ଅନିତାର ଦେହ ଭୋକ

ଗାଧେଇବା ପାଇଁ ବାଥରୁମ ଭିତରେ ପଶିଲା ଅନିତା । ବଦଳିବା ପାଇଁ ଆଣିଥିବା ଡ୍ରେସକୁ ବାଥରୁମ କାନ୍ଥ ରେଲିଂରେ ରଖି ଭିତରୁ ବାଥରୁମ ଡୋରକୁ ଲକ*୍* କଲା । ପିନ୍ଧିଥିବା ଶାଢ଼ୀ, ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜକୁ ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ଖୋଲି ପକେଇ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡ଼ିଲା । ସାୱାର ଖୋଲି ଦେବାରୁ ଦେହ ସାରା ଅଜାଡ଼ି ହୋଇ ପଡ଼ିଲା ପାଣିର ଫୁଆରା । ସାବୁନ କେସରୁ ସାବୁନ ଆଣି ସାରା ଦେହରେ ସାବୁନ ଲଗାଇଲା । ସାବୁନ ଫେଣକୁ ଛାତିରେ ଘଷୁ ଘଷୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଧରିଲା ଅନିତା । ଇସ*୍*ଃ ତା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ କେତେ ବଡ଼ ବଡ଼ ହୋଇ ଗଲାଣି ! ସ୍ବାମୀ ଦୁବାଇ ଯିବା ୫ ବର୍ଷ ହେଲାଣି । ଏହି ୫ ବର୍ଷ ଭିତରେ ସେ ମାତ୍ର ଦୁଇ ଥର ଘରକୁ ଆସିଛନ୍ତି । ଆଉ ୨ ମାସ ଅନିତା ପାଖରେ ରହିଛନ୍ତି । ଅଥଚ ଏହା ଭିତରେ ଅନିତା ବ୍ରାର ସାଇଜ ଦୁଇ ଥର ବଦଳାଇ ସାରିଲାଣି । ତା ୩୮ ସାଇଜର ଦୁଧ ଆସି ୪୨ ସାଇଜରେ ପହଂଚି ଗଲାଣି । ଇଏ ସବୁ ବଡ଼ ପୁଅ ଡାନି ହାତର କମାଲ । ଟୋକାଟା ରାତି ସାରା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ସହିତ ଲାଗି ଥିବ ଯେ ମୋଟେ ଦୁଧରୁ ହାତ କାଢ଼ିବ ନାହିଁ । ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଟିକିଏ ଚିପି ଦେଇ ଅନିତା ତା ହାତକୁ ତଳ ଆଡ଼କୁ ଖସେଇଲା ।
ଅନିତା ତା ହାତ ନେଇ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ସାବୁନ ଫେଣ ବୋଳିଲା । ଚିକ୍କଣ ଉଚ୍ଚା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ହାତ ବୁଲାଉ ବୁଲାଉ ହାତର ମଝି ଆଙ୍ଗୁଠିଟାକୁ ଫାଟ ଭିତରକୁ ଦାବିଦେଲା ।ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଶିତ୍କାର ତା ପାଟିରୁ ବାହାରି ଆସିଲା । ଭିତରଟା କେମିତି ଶିରି ଶିରି ଲାଗିଲା ।କାଲି ଖରାବେଳେ ବାହାର ଅଗଣା କାନ୍ଥ କଡ଼ରେ ଛିଡ଼ାହୋଇ ରଜତ ମୁଠି ମାରିବା କଥା ଅନିତାର ମନେ ପଡ଼ିଗଲା । ଆଃ ଏହା ଭିତରେ ରଜତର ବାଣ୍ଡ କେତେ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ହୋଇ ଗଲାଣି । ଟୋକା ବୋଧେ ରେଗୁଲାର ମୁଠି ମାରୁଚି । ତା ବାଣ୍ଡଟା ତ ଡାନି ବାଣ୍ଡ ଭଳି ହୋଇଚି । ଟୋକାର ବାଣ୍ଡକୁ ଥରେ ଚାଖିଲେ କେମିତି ହୁଅନ୍ତା । ଡାନି ପରି ତାକୁ ବି ତ ବୋଉ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇବାକୁ ଚାନ୍ସ ମିଳିବା ଦରକାର । ରଜତର ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ବାଣ୍ଡଟା ତା ବିଆରେ ପଶିଲେ କେମିତି ଲାଗିବ ବୋଲି କଳ୍ପନା କରି ବିଆ ଭିତରେ ଜୋର ଜୋର ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିଲା ଅନିତା । ତା ନାକରୁ ଜୋର ଜୋର ନିଃଶ୍ବାସ ବହିବାକୁ ଲାଗିଲା ଆଉ ଶିରି ଶିରି ଲାଗି ତା ବିଆ ଭିତରଟା ଓଦା ହୋଇଗଲା । ଆରେ...ବିଆରସ ବାହାରିଲା ନା କ’ଣ? ଅନିତା ତା ବିଆ ଭିତରୁ ଆଙ୍ଗୁଠିଟା ବାହାର କରି ଆଣି କାନ୍ଥକୁ ଡେରି ହୋଇ ଦୁଇ ମିନିଟ ଠିଆ ହୋଇ ଗଲା । ତାପରେ ସାୱାର ଖୋଲି ଗାଧୋଇ ପଡ଼ିଲା ।
କାନ୍ଥ ରେଲିଂରୁ ଟାଉଲଟା ଆଣି ଦେହରୁ ପାଣି ପୋଛି ପକେଇ ନାଲି ସାୟା ଓ ନାଲି ସ୍ଳିଭଲେସ*୍* ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧି ପକେଇଲା ଅନିତା । ସେ ସବୁବେଳେ ଲୋ କଟ*୍* ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧିବାକୁ ଭଲ ପାଉଥିଲା । କାରଣ ଲୋ କଟ*୍* ବ୍ଲାଉଜ ତା ଦେହକୁ ଭାରି ଟାଇଟ ହେଉଥିଲା ଓ ତା ଦୁଧ ଦିଇଟା ବଡ ବଡ ଓ ଫୁଲିଲା ଫୁଲିଲା ଦିଶୁଥିଲା । ଏମିତି ଟାଇଟ ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧି ତ ସେ ତା ବଡ ପୁଅ ଡାନିକୁ ସହଜରେ ପଟେଇ ପାରିଚି । ଆଉ ରାତିରେ ଡାନିକୁ ପାଖରେ ଶୁଆଇ ଧୁମ*୍* ମସ୍ତି କରୁଚି । ସ୍ବାମୀର ଅଭାବ ସେ ମୋଟେ ଅନୁଭବ କରୁନି । ବରଂ ପ୍ରତିଦିନ ରାତିରେ ଡାନିର ମୋଟା ଇଂଜେକସନ ସିରିଂଜରୁ ତିନି ଚାରି ଥର ଭିଟାମିନ ଇଂଜେକସନ ନେଇ ଦିନକୁ ଦିନ ସେ ଅଧିକ ସୁନ୍ଦରୀ ଆଉ ଟୋକି ଟୋକି ଲାଗୁଚି ।
ବାଥ ରୁମରେ ଅନିତା ବ୍ଲାଉଜର ପଛ ପାଖର ସବୁ ବୋତାମକୁ ଲଗାଇ ପାରି ନ ଥିଲା । ରୁମକୁ ଆସି ଡ୍ରେସିଂ ମିରର ଆଗରେ ଛିଡା ହୋଇ ସେ ତା ଦୁଧକୁ ନିରେଖି ଚାହିଁଲା । ତା’ର ହୃଦବୋଧ ହେଲା ତା ଦୁଧର ଗୋଲେଇ ଓ ଆକାର ଭଲ ଭାବରେ ବାରି ହେଉଛି । ମୁଣ୍ଡବାଳ କୁଣ୍ଡାଇ ସାରି ଅନିତା ବାହାରକୁ ଆସିଲା । ତାକୁ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଶାଶୁ କହିଲେ - ବୁଝିଲୁ ବୋହୂ ,ଏ ଡ୍ରେସରେ ତୁ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଚୁ । ମୋ ପୁଅ ଏଠି ଥିଲେ ତୋତେ ଏହି ଡ୍ରେସରେ ଦେଖିଲେ ନା ବହୁଚ ଖୁସି ହୋଇ ଯାଆନ୍ତା । ଅନିତାର ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା କହି ଦିଅନ୍ତା, ଶାଶୁ ମାଆ, ଖାଲି ତୁମ ପୁଅ କାହିଁକି ମୋ ପୁଅ ଡାନି ଯଦି ମୋତେ ଦେଖନ୍ତା ତେବେ କିଛି ନା କିଛି ବାହାନା କରି ମୋତେ ତା ରୁମକୁ ନେଇ ଯାଇ ଧୁମ୍ ଗିହଁନ୍ତା ।
ଶାଶୁ ଜଳଖିଆ ପ୍ଲେଟଟା ଅନିତା ହାତକୁ ଦେଇ କହିଲେ - ନେଇ ଯାଆ ତ ଆକୁ ତୋ ଶଶୁରଙ୍କୁ ଦେଇ ଦବୁ ।ଅନିତା ଦେଖିଲା ସାନ ପୁଅ ରଜତ ବି ଶଶୁରଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛି। ସେ ତା ସାୟାଟାକୁ ଅଣ୍ଟାର ତଳକୁ ଖସେଇ ଦେଲା ଏବଂ ସାୟାର ‘କଟ*୍*’ ଅଂଶକୁ ତା ଦିଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିକୁ ନେଇ ଆସିଲା। କଟ*୍* ଟାକୁ ଟିକିଏ ବେଶୀ ମେଲେଇ ଦେଲା ଯେମିତି ସାୟା ଭିତରୁ ତା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧି ବାହାରକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଦେଖାଯିବ । ଟିକିଏ ନଇଁ ପଡି ତା ସାୟା ଆଉ ସାୟାର କଟ*୍*କୁ ଚାହିଁଲା । ଦେଖିଲା କଟ*୍* ଦେଇ ତା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧି ପରିଷ୍କାର ଦେଖା ଯାଉଛି । ଦେଖି ଭାରି ଖୁସି ହୋଇଗଲା। ଆଜି ଗାଧୋଇବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ତା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିର ବାଳକୁ ଶେଭିଂ କରି ସଫା କରିଦେଇ ଥିଲା । ରଜତ ସାଙ୍ଗକୁ ତା ଶଶୁର ମଧ୍ୟ କଟ*୍* ଦେଇ ତା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରଗୋପନ ଅଂଗକୁ ଦେଖି ପାରିବେ । ସେଥିପାଇଁ ସେ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉ ନ ଥିଲା। ସେ ତାଙ୍କ ଆଗକୁ ଯାଇ ସାମାନ୍ୟ ନଇଁ ଶଶୁରଙ୍କୁ ଜଳଖିଆ ପ୍ଲେଟଟା ବଢ଼େଇଲା ।ଯେତିକି ସମୟ ନଇଁବା କଥା ତାଠାରୁ ଯଥେଷ୍ଟ ଅଧିକ ସମୟ ନଇଁବା ଅବସ୍ଥାରେ ରହିଲା । ଦେଖିଲା ତା ପୁଅ ରଜତ ଓ ତା ଶଶୁର ଉଭୟ ଉପର ପଟରୁ ତା ଦୁଧକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ।
ସେ ତଳ ପଟକୁ ଚାହିଁ ଦେଖିଲା କଟ*୍* ଭିତର ଦେଇ ତା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧି ଦେଖା ଯାଉଛି । ସେ ତା ଗୋଡକୁ ମେଲାକରି ଆଉ ଟିକିଏ ଅଧିକ ନଇଁ ପଡିଲା । ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲା ସେ ଦିଜଣଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ତା ଦୁଧ ଉପରୁ ତଳକୁ ଖସି ଆସଲା । ଦୁହେଁ ଲୋଭିଲା ଆଖିରେ ତା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିକୁ ଚାହିଁ ରହିଲେ । କିଛି ସମୟ ନଇଁ ରହିବା ପରେ ଅନିତା ସିଧାହୋଇ ଛିଡାହେଲା ଆଉ ଫେରିଯିବା ପାଇଁ ବୁଲି ପଡିଲା । ରଜତ କହିଲା - ମାଆ, ତୋ ବ୍ଲାଉଜର ଦୁଇଟା ବୋତାମ ଖୋଲାଅଛି । ଅନିତା ହାତକୁ ପିଠି ପଟକୁ ବୁଲେଇଲା । ସେ ଜାଣି ପାରି ନ ଥିଲା ଯେ ଦୁଇଟା ବୋତାମ ଖୋଲି ଯାଇଛି ।
ଅନିତା କହିଲା: ବେଟା, ବୋତାମ ଟିକିଏ ଲଗେଇ ଦଉନୁ ।
ଅନିତା ସେମାନଙ୍କୁ ପଛ କରି ସିଧା ଛିଡା ହେଲା । ରଜତ ଉଠି ତା ପଛ ପଟକୁ ଆସି ଛିଡା ହେଲା । ଅନିତା ଭାବିଥିଲା ରଜତ ତା ଦେହକୁ ଲାଗି ଛିଡା ହେବ । ହେଲେ ସେମିତି କିଛି ନ ହେବା ଦେଖି ସେ ପଛକୁ ଘୁଞ୍ଚିଗଲା । ରଜତର ପଛକୁ ଘୁଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଆଉ ଜାଗା ନ ଥିଲା । ଅନିତା ରଜତର ଦେହରେ ତା ପିଚାକୁ ଦାବି ଘଷିବାକୁ ଲାଗିଲା । ରଜତ ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଲଗାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ଲଗାଇ ପାରିଲା ନାହିଁ । ସେତେବେଳେ ଅନିତାର ଶଶୁର ଟିକିଏ ଆଗରୁ ଦେଖିଥିବା ବୋହୂର ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରୁଥିଲେ । ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ଦେହରେ ବୋହୂର ଖୋଲା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କର ପ୍ରବଳ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା । ଭାବିଲେ, ସୁବିଧା ଦେଖି ସେ ଅନିତାକୁ ଥରଟିଏ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ପୋଷାକ ଖୋଲି ଲଙ୍ଗଳା ହେବା ପାଇଁ କହିବେ । ତାଙ୍କୁ ଲାଗୁଥିଲା ଯେ ଅନିତା କେବେ ତାଙ୍କ ଅନୁରେଧକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିବ ନାହିଁ । ରଜତ ସେତେବେଳକୁ ସେଠାରୁ ଯାଇ ସାରିଥିଲା । ବୋଉର ବଡ ବଡ ଦୁଧ ଏବଂ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିକୁ ଦେଖି ସେ ଭାରି ଖୁସି ହୋଇ ଥିଲା । ସେ ଭାରି ଉତେଜିତ ବି ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା । ତା’ର ବାଣ୍ଡ ଉତେଜନାରେ ଟାଣ ହୋଇ ଯିବାରୁ ମୁଠି ମାରିବା ପାଇଁ ସେ ଭିତରକୁ ଚାଲିଗଲା ।
ସେତିକି ବେଳକୁ ଶାଶୁମା ଆସିଲେ । ତାଙ୍କୁ ଦେଖି ଅନିତା କହିଲା: ମାଆ, ମୋ ବ୍ଲାଉଜ ବୋତାମ ଟିକିଏ ଲଗାଇ ଦିଅ । ସେ ବୋତାମ ଲଗାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ । କିନ୍ତୁ ପାରିଲେନି ।
- ନାହିଁ ବୋହୂ ହଉନି ।
ତାପରେ ସେ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଫେରିଗଲେ । ପୁଅ ରଜତକୁ ନିଜ ଦୁଧ ଆଉ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିକୁ ଖୋଲି କରି ଦେଖାଇବାର ଇଚ୍ଛା ଅନିତାର ପୂରଣ ହୋଇଗଲା । ଅନିତା ଭାବିଲା, ଥରେ ସିଏ ବୋଉର ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧି ଦେଖିଛି ମାନେ ଏବେ ସିଏ ଯାହା କହିବ ସେ ତାହା କରିବ ।
: ତାହେଲେ ମୁଁ ଯାଉଛି ବ୍ଲାଉଜ ବଦଳାଇ ଦେବି ।
- ନାହିଁ ବୋହୂ ଏ ବ୍ଲାଉଜରେ ତୁ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଦେଖା ଯାଉଚୁ ।
ଶଶୁର ଉଠିଲେ ।
- ରହ...ମୋ ପାଖକୁ ଆ, ମୁଁ ଲଗାଇ ଦଉଛି ।
ଅନିତା ଶଶୁରଙ୍କୁ ଚାହିଁଲା ଓ ଚାରି ଆଡକୁ ନଜର ପକେଇଲା । ଶାଶୁ କିମ୍ବା ରଜତ କେହି ଦେଖାଯାଉ ନ ଥିଲେ । ଶଶୁରଙ୍କ ସହିତ କୌଣସି ପ୍ରକାର ଯୌନ ସଂପର୍କ ପାଇଁ ଆଗରୁ କେବେ ସେ ଚିନ୍ତା କରି ନ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ସେ ତା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିକୁ ଚାହୁଁଥିବାର ଦେଖିବା ପରେ ଅନିତା ଭାବିଲା ବୁଢ଼ା ସହିତ ଟିକିଏ ମସ୍ତି କଲେ କ୍ଷତି କ’ଣ ?
: ବାପା...ଆପଣ...
- ଆରେ...ବେଟି, କିଛି କଥା ନାହିଁ...ତୁ ଲାଜ କରନା ।
ସେ ଅନିତାର ପିଠିରେ ତାଙ୍କ ହାତ ରଖିଲେ । ଅନିତା ସ୍ଥିର ହୋଇ ଛିଡାହେଲା । ସେ ଏମିତି କେବେ ଦେଖି ନ ଥିଲା। ଶଶୁର ତା ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଲଗାଇ ଦେବା ପରିବର୍ତେ ତା ବେକ ଠାରୁ ଅଣ୍ଟାର ତଳ ଏବଂ ତା ଉଚ୍ଚା ପିଚାର ଆରମ୍ଭ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହାତ ବୁଲେଇ ଆଦର କରିବାରେ ଲାଗିଲେ ।
- ବେଟି, ମତେ ଲାଗୁଚି ଯେମିତି ମୁଁ ଲହୁଣିକୁ ହାତରେ ଛୁଉଁଚି ... ଆଃ...ତୋ ଦେହଟା କେତେ ଚିକ*୍*ଣ...ମୁଁ ଭାବି ପାରୁନି...
ତାପରେ ଶଶୁର ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଲଗାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ । କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ଭଳି ସିଏ ବି ଲଗେଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ । ସେ ତା ମଝି ପିଠିକୁ ଆଦର କରିବାରେ ଲାଗିଲେ ।
- ବେଟି ତୋ ଦିଇ ହାତ ଉପରକୁ ଟେକିଲୁ ।
ବିନା ପ୍ରଶ୍ନରେ ଅନିତା ତା ଦୁଇ ହାତକୁ ମୁଣ୍ଡ ଉପରକୁ ଟେକିଲା । ଶଶୁର ତା ବ୍ଲାଉଜର ଅବଶିଷ୍ଟ ବୋତାମ ଦୁଇଟିକୁ ଖୋଲିଦେଲେ । ବ୍ଲାଉଜର ଦୁଇ ଫାଳକୁ ଦୁଇ ପଟକୁ ଆଡେଇ ଦେଇ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ହାତକୁ ଅନିତାର ଖୋଲା ପିଠିରେ ବୁଲାଇଲେ ।
ଅନିତା ଧୀର କଣ୍ଠରେ କହିଲା: ବାପା, ଘରେ ଶାଶୁ ମା ଓ ରଜତ ଅଛନ୍ତି ।
ଶଶୁର କିଛି ନ କହି ଦିଇ ହାତ ନେଇ ଅନିତାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିବାରେ ଲାଗିଲେ ।
- ବେଟି, ତୁ ଏବେ ବି ତ ପୁରା ଟୋକି ଅଛୁ । ଆଃ ତୋ ଦୁଧ ଦିଇଟା କି ମସ୍ତ ହେଇଚି...
ଅନିତା ପୁରା ନିଶ୍ଚଳ ହୋଇଗଲା । ସେ ତାଙ୍କ ବଳିଷ୍ଠ ପାପୁଲିରେ ଅନିତାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିଲେ, ତାପରେ ବ୍ଲାଉଜକୁ ଦୁଧ ଉପରେ ସଜାଡି ଦେଲେ । ଗୋଟିକ ପରେ ଗୋଟିଏ କରି ସବୁ ଯାକ ବୋତାମ ଲଗାଇ ଦେଲେ । ଅନିତାର ହାତକୁ ତଳକୁ ଟାଣି ଆଣିଲେ ଏବଂ ଅନିତାକୁ ନିଜ ଆଡକୁ ଘୁରେଇ ଦେଲେ । ଅନିତା ପୁରା ନୀରବ ଥିଲା ଓ ଶଶୁରଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ରହିଲା ।
- ବେଟି, ସତରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ପାଗଳ । ପ୍ରଥମରୁ ମୁଁ ତୋତେ ଭଲ ଭାବରେ ଦେଖି ନ ଥିଲି...
ଅନିତାକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ତାଙ୍କ ପାପୁଲି ନେଇ ଅନିତାର ପିଚାରେ ବୁଲାଇଲେ ଏବଂ ପିଚାକୁ ନିଜ ଆଡକୁ ଟାଣି ନେଇ ପିଚାକୁ ଆସ୍ତେ ଦଳି ଆଦର କଲେ । ଅନିତା ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଲେ ।
- ଅନିତା, ତୁ ବହୁତ ଜବରଦସ୍ତ ମାଲ ଅଛୁ ...ଆଃ ତୋ ପିଚା ଆଉ ଦୁଧ କେତେ ଟାଇଟ*୍* ଲାଗୁଚି ।
ଅନିତା ଧୀର କଣ୍ଠରେ କହିଲା: ବାପା...ଛାଡନ୍ତୁ ନା...ଶାଶୁ ମା ଦେଖିଲେ କ’ଣ କହିବେ...
- ପ୍ରଥମେ ତୁ କହ...ମତେ ତୋ ଦେହର ମଜା ଚାଖିବା ପାଇଁ ଦବୁ କି ନାହିଁ...
ସେ ଅନିତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲେ ।
: ଆପଣ କ’ଣ କରିବେ...ଆପଣ ଏତେ ବୁଢ଼ା ହୋଇ ଗଲେଣି ଯେ...
ଅନିତା ତାଙ୍କୁ ଚାଲେଞ୍ଜ କଲା ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା...ଛାଡନ୍ତୁ ନା, ରଜତ ଯଦି ଆସି ଯିବ...ତାହେଲେ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ କହିଦେବ...
- ତୋ ଦୁଧ ଚୋଷିବା ପାଇଁ ଦବୁନି...
ସେ ପୁଣି କହିଲେ। ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ମୁକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ ଅନିତା ଭାବିଲା ।
: ହଁ ଦେବିନି କାହିଁକି...ଘରେ କେହି ନ ଥିଲା ବେଳେ ଦେବି...
ସେ ଅନିତାକୁ ବାହୁ ବନ୍ଧନରୁ ଛାଡିଦେଲେ । କିନ୍ତୁ ଅନିତା ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ସାୟାର କଟ*୍* ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ଅନିତାର ବିଆକୁ ମୁଠେଇ ପକେଇଲେ । ସେ ଏମିତି କରିବେ ବୋଲି ଅନିତା କେବେ ବି ଆଶା କରି ନ ଥିଲା । ସେ ଟାଣି ହୋଇ ପଳେଇ ଯିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା । ଏହି କାମ ଭିତରେ ସାୟାର କଟରେ ତାଙ୍କ ହାତ ଲାଗି ସାୟାଟା ଟାଣି ହୋଇ ପୁରା ଫାଡିହୋଇ ଚିରିଗଲା।
ଅନିତା କହିଲା: ଆପଣ ଭାରି ଖରାପ...ମୋ ସାୟାକୁ ଫଟେଇ ଦେଲେ...
ଅନିତା ଏକ ଦୁଷ୍ଟ ହସ ହସି ଶଶୁରଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାର୍ହିଲା ।
ସେ ଅନିତାକୁ ଚାହିଁ କହିଲେ-ଏଥର ସାୟା ଫଟେଇଲି...ଆଗ ଥରକୁ ତୋ ବିଆକୁ ଫଟେଇ ଦେବି ।
ଏକ ଦୁଷ୍ଟାମି ହସ ହସି ଅନିତା ଘର ଭିତରୁ ବାହାରି ଗଲା ।

ତା ପର ଦିନ ୧୧ଟା ବେଳକୁ ଅନିତା ବାଥ ରୁମରୁ ଫେରି ବେଡରୁମରେ ଲାଲ ରଙ୍ଗର ସାୟା ସାଙ୍ଗକୁ ଲାଲ ରଙ୍ଗର ଟାଇଟ ଲୋ କଟ*୍* ସ୍ଲିଭଲେସ ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧିଲା। ବାଳକୁ କୁଣ୍ଡେଇ ଖୋଲା ଛାଡି ଦେଲା । ଆଇନା ଆଗରେ ଛିଡା ହୋଇ ଦେଖିଲା । ଆଃ ସେ ବହୁତ ସେକ*୍*ସି ଦିଶୁଚି...ଦୁଧ ଦିଇଟା ବଡ ବଡ ଓ ଠିଆ ହେବା ଭଳି ଜଣା ପଡୁଚି । ଏବେ ଯଦି ବଡ ପୁଅ ଡାନି ତାକୁ ଦେଖିଥାନ୍ତା ନା ପୁରା ତାକୁ ବେଡରୁମକୁ ଭିଡି ନେଇ ଅଧ ଘଂଟାଏ ଗେହିଁ ଥାନ୍ତା ।ଗେହିଁବା କଥା ମନେ ପଡିବାରୁ ଅନିତାକୁ ଚିଡି ଚିଡି ଲାଗିଲା । ଯୋଉ ଦିନ ରାତିରେ ଗେହିଁବାଟା ଠିକ ହୋଇ ନ ଥାଏ କି ସକାଳୁ ସକାଳୁ ବାସି ବିଛଣାରେ ତାକୁ ହେଭି ଡୋଜର ଗିହଣ ମିଳି ନଥାଏ, ସେଦିନ ସକାଳୁ ସେ ଖାଲି ଚିଡି ଚିଡି ହୁଏ । ତା ସ୍ବାମୀ ସୁବ୍ରତଙ୍କୁ ତା ସ୍ବଭାବ ଭଲ ଭାବରେ ଜଣା । ତେଣୁ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଭୋଜନ ସାରି ରେଷ୍ଟ ନେବାକୁ ଅନିତାକୁ ନେଇ ବେଡ ରୁମରେ ପଶନ୍ତି । ଘଂଟାଏ ପରେ ବେଡ*୍* ରୁମରୁ ଅନିତା ହସ ହସ ମୁହଁରେ ବାହାରେ । ତା ମୁଡ ପୁରାପୁରି ବଦଳି ଯାଇଥାଏ ।
ସୁବ୍ରତ ଦୁବାଇ ଯିବା ପରେ ଦିନା କେତେ ଅନିତାକୁ ଭାରି ପ୍ରବ୍ଲେଲ*୍*ମ ହୋଇଥିଲା । ତାକୁ ରାତିରେ ନିଦ ହେଲାନି କି କିଛି ଭଲ ଲାଗିଲାନି। ଏ ପ୍ରବ୍ଲେମ ବେଶୀ ଦିନ ରହିଲା ନାହିଁ। ପ୍ରବ୍ଲେମ ସଲ*୍*ଭ କରିବା ପାଇଁ ଅନିତାକୁ ମୋଟେ ଗୋଟାଏ ସପ୍ତାହ ଲାଗିଲା । ଅନିତା ମୁଣ୍ଡକୁ ଗୋଟାଏ ଆଇଡିଆ ଜୁଟିଲା । ବଡ ପୁଅ ଡାନି ତ ମସ୍ତ ଭେଣ୍ଡିଆ ଟୋକାଟାଏ ହୋଇ ଗଲାଣି । ଟୋକିଙ୍କ ପଛରେ ଲାଇନ*୍* ମାରିବା ଆରଂଭ କରି ସାରିଲାଣି । ତାକୁ ଫସେଇଲେ ଅସୁବିଧା କ’ଣ ? ଟୋକା ହଉ କି ବୁଢ଼ା, ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଫସେଇବା ତ ଅନିତାର ବାଁ ହାତର ଖେଳ । ଡାନିକୁ ଫସେଇଲେ ବରଂ ବହୁତ ଲାଭ ହେବ । ଏକରେ- ଡାନି ଫୁଲ*୍* ଦମ*୍* ରେ ଗେହିଁ ତା କାମ ଲାଳସାକୁ ପୁରା ଶାନ୍ତି କରିଦେବ । ଦୁଇରେ, ଘର ଭିତରର କଥା ।ବାହାର ଲୋକ ଜାଣିବା କି ବଦନାମ ହେବାର ଚାନ*୍*ସ ନାହିଁ । ତିନିରେ, ଟୋକାଟା ଘର ପଇସା ନେଇ ବାହାର ଟୋକିଙ୍କ ପିଛା ଉଡୋଉଛି । ଘର ପଇସା ଘରେ ରହିବ । ଏହା ଛଡା ଏଡ*୍*ସ ଡର ବି ରହିବନି । ଭାବିଲା, ଡାନିକୁ ତା ରୁମ ରେ ଶୋଇବା ପାଇଁ କହିଲେ କେମିତି ହୁଅନ୍ତା।
ଦିନେ ରାତିରେ ଖିଆପିଆ ସାରି ଶୋଇବା ପାଇଁ ଯିବା ବେଳକୁ ଅନିତା ଡାନକୁ ଡାକି କହିଲା - ତୁ ଆଜି ଟିକିଏ ମୋ ରୁମ*୍*କୁ ଆସିବୁ ତ । ତୋ ସହିତ ଗୋଟାଏ କଥା ଅଛି । ଶୋଇବା ବେଳକୁ ଡାନି ଅନିତା ରୁମକୁ ଗଲା । ରୁମ ଭିତରେ ଯାଇ ଦେଖିଲା, ରୁମ ଲାଇଟ*୍* ବନ୍ଦ ହେଇ ବେଡ଼ ଲାଇଟା ଜଲୁଛି । ବେଡ଼ ଉପରେ ଅନିତା ପତଳା ଗାଉନଟାଏ ପିନ୍ଧି ଶୋଇଛି ।
ଡାନି କହିଲା - ବୋଉ, କ’ଣ କଥା ଅଛି ବୋଲି କହୁଥିଲୁ ।
ଅନିତା କହିଲା - ହଁ, ତୁ ଡୋରଟା ଭିତରୁ ଲକ*୍* କରି ଦେଇ ଆ ।
ଡାନି ଡୋର*୍* ଲକ*୍* କରିଦେଇ ଯାଇ ଅନିତା ପାଖରେ ବେଡ଼ ଉପରେ ବସିଲା ।
ଅନିତା କହିଲା – ଶୋଉନୁ ।
ଡାନିକୁ ରାତିଟାଏ ପାଖରେ ଶୁଆଇ ଅନିତା ତା ମାଇକିନିଆ ଦେହର ଗଦ ଚଖେଇ ଭେଣ୍ଡିଆ ପୁଅକୁ ମେଣ୍ଢା କରିଦେଲା । ତାପର ଦିନ ସକାଳକୁ ତା’ର ସବୁ ପ୍ରବ୍ଲେମ*୍* ସଲ*୍*ଭ । ତାପର ଠାରୁ ଡାନି ସବୁଦିନେ ରାତିରେ ବୋଉ ପାଖରେ ଶୋଉଚି । ତେଇଶ ବର୍ଷର ଭେଣ୍ଡିଆ ଟୋକା ଡାନି ପାଖରେ ଶୋଇବା ପରେ ଅନିତାର ଆଉ କିଛି ପ୍ରବ୍ଲେମ ନାହିଁ । ରାତିରେ ଏବେ ତାକୁ ଭଲ ନିଦ ହଉଚି ଆଉ ଦେହ ମନ ପୁରା ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ରହୁଚି । କାରଣ ବୋଉ ଇଂଜିନରେ ଫୁଏଲ ଭରିବା ଆଉ ସର୍ଭିସିଂ କରିବାରେ ସେ ଟିକିଏ ଅବହେଳା କରୁନି । ବୋଉର ଲେଲ୍ୟାଣ୍ଡ ଇଂଜିନ କି କେମିତି ହ୍ୟାଣ୍ଡେଲ କରିବା ପାଇଁ ହେବ, କେତେ ଫୁଏଲ*୍* ଭରିବା ପାଇଁ ହେବ, କେତେ ଥର ଫୁଏଲ*୍* ଭରିବାକୁ ପଡିବ ଆଉ କେତେବେଳେ ଭରିବାକୁ ପଡିବ ସେ କଥା ଡାନି ଗୋଟାଏ ରାତି ଭିତରେ ଜାଣି ଯାଇଛି । ଏବେ ଡାନି ତା ବୋଉକୁ ପୁରା ଖୁସି କରି ଦଉଚି । ଅନିତାର ଆଉ କିଛି ପ୍ରବ୍ଲେମ ନାହିଁ । ଡାନି ଏବେ ମମି ପାଖରେ ସବୁ ଦିନେ ରାତିରେ ଡାଡିଙ୍କ ଡୁଉଟି କରୁଚି ।
ଗତକାଲି ରଜତକୁ ତା ଦୁଧ ଆଉ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧି ଦେଖେଇ ସାରିବା ପରେ ରାତିରେ ଖିଆ ପିଆ ସରି ଶୋଇବା ପାଇଁ ଯିବା ବେଳକୁ ଅନିତା ରଜତକୁ ଡାକି କହିଲା - ତୁ ଆଜି ମୋ ରୁମକୁ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଆସିବୁ ତ । ତୋ ସହିତ ଗୋଟାଏ ଡିସ*୍*କସନ ଅଛି। ମୁଁ ଭାଇକି କହିଛି ସିଏ ଅମିତା ରୁମ ରେ ଶୋଇବ । ରଜତ ମନେ ମନେ ଖୁସି ହୋଇଗଲା । ସେ ଜାଣି ଥିଲା ଭାଇ ବୋଉ ରୁମ ରେ ସବୁଦିନେ ରାତରେ ଶୋଇ କ’ଣ କରୁଚି । ସେଇ କାମ ପାଇଁ ବୋଉ ତାକୁ ତା ରୁମ ରେ ଶୋଇବା ପାଇଁ କହୁ ନାହିଁ ତ । ଅନିତା ଡାନିକୁ ଏକୁଟିଆ ପାଖକୁ ଡାକି କହିଲା - ରଜତ ଆଜି ମୋ ରୁମ ରେ ଶୋଇବ । ତୁ ଏତେ ଦିନ ଶୋଇଲୁଣି। ସିଏ ବି ଟିକିଏ ଶୋଇବା ତ ଦରକାର ।
ଡାନ କହିଲା - କିନ୍ତୁ ବୋଉ ମୁଁ...
ଅନିତା ହସିଦେଇ କହିଲା - ମୁଁ ତୋ ପାଇଁ ବନ୍ଦୋବସ୍ତ କରିଚି ମ । ତୁ ଆଜି ଅମିତା ରୁମ ରେ ଶୋଇବୁ । ସିଏ ପିଲା ଲୋକ, ତାକୁ ଟିକିଏ ଡେଲିକେଟ*୍*ଲି ହାଣ୍ଡେଲ କରିବୁ । ବେଶୀ ପ୍ରେସର ଦବୁନି।
ଡାନି ବି ଖୁସି ହୋଇଗଲା।
ରଜତ ରାତିରେ ବୋଉ ପାଖରେ ଶୋଇଲା ।ହେଲେ ବୋଉର ହେଭି ଲେଲ୍ୟାଣ୍ଡ ଇଂଜିନ*୍*କୁ ସେ ଠିକ*୍* ଭାବରେ ହାଣ୍ଡଲ କରି ପାରିଲା ନାହିଁ । ବୋଉ ଇଂଜିନ*୍* ଗରମ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ତା ଟାଙ୍କିର ଫୁଏଲ*୍* ଲିକ*୍* ହୋଇଗଲା ।ଅନିତାର ମନ ଶାନ୍ତି ହେଲାନି । ପାହାନ୍ତିଆର ହେଭି ଡୋଜଟା ଅନିତାକୁ ମିଳିଲାନି ।
ସବୁ ଦିନେ ଭୋରୁ ଭୋରୁ ଡାନି ଅନିତାର ଇଂଜିନ*୍* ଷ୍ଟାର୍ଟ କରି ଟାଙ୍କିରେ ଫୁଏଲ ଫୁଲ କରିଦିଏ । ତେଣୁ ଦିନସାରା ଅନିତାର ମନ ଖୁସିରୁହେ । ରଜତ ପିଲା ଲୋକ । ନୂଆ ନୂଆ ଗାଡି ଚଲେଇବା ଟ୍ରେନିଂ ନଉଚି । ତେଣୁ ତାକୁ ସବୁ ତରିକା ଜଣା ନାହିଁ । ଡାନିତ କାଲି ସାନ ଭଉଣୀ ଅମିତା ରୁମରେ ଶୋଇ ଥିଲା । ରାତି ସାରା ଅମିତାକୁ ଧୁମ ଗେହିଁଲା । ନୂଆ ଗାଡ଼ିକି ପୁରୁଣା ଡ୍ରାଇଭର । ଗାଡ଼ି ଫୁଲ*୍* ସ୍ପୀଡ଼ରେ ଉଡ଼ିଲା । ପାହାନ୍ତାରେ ବି ଉଠି ଡାନି ଅନିତାକୁ ଜୋର ଗେହିଁଲା ।
ଅମିତା ଆଜି ସକାଜେ ଡେରିରେ ଉଠିଛି । ଟିକିଏ ଗିଲେଇଲା ଭଳି ଜଣା ପଡୁଥିଲା ।
ରାତିରେ ଗେହିଁବାଟା ଭଲ ହୋଇ ନଥିବାରୁ ଅନିତାକୁ ଆଜି ସକାଳୁ ଭଲ ଲାଗୁ ନ ଥିଲା । ବାଥରୁମରେ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିବାକୁ। ଗରମ ପାଣି ବାହାରି ଗଲେ ଟିକିଏ ଶାନ୍ତି ଲାଗିବ । କିନ୍ତୁ ଦିଇ ଜଣ ଜବାନ ପୁଅଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ପଶିବା ପରେ ଆଉ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇବାକୁ ମନ ହେଲାନି ।
ଏବେ ଘରେ କେହି ନାହାର୍ନ୍ତି । ପିଲାମାନେ ସ୍କୁଲ ଯାଇଛନ୍ତି । ଶାଶୁ ମା ମନ୍ଦିର ଯାଇଛନ୍ତି । ଘରେ ଏକା ସିଏ ଆଉ ଶଶୁର । ୬୦ ବର୍ଷ ବୟସରେ ମଧ୍ୟ ଶଶୁର ଆକ*୍*ଟିଭ ଅଛନ୍ତି । ମଝିରେ ମଝିରେ ବି ଶାଶୁମାଙ୍କୁ ଗେହୁଁଛନ୍ତି । ଅନିତା କେତେଥର ରାତିରେ ଶାଶୁମାଙ୍କ ଶିତ*୍*କାର ଆଉ ଫିସ ଫିସ*୍* କଥା ଶୁଣିଚି। ତା ଉପରେ ବି ଶଶୁର ଆଖି ପକେଇବା କଥା ସେ ଜାଣିଚି । ତାହେଲେ ବୁଢ଼ା ସାଙ୍ଗରେ ଆଜି ଟିକିଏ ମସ୍ତି କଲେ କେମିତି ହୁଅନ୍ତା।


ଶଶୁର ସହିତ ଟିକିଏ ମସ୍ତି କରିବା ପାଇଁ ଅନିତାର ଇଚ୍ଛା ହେଲା । ଶଶୁରଙ୍କ ରୁମ ପାଖକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲା ସେ ବସି ଖବର କାଗଜ ପଢ଼ୁଛନ୍ତି । ଅନିତାକୁ ଦେଖି ହସିଦେଇ କହିଲେ - ଆରେ ବେଟି, ଗାଧୁଆ ପାଧୁଆ ସାରିଲୁଣି ?
: ହଁ ବାପା ।
- ଘରେ କେହି ନାହାଁନ୍ତିକି ? କାହାରି ପାଟି କ’ଣ ଶୁଭୁନି ।
: ପିଲାମାନେ ତ ସ୍କୁଲ ଗଲେଣି । ଶାଶୁ ମା ଏବେ ମନ୍ଦିର ଗଲେ । ଘରେ ଆଉ କିଏ ଅଛି, କେବଳ ଆମେ ଦିଇ ଜଣ ।
ରୁମ ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା ଅନିତା ।
: ବାପା. ପିଠି ପଟକୁ ମୋ ହାତ ପାଉନି । ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଟିକିଏ ଲଗେଇ ଦିଅନ୍ତନି ।
- ଇଏ କ’ଣ ଗୋଟାଏ ପଚାରିବା କଥା । ପାଖକୁ ଆସୁନୁ...ବୋତାମ କ’ଣ, ତୁ ଯାହା ଲଗେଇବାକୁ କହିବୁ ମୁଁ ତୋ ଠାରେ ତା ଲଗେଇ ଦେବି ।
ଶଶୁରଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଅନିତା ମୁରୁକି ହସିଲା ।
: ସତରେ...
- ପାଖକୁ ଆସିଲେ ଜାଣିବୁ ନି...
ଅନିତା ଆସି ଶଶୁରଙ୍କ ଆଗରେ ପଛକରି ଛିଡା ହୋଇ ପଡ଼ିଲା ।
: ଟିକିଏ ଲଗାଇ ଦିଅ ବାପା...
ସେ ଅନିତାର ପିଠି ଉପରେ ହାତ ରଖି ତା ଚିକ*୍*ଣ ପିଠିରେ ହାତ ବୁଲାଇଲେ ।
: ଆରେ...ବାପା...ଆପଣ ଇଏ କ’ଣ କରୁଛନ୍ତି...
- କାହିଁକି ବେଟି, ତତେ କ’ଣ ଭଲ ଲାଗୁନି...
ସେ ଅନତାର ଦୁଇ କାନ୍ଧକୁ ଧରି ତାକୁ ନିଜ ଛାତି ଉପରକୁ ଆଉଜେଇ ନେଲେ । ଦିଇଟା ବୋତାମ ଖୋଲାଥିବା ବ୍ଲାଉଜ ତଳେ ହାତ ପୁରେଇ ଅନିତାର ବଡ ବଡ ଦିଇ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ପକେଇଲେ ।
: ବାପା ଛାଡନ୍ତୁ । ଝରକାଟା ଖୋଲା ଅଛି...ଯଦି କିଏ ଦେଖିଦବ...ତେବେ...
- ରହ ବେଟି ମୁଁ ଝରକାଟା ବନ୍ଦ କରିଦଉଚି ।
ସେ ଯାଇ ଝରକା ବନ୍ଦ କରି ଦେଇ ଆସି ଅନିତାକୁ ଧରି ବେଡ ପାଖକୁ ଗଲେ । ବେଡ ଉପରେ ବସି ଅନତାକୁ ନେଇ କୋଳରେ ବସେଇଲେ । ଦିଇ ହାତରେ ଅନିତାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିଲା ବେଳକୁ ଅନିତା ଶଶୁରଙ୍କ ଛାତିରେ ଆଉଜି ଗଲା । ଅଳ୍ପ ନରମ ପଡିଥିବା ଅନିଶାର ବଡ ବଡ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିଲେ ।
- ସତରେ ବେଟି, ତୋର ଦୁଧ ଦିଇଟା ମସ୍ତ ହେଇଚି । ହଁ, କାଲି କହୁଥିଲୁ ଘରେ କେହି ନଥିବା ବେଳେ ମତେ ତୋ ଦୁଧ ଚୋଷିବା ପାଇଁ ଦେବୁ ବୋଲି...
: ହଁ, ମୁଁ ତ ତମକୁ ଦବାକୁ ମନା କରୁନି...
- ଓଃ ବେଟି ତୁ...
ସେ ନଇଁ ପଡି ଅନିତା ବାଆଁ ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇଲେ । ଡାହାଣ ଦୁଧକୁ ଦଳି ବାଆଁ ପଟ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡିକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିଲେ... ଅନିତାର ଦେହ ଶିରି ଶିରିହୋଇ ଉଠିଲା । ଉଜେଜିତ ହୋଇ ସେ ଅନିଶାର ଦୁଧକୁ କାମୁଡିବାରେ ଲାଗିଲେ ।
: ଆଃ ବାପା...କାଟୁଚି...ଆସ୍ତେ କାମୁଡ ।
- ସରି ବେଟି, ତୋ ଦୁଧ ଯେମିତି ମସ୍ତ ହେଇଚି ମୁଁ ମୋଟେ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି ।
ଅନିତା ଶଶୁରଙ୍କ ଛାତିରେ ଆଉଜି ଦୁଇ ହାତକୁ ତାଙ୍କ ବେକରେ ଗୁଡେଇ ତାଙ୍କ ମୁର୍ହକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସିଦେଲା ।
: ଖାଲି ଦୁଧ ଖାଇବନା ଆଉ କିଛି କରିବ...
- ଓଃ ବେଟି...
ସେ ଅନିତାକୁ ବେଡ ଉପରେ ଶୁଆଇ ତା ସାୟାଟାକୁ ତଳପଟରୁ ଅଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉଠେଇ ଦେଲେ ।ଅନିତା ଭିତରେ ପାଂଟି ପିନ୍ଧି ନଥିଲା । କ୍ଲିନ ସେଭ ହୋଇଥିବା ଅନିତାର ବିଆକୁ ଦେଖି ସେ ପାଗଳ ହୋଇ ଉଠିଲେ । ନଇଁ ପଡି ସେ ଅନିତା ବିଆରେ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲେ । ହିସ*୍*ଃ .., କରି ଶବ୍ଦ କରି ଅନିତା ତା ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ମେଲେଇ ଦେଲା । ସେ ଅନିତାର ରସାଳ ବିଆକୁ ଚୁଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲେ । ବିଆ ଭିତରେ ଜିଭକୁ ପୁରେଇ ସଲସଲ କଲେ । ଜୋର ଜୋର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଇ ଅନିତା ଶିତ*୍*କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ବାଆଁ ହାତରେ ଅନିତା ଲୁଙ୍ଗି ମିଶା ଶଶୁରଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରିଲା । ବାଣ୍ଡର ଆକାର ଆଉ ମୋଟେଇ ଅନୁଭବ କରି ସେ ଚମକି ପଡିଲା । ଲୁଙ୍ଗିଟାକୁ ଟାଣି ଖୋଲି ପକେଇଲା । ଶଶୁରଙ୍କ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ଅନିତା ର ଆଖି ମେଲା ହୋଇଗଲା । ଆଗରୁ କେବେବି ସେ ଏତେ ଲମ୍ବା କି ମୋଟା ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ନ ଥିଲା କିମ୍ବା ତା ବିଆ ଭିତରେ ନେଇ ନ ଥିଲା । ତା ସ୍ବାମୀ, ବଡ ପୁଅ ଡାନି କିମ୍ବା ସାନ ପୁଅ ରଜତ କାହାରି ବାଣ୍ଡ ଏତେ ଲମ୍ବା କି ମୋଟା ନୁହେଁ ।
: ଏ...ମଆ । ବାପା, ତମରଟା କେତେ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ହେଇଚି ।
- କାହିଁକି ତତେ କ’ଣ ଡର ଲାଗୁଚି କି ।
: ତମରଟା ତ ବହୁତ ଟାଣ ଅଛି । ମୁଁ ଭାବୁ ଥିଲି ତମର ଆଉ ଉଠୁ ନ ଥିବ ।
- ହଁ ବେଟି। ମୋର ସବୁ ବେଳେ ଉଠୁନି ।
: କିନ୍ତୁ ଏବେ ତ ଭାରି ଶକ୍ତ ଜଣା ପଡୁଚି ।
- ତୋ ଶାଶୁମା ବୁଢ଼ୀ ହେଲାଣି ବୋଲି ତା ପାଖରେ ସିନା ଉଠୁନି, ହେଲେ ତୋ ପରି ଟୋକି ବୋହୂର ମସ୍ତ ଦୁଧ ଏବଂ ରସାଳ ସେକ୍ସି ବିଆ ଦେଖିଲେ ତ ସିଏ ମନକୁ ମନ ନବେ ଡିଗ୍ରୀରେ ଛିଡା ହୋଇ ଯାଉଛି ।
: କିନ୍ତୁ ବାପା, ତମେତ ମଝିରେ ମଝିରେ ଶାଶୁମାଙ୍କୁ ଗେହୁଁଚ ।
- ତୁ କେମିତି ଜାଣିଲୁ ।
: ଓ...ବାପା, ମୁଁ ଗୋଟାଏ ଜବାନୀ ମାଇକିନିଆ । ତମ ପୁଅ ମୋ ପାଖରେ ନାହାଁନ୍ତି । ବାଣ୍ଡ ନ ପଶିବାରୁ ମୋ ବିଆ ସବୁ ବେଳେ ଭୋକିଲା ରହୁଚି । ତେଣୁ ମୁଁ ଜାଣିବିନି ତ ଆଉ କିଏ ଜାଣିବ ।
- ତୁ ତାହେଲେ ଆମ ଗିହାଁ ଗେହିଁ ଦେଖୁଚୁ ।
: ହଁ ବାପା। ତମେ ତ ମଝିରେ ମଝିରେ ଶାଶୁମାଙ୍କୁ ଜୋର ଗେହୁଁଚ ।
- ମୁଁ କ’ଣ ଆଉ ସେମିତି ପାରୁଚି । ଏ ସବୁ ପାୱାର କାପସୁଲ*୍* ର କରାମତି ।
: ଏବେ କାପସୁଲ ଖାଇନ ତ ।
- ରହ ବେଟି ଗୋଟାଏ ଖାଇ ଦିଏ ପୁରା ଜମି ଯିବ ।
ସେ ତକିଆ ତଳୁ ଗୋଟାଏ ପାୱାର କାପସୁଲ ବାହାର କରି ଖାଇଲେ । ତାପରେ ଅନିତା ବିଆରେ ଚୁମା ଦେଇ ଚୁଚୁମି ପକେଇଲେ । ତାପରେ ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ନେଇ ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇଲେ ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା, ତମର ଏତେ ବଡ ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଚି। ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ପୁରେଇବ...ମତେ ଭାରି କାଟିବ।
- ତୁ ଡରନି ବେଟି। ମୁଁ ପୁରା ଆସ୍ତେ ପୁରେଇବି।
ସେ ଦୁଇ ହାତରେ ଅନିତାର ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ମେଲେଇ ଧରି ତା’ର ରସାଳ ବିଆ ଫାଟରେ ତାଙ୍କର ଶକ୍ତ ମୋଟା ବାଣ୍ଡର ଅଗକୁ ନେଇ ଲଗେଇ ଆସ୍ତେ ଦାବିଲେ । ତାଙ୍କ ମୋଟା ବାଣ୍ଡଟା ଅନିତାର ରସାଳ ବିଆ ଭିତରକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ପଶିଲା । ଦୁଇ ଇଂଚ ଖଣ୍ଡେ ପଶିଲା ବେଳକୁ ଅନିତା ଚିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା, ରୁହ ମତେ ଭାରି କାଟୁଚି ।
-ଆଉ ଟିକିଏ ରହ ବେଟି...
ସେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଅଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାହାର କରି ଆଣି ପୁଣି ଭିତରକୁ ଜୋରରେ ମାଡି ଦେଲେ । ଫସ*୍* କରି ପୁରା ବାଣ୍ଡଟା ଅନିତା ବିଆ ଭିତରକୁ ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗଳିଗଲି ।ଜୋରରେ ଚିତକାର କରି ଉଠିଲା ଅନିତା । ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ତା ବିଆ ଭିତରଟା ଜଳିବାକୁ ଲାଗିଲା ।ତା ନିଃଶ୍ବାସ ବନ୍ଦ ହୋଇ ଗଲାପରି ତାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ଅନିତାର ଓଠ ଓ ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାର ଭିତର କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ତିନି ତିନିଟା ପିଲାଙ୍କ ମାଆ ହୋଇ ତିନି ତିନିଟା ବାଣ୍ଡ ପଶି ସାରିଥିବା ଅନିତାର ବିଆ ଭିତରେ ଶଶୁରଙ୍କ ବାଣ୍ଡଟା ଭାରି ଟାଇଟ ଲାଗୁଥିଲା ଓ ଅନିତାକୁ ଅଭୂତପୂର୍ବ ଆନନ୍ଦ ଦେଉଥିଲା । ଅନିତା ଶିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା...ଜୋରରେ ଗିହଁ...ଆହୁରି ଜୋରରେ ଗିହଁ...ଗେହିଁ ଗେହିଁ...ତମ ବୋହୂର ବିଆକୁ ଫଟେଇ ଦିଅ । ସେ ଜୋର ଜୋର ଗେହିଁ ଚାଲିଥିଲେ । ୧୫ ମିନିଟ ଜୋର ଗେହିଁବା ପରେ ସେ ଚିତ*୍*କାର କରି ଉଠିଲେ ।
-ଗଲା...ଗଲା ବେଟି, ସମ୍ଭାଳ...ସମ୍ଭାଳ...ମୋର ଗଲା...ଆଃ ବେଟି...ବେ...ଟି...ବେ...
ସେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଜୋରରେ ଅନିତା ବିଆ ଭିତରକୁ ଦାବି ଦେଇ ଅନିତାର ଦୁଧରୁ ପୁଳାଏ କାମୁଡି ଧରିଲେ । ଅନିତା ତା ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ଶଶୁର ଅଂଟାରେ ଗୁଡେଇ ଭିଡି ଧରିଲା । ସେ ଅନୁଭବ କଲା ଶଶୁର ବାଣ୍ଡରୁ ଗରମ ବୀଜ ବାହାରି ତା ବିଆ ଭିତରଟା ପୁରି ଯାଉଛି । ଦୁହେଁ କୁଣ୍ଢା କୁଣ୍ଢି ହୋଇ ପଡି ରହିଲେ । ଏତିକି ବେଳେ ବାହାର ଡୋରରେ ଶାଶୁମାଙ୍କ ପାଟି ଶୁଭିଲା। ଶଶୁର ଅନିତା ଉପରୁ ବେଡକୁ ଗଡି ଶୋଇଲେ । ଅନିତା ତରତର ହୋଇ ଉଠି ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ସଜାଡ଼ିଲା ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା, ଶାଶୁମା ଆସିଲେଣି । ତମେ ଡୋର ଖୋଲ...ମୁଁ ବାଥରୁମ ଯାଉଛି ।
ଅନତା ଓଠରେ ଗାଢ଼ ଚୁମାଦେଇ ତା ଦୁଧକୁ ଟିକିଏ ଦଳି ଦେଲେ ।
- ଓକେ ବେଟି ।
ଅନିତା ତର ତରରେ ଘରୁ ବାହାରି ଗଲା ।
: ସତରେ ବାପା ତମେ ଭାରି ଇଏ ।
ସେ ଅନିତାକୁ ଭିଡି ଧରି ତା ଓଠରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲେ ।
- ଲାଜ କରିବୁନି ବେଟି, ତୋର ଯେତେବେଳେ ଇଚ୍ଛା ହେବ କହିବୁ । ମୁଁ ଅଛି...।
ଲୁଙ୍ଗି ଭିତରେ ଝାଉଁଳି ଓହଳି ପଡିଥିବା ଶଶୁରଙ୍କ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡରେ ଅନିତା ହାତ ମାରିଲା ।
: ଗିହାଁଗେହିଁ କାମରେ ଲାଜ କଲେ କ’ଣ ଚଳିବ ।
ବାହାର ଡୋରରେ ଜୋରରେ ଖଟ*୍* ଖଟ*୍* ଶୁଭିଲା । ଅନିତା ତରତରରେ ତା ରୁମକୁ ପଳେଇ ଗଲା। ଶଶୁର ଲୁଙ୍ଗି ସଜାଡି ଡୋର ଖୋଲିବାକୁ ଗଲେ ।

-ଶେଷ-