଦୁଇ ଇଞ୍ଚ ଦୁର । ତାଙ୍କ ଆଖିକୁ ଚାହିଁଲି । ସେ ଆଖି ବନ୍ଦ କରିଦେଇଥିଲେ । ମୁଁ ଆଉ ଟିକେ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣି ତାଙ୍କ ଓଠରେ ଗୋଟେ ଚୁମା ଦେଲି । ତାପରେ ଆଉ ଗୋଟେ ଚୁମା । ସେ ଚୂମା ଦେବାରେ ମୋତେ ଖୁଵ ସହଯୋଗ କରୁଥିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ତଳ ଓଠକୁ ଚୁସିବାରେ ଲାଗିଲି । ସେ ଖୁସିରେ ତାଙ୍କ ତଳ ଓଠକୁ ମୋତେ ଚୁସିବାପାଇଁ ଦେଇଦେଲେ।
ଓଠ ଚୁଶୁଚୁଷୁ ମୋ ଜିଭକୁ ତାଙ୍କ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ତାଙ୍କ ଜିଭକୁ ଭକୁ ଚୁସିଲି । ସେ ମୋତେ ଖୁବ ସହଯୋଗ କରୁ ଥିଲେ । ତାଙ୍କ ଜିଭ ଓ ପାଟିର ନାଳ ମୋତେ ଖୁବ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା । କିଛି ସମୟ ସ୍ମୃଚ କଲାପରେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଦୁଧରେ ହାତ ତ ଥୋଇ ଚିପିଲି । ସେ କହିଲେ କେ ତେବେଳୁ ତୁମକୁ ଦେଖାଉଛି ଏବେ ମନେ ପଡିଲା ଏମାନ ମାନଙ୍କ କଥା । ମୁଁ କିଛି ନ କହି ଆଉରି ଜୋରରେ ଚିପିଲି । ସେ ନିଜ ହାତ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଉପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ଥୋଇଲେ ଆଉ କହିଲେ ସବୁ କଣ ଏଇଠି କରିବ ଚାଲ ବେଡ଼ରୁମକୁ ଯିବା । ଆଉ ଆମେ ଦୁହେଁ ବେଡ଼ରୁମକୁ ଆସିଲୁ ।
ବେଡ଼ରୁମରେ ପହଂଚୁ ପହଁଞ୍ଚୁ ସେ ମୋତେ ଖଟକୁ ଠେଲିଦେଇ ଖଟ ଧାରରେ ବସେଇଦେଲେ ଆଉ ନିଜେ ମୋ ସାମ୍ନାରେ ଆଣ୍ଠେଇଲେ । ମୋ ଟ୍ରାକ ପ୍ୟାଣ୍ଟକୁ ଟାଣିଦେଲେ ଆଉ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଧରିଲେ । ବାଣ୍ଡର ସାଇଜ ଦେଖ୍ ଖୁସି ହେଇ କହିଲେ ସୋନାଲି ଠିକ କହୁଥିଲା । ବାଣ୍ଡକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଆଉଁସି ଆଉଁସି ଆହୁରି ଟାଣ କରିଦେଲେ । ବାଣ୍ଡ ଅଗରେ ଚୁମାଟେ ଦେଇ କହିଲେ ସୋନାଲି ବହୁତ ଲକି । ଏମିତି ହତିଆରରୁ ମଜା ନଉଛି । ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ହଲେଇ ବାଣ୍ଡ ଅଗରୁ ଚମଡା ଟାଣି ଟୋପିକୁ ଚାଟିଲେ । ତାଙ୍କ ନାଳରେ ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ଓଦା କରିଦେଲେ ।
ମୁଁ ଆଖବୁଜି ତାଙ୍କ କାମର ମଜା ନେଉଥୁଲି । ସେ ନିଜ ଜିଭ ବାହାରକରି ପେଳଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବାଣ୍ଡ ଟୋପି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଟିବାରେ ଲାଗିଲେ । ମୁଁ କହିଲି ଆଣ୍ଟି ନାଇଟି ତା କାଢିଦିଅନ୍ତୁ । ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ ଆଉ ଆଣ୍ଟି କଣ ମୋତେ କବିତା ବୋଲି ଡ଼ାକ । ମୁ କବିତାର ନାଇଟିକୁ ହାତ ଉପର ଦେଇ ବାହାର କରିଦେଲି ଭିତରେ ବ୍ରା ନଥିଲା । ବଡ ବଡ ଦୁଧ ବାହାରକୁ ବାହାରି ଆସିଲା । ବଡ ବଡ ଦୁଧକୁ ହାତରେ ନେଇ ଚିପିବାରେ ଲାଗିଲି ଆଉ ସେତିକିବେଳକୁ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୁସିବାରେ ଲାଗିଲାଣି ।
କେତେଦିନ ହେଲାଣି ସୋନାଲିକୁ କହିଲିଣି ଚାଲ ଟିକେ ଓରାଲ ସେକ୍ସ କାରିବା ସେ ହଁ ହଁ କହି କଥା ଟାଳି ଦେଉଥୁଲା, ବେଶି ହେଲେ ବାଣ୍ଡକୁ ଚୂମା ଦେଇ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ବାହାର କରିଦେରୁଥିଲା । ଆଜି କିନ୍ତୁ କବିତା ଯେଭଳି ଭାବେ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୁଷୁଥିଲା, ମଜ୍ଜା ଆସିଗଲା । କିଛି ସମୟ ସେ ଚୁଷିଲା ପରେ ମୁଁ ତା ଗାଲକୁ ଧରି ତା ପାଟିରେ ଗେହିଁବାକୁ ଲାଗିଲି । ତାପରେ କିଛି ସମୟ ପାଟିରେ ଗେହିଁଲା ପରେ ସେ ନିଜ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଜାକି ଧରି ତା ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦୁଧକୁ ବାଣ୍ଡରେ ଘସିଲେ । ଇସସ କି ମଜା କଅଁଳ ଦୁଧ ମଝିରେ ମୋ ଟାଣ ବାଣ୍ଡ । ଆଗରୁ ପାଟିର ନାଳରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଓଦା ହେଇଥିଲା । ତେଣୁ ଘଷିବାରେ କିଛି ଅସୁବିଧା ହେଲାନି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ପୁରା ଟାଣ ହେଇ ତା ନାଳରେ ଓଦା ହେଇଯାଇଥିଲା ।
ଏଥର ମୁଁ କବିତାର ଗାଲକୁ ଧରି ତାକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇଲି ଆଉ ତା ମୁହଁ ସାରା ଚୁମାରେ ଭରିଦେଲି । ତା ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚୁସିବାରେ ଲାଗିଲି । ତାକୁ ଖଟକୁ ଠେଲି ତା ଉପରକୁ ଆସିଗଲି । ତା ପ୍ୟାଟି ଟାଣି ତାକୁ ପୁରା ନଙ୍ଗଳା କରିଦେଲି । ପୁଣିଥରେ ତା ଗାଲ ଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲି । ତା ବେକ କଣମୂଳ ଚୁମି ତା କାନମୂଳକୁ ଆସ୍ତେ କାମୁଡ଼ିଲି । ସେ ସେତେବେଳକୁ ପୁରା ଗରମ ହେଇଗଲାଣି । ଜୋର ଜୋର ରେ ନିଶ୍ବାସ ନେବ ଆରମ୍ଭ କଲାଣି । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ତଳକୁ ଖସି ତା ଦୁଧ ସହ ଖେଳିବାରେ ଲାଗିଲି । ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚୁସିଲି ଓ ଭୁଣ୍ଡକୁ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ମନ୍ଦିବାରେ ଲାଗିଲି ।
ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଆହୁରି ତଳକୁ ଖସିଲି । ତା ନାଭିରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ସଳସଲ କଲି ପ ତା ବିଆରେ ହାତ ରଖ୍ ସଳସଲ କଲି ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ତା ବିଆକୁ ଗେହିଁବାରେ ଲାଗିଲି । ତା ବିଆ ସେତେବେଳକୁ ପୁରା ଓଦା ହେଇଗଲାଣି । ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ତା ସେଣ୍ଟିକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଘଷିଲି । ସେ ଆହୁରି ଉତ୍ତେଜିତ ହେଇଗଲା ଆଉ କହିଲା ପ୍ଲିଜ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି ସ୍ୱରୂପ । ଏଥର କାମ ଆରମ୍ଭକରିଦିଅ । ଏହା ଶୁଣି ମୁଁ କବିତାକୁ ଓଲଟେଇ ଦେଲି ଆଉ ତା ଗାଣ୍ଡିକୁ ଟେକି ଦେଲି ।
ତା ଗାଣ୍ଡିକୁ ଚିପିଲି ଆଉ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରୁଥୁଲି । ମୋ ଟାଣ ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ଘଷିଲି । ବାଣ୍ଡକୁ ଟିକେ ତଳକୁ ଖସେଇ ତା ବିଆ ଫାଙ୍କରେ ଥୋଇଲି । ବିଆକୁ ବାଣ୍ଡରେ ଘଷିଲି । ଆଉ ଘସୁ ଘସୁ ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଭିତରେ ପୂରେଇଦେଲି। ବହୁତ ଦିନ ହେଲା ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ବୋଧେ ପସିନଥିଲା ତେଣୁ ସେ ଶିହରୀ ଉଠିଲା । ମୁଁ ତା ଅଣ୍ଟାକୁ ଧରି ତାକୁ ଗେହିଁବାରେ ଲାଗିଲି । ସେ ମୋ ଗିହାଁର ମଜା ନେଉଥିଲା ଆଉ କହୁଥିଲା ଓ ସ୍ବରୂପ ଏମିତି କରୁଥାଅ ।
ଅଣ୍ଟାକୁ ଧରି ତାକୁ ଗେହିଁବାରେ ଲାଗିଲି । ସେ ମୋ ଗିହାଁର ମଜା ନେଉଥିଲା ଆଉ କହୁଥିଲା ଓ ସ୍ବରୂପ ଏମିତି କରୁଥାଅ ।
ମୁଁ ଜୋର ଜୋର ରେ କବିତାକୁ ଗେହୁଁଥୁଲି । ହାତ ତଳକୁ ନେଇ ତା ଦୁଧ ଚିପିଚିପି ଜୋରରେ ଷ୍ଟ୍ରୋକ ମାରୁଥୁଲି । ତା ପାଟିରୁ ଡଃ ଆଂ ଉଁ ଭଳି ଶବ୍ଦ ବାହାରୁଥିଲା ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ । କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ହଠାତ ଝଡିଗଲା । ମୁଁ ତାକୁ ଜାବୁଡି ଧରିଲି ଓ କବିତାକୁ ଓଲଟେଇ ଦେଇ ତା ଉପରକୁ ଆସିଲି । ତା ଗୋଡ଼ ମେଲେଇ ଦେଇ ତା ଭିତରେ ଆସିଲି । ତା ଗାଲରେ ଚୂମା ଦେଲି ଦୁଧ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଚିପିଲି ଆଉ ମୋ ଟାଣ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପୂରେଇଦେଲି। ଏଥର ଉପରୁ ଆହୁରି ଜୋର ଜୋର ରେ ଗେହିଁ ଚାଲିଲି । ତା ବିଆକୁ ଫାଡ଼ିଦେଇ ଜୋର ଜୋର ରେ ନାଦ ମାରିଚାଲୁଥୁଲି । ସେ ମୋ ଗିହାଁର ମଜା ନେଉଥିଲା ଓ ମୋତେ ଖୁବ ସହଯୋଗ କରୁଥିଲା ।
ତା'ର ଆଉଥରେ ଝାଡ଼ିବା ସମୟ ଆସିବାରୁ ସେ ମୋତେ ତା ଉପରକୁ ଟାଣି ଆଣିଲା । ମୁଁ ଜାଣି ପାରିଲି ଯେ ସେ ଆଉଥରେ ଚରମ ସୁଖ ପାଇବାକୁ ଯାଉଛି। ମୁଁ ତା ଉପରେ ଶୋଇ ଆହୁରି ଜୋରରେ ଗେହିଁଲି ଓ ସେ ଶୀଘ୍ର ଆଉଥରେ ଝଡ଼ିଗଲା । ମୁଁ ବି ତା । ଉପରେ ଉପରେ ଶୋଇ ମୋର ସବୁ ପାଣି ତା ବିଆ ଭିତରେ ଛାଡିଦେଲି ।
ସେ ମୋ ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଇ କହିଲା ଆରେ ଡରନି । କିଛି ହେବନି ମିଲ୍ଲୀର ଜନ୍ମ ପରେ ମୋର ଅପରେସନ ହେଇଯାଇଛି । ମୁଁ ବି ଟିକେ ଆଶ୍ବସ୍ତିର ନିଶ୍ବାସ ମାରି ତା ଚୁମାର ଜବାବ ଚୁମାରେ ଦେଲି ଓ ତା ଉପରେ ଶୋଇ ରହିଲି ।
ତା'ର ଉଠିବାକୁ ଜମାରୁ ଇଚ୍ଛା ନଥ୍ଲା ମୁଁ ତାକୁ ଜବରଦସ୍ତି ଉଠେଇ ତା ନାଇଟି ପିନ୍ଧେଇ ତଳକୁ ପଠେଇଦେଲି । ତା ପରଦିନ ସକାଳୁ ମୁଁ ଉଠିଲାବେଳକୁ ସେ ଚାହା ନେଇ ଆସି ହାଜର । କହିଲା କାଲି ରାତିପାଇଁ ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ । ସୋନାଲି ଆସିବା ଯାଏଁ ମୁଁ ଏମିତି ଆସୁଥୁବି । ମୁଁ ହସିଦେଇ ମୋ ସମ୍ମତି ଜଣେଇଦେଲି।
