ମାଆ ଓ ପୁଅ

ମୋ ନାଆଁ ଅପୂର୍ବ । ମୁଁ ଜଣେ ବଙ୍ଗାଳୀ ଯୁବକ । ଆମର ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ପରିବାର । ମୁଁ , ମୋ ବାପା ଅନିଲ ଓ ମାଆ ବିପୁଳା । ମୁଁ ମୋ ବାପା ମାଆଙ୍କର ଗୋଟିଏ ବୋଲି ପୁଅ । ମୋ ବାପା ଜଣେ ସରକାରୀ ଚାକିରୀଆ । ସେ ମିଦିନାପୁରରେ ଚାକିରୀ କରନ୍ତି । ସେ ସେଠାରେ ସେ ବ୍ଲକ ଅଫିସରେ ଜଏଣ୍ଟ ବି.ଡି.ଓ. ଅଛନ୍ତି । ବାପାଙ୍କ ବୟସ ୫୫ ବର୍ଷ । ସେ ପ୍ରତି ମାସରେ ଥରେ ଘରକୁ ଆସନ୍ତି । ମାଆ ଜଣେ ଗୃହିଣୀ ଏବଂ ସେ ଘରର ସବୁ କାମ କରେ । ମାଆର ବୟସ ୪୬ ବର୍ଷ । ମୁଁ ଜଣେ ଅନର୍ସ ଗ୍ରାଜୁଏଟ୍ । ମୋ ବୟସ ୨୬ ବର୍ଷ । ମୁଁ ଚାକିରୀ ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଚି । କମ୍ପିଟେଟିଭ ପରୀକ୍ଷା ଦେଉଛି । ଘଟଣାଟା କିଛି ମାସ ତଳେ ଘଟିଥିଲା । ଗତ ବର୍ଷ ମୁଁ କମ୍ପୁଟର କିଣିଥିଲି ଏବଂ ମାଆକୁ ବି କମ୍ପୁଟର ପ୍ରୋଗ୍ରାମ ବିଷୟରେ ଶିଖାଉ ଥିଲି । ଏବେ ସେ କମ୍ପୁଟରର ସବୁ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ ଖୋଲି ପାରୁଚି । ଗତ ଫେବ୍ରୁୟାରୀ ମାସରେ ମୁଁ ମୋଡ଼େମ କିଣି ଇଣ୍ଟରନେଟ୍ କନେକ୍ସନ ଲଗାଇଛି । ମୁଁ ବିଭିନ୍ନ ୱେବସାଇଟ୍ ସର୍ଚ୍ଚ କରୁଚି । ନେଟ୍ରୁ ମାଆ ପୁଅଙ୍କ ଯୌନ ସମ୍ପର୍କ ବିଷୟରେ କିଛି ଗପ ଡାଉନଲୋଡ଼ କରି ତାକୁ ଏକ୍ସେଲ ଶିଟ୍ ରେ ସଂରକ୍ଷିତ କରି ରଖିଛି । ଗୋଟିଏ ରେଳୱେ ପରୀକ୍ଷା ଦେବାକୁ ମୁଁ ୩ ଦିନ ପାଇଁ ନାଗପୁର ଯାଇଥିଲି । ସେଠାରୁ ଫେରିବା ପରେ ମୁଁ ମୋ ମାଆର ହାବଭାବ ଓ ବ୍ୟବହାରରେ ପରିବର୍ତନ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲି ।
ମୋ ମାଆ ଦେଖିବା ପାଇଁ ସାଧାରଣ ବଙ୍ଗଳୀ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଭଳି । ସାମାନ୍ୟ ମୋଟୀ, ସୁନ୍ଦରୀ ଏବଂ ବାହ୍ୟାଡ଼ମ୍ବରପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ । ଦେହର ରଙ୍ଗ ଗୋରା ଓ ପିଚାକୁ ଛୁଉଁଥିବା ଲମ୍ବା ମୁଣ୍ଡବାଳ । ଦେହର ଆକାର ୪୨ଡ଼ି-୩୬-୪୪ । ତା ଗାଣ୍ଡିଟା ଭାରି ଓସାରିଆ ଆଉ ଉଚ୍ଚା । ତା ପିଠି ପଟ ଲହୁଣୀ ପରି ବହୁତ କୋମଳ । ନାଗପୁରରୁ ଫେରିବା ପରେ ମୁଁ ଦେଖିଲି ମାଆ ମୋ ସହିତ ଭାରି ଖୋଲା ଖୋଲି ମିଶୁଚି । ମୋ ସହିତ କଥା ହେବା ସମୟରେ ସେ ମୋତେ କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଲା, ଯେଉଁ ଭଳି ପ୍ରଶ୍ପ ମୋତେ ଆଗରୁ କେବେ ପଚାରି ନ ଥିଲା । ସେ ତା ଛାତିରୁ ଶାଢ଼ୀ କାନି ଖସେଇ ଦେଇ ମୋତେ ତା ଦୁଧର ଉପର ଅଂଶ ଦେଖାଉ ଥିଲା । ମୁଁ ପ୍ରଥମ ଥର ଯେତେବେଳେ ତା ମସ୍ତ ଦୁଧର ଆକାର ଦେଖିଲି, ହଠାତ୍ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇଗଲା । ମୋର ଏମିତି ଆଗରୁ କେବେ ହୋଇ ନ ଥିଲା । ଆଃ...କି ଦୃଶ୍ୟ । ବୋଉର ସୁନ୍ଦର ଓଠ ତାକୁ ଚୁମା ଦେବାକୁ ମୋତେ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କଲା । ମୁଁ ବୁଝି ପାରୁ ନ ଥିଲି ବୋଉ କ’ଣ ଚାହୁଁଚି । ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ବି ମାଆର ମନୋଭାବରେ କୌଣସି ପରିବର୍ତନ ହେଲାନାହିଁ । ମୁଁ ଅନୁଭବ କରି ପାରୁ ନ ଥିଲି ମାଆ ମନୋଭାବରେ କାହିଁକି ପରିବର୍ତନ ଘଟିଲା । ଆଜି କାଲି ମୋର ହବି ହେଉଛି ଇଂଟରନେଟ୍ରେ ମାଆ ପୁଅଙ୍କ ଇନସେଷ୍ଟ ସଂପର୍କୀୟ ଗପ ଖୋଜିବା, ଯେଉଁଥିରେ ମାଆ ଓ ପୁଅ ଗିହାଁଗେହିଁ ହେବା କଥା ଥାଏ । ମାଆ ପୁଅ ଗିହାଁଗେହିଁ ହେବା ବିଷୟ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ପଢ଼େ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ମୋ ମାଆକୁ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ପାଗଳ ହୋଇ ଉଠେ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମାଆକୁ କେମିତି ଗେହିଁବା ପାଇଁ କହିବି ମୁଁ ଜାଣି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ଦିନେ ରାତିରେ ମାଆ ମୁଁ କଥା ହେଉଥିଲୁ ।
ମାଆ: ଅପୂ , ତୋ ଚାକିରୀ ଖବର କ’ଣ?
ମୁଁ କହିଲି – ମୁଁ ଜାଣିନି ।
ମାଆ: ବୟସ ତ ତୋତେ ଅପେକ୍ଷା କରିବ ନାହିଁ ।
ମୁଁ: ମାଆ, ମୁଁ ମୋର ଯଥାସାଧ୍ୟ ଚେଷ୍ଟା କରୁଚି ।
ମାଆ: ମୁଁ ଜାଣିଚି । କିନ୍ତୁ ତୋର କିଛି ଏକାଗ୍ରତାରେ ସମସ୍ୟା ରହିଛି ।
ମୁଁ କିଛି ନ କହି ଚୁପ୍ ରହିଲି ।
ମାଆ: ଏବେ ତୁ ସବୁ ସମୟରେ କ’ଣ ଭାବିଲା ଭଳି ଜଣା ପଡ଼ୁଛୁ ।
ମୁଁ – କିଛି ନାହିଁ ।
ମାଆ: ତୁ ମୋତେ ତୋ ସମସ୍ୟା ବିଷୟରେ ଲୁଚୋଉଚୁ ।
ମୁଁ - ନାଇଁ ମାଆ ।
ମାଆ: ମୋତେ ତୋ ସମସ୍ୟା ବିଷୟରେ ଖୋଲି କହ ।
ମୁଁ – ମାଆ, ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ କି କିଛି ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ କରିବା ପାଇର୍ ବସୁଛି, ସବୁବେଳେ କିଛି ଗୋଟାଏ ମୋତେ ଗୋଳମାଳ କରି ଦେଉଛି ।
ମାଆ: ତୁ ଏ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କର ।
ମୁଁ – ଚିନ୍ତା କରୁଚି । କିନ୍ତୁ ସମାଧାନ କରିବାର କୌଣସି ଉପାୟ ନାହିଁ ।
ମାଆ: ତୁ ଆମର ଗୋଟିଏ ବୋଲି ପୁଅ । ତୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହେବା ଆମେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଚୁ ।
ମୁଁ – ମୁଁ ଜାଣିଚି ବୋଉ ।
ମାଆ: ଭଲ ଭାବରେ ଏକାଗ୍ରତା ରଖ ।
ମୁଁ – ହଉ ମାଆ ।
ମାଆ ଚାଲିଗଲା । ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି କିପରି ଗୋଟିଏ ଚାକିରୀ ମୋତେ ମିଳିବ । ଗୋଟିଏ ସପ୍ତାହ ପରେ କିଛି ପରୀକ୍ଷାର ଫଳ ବାହାରିଲା । କିନ୍ତୁ ସବୁ ପରୀକ୍ଷାରେ ମୁୃ ଅକୃତକାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଥିଲି । ସେ ସମୟରେ ମୋ ମନ ବହୁତ ଛୋଟ ହୋଇଗଲା । ମୋ ପରୀକ୍ଷା ଫଳ କ’ଣ ହେଲା ବୋଲି ମାଆ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଲା । ମୁଁ ଚୁପ୍ ରହିଲି । ସେଦିନ ରାତିରେ ମାଆ ମୋ ରୁମକୁ ଆସିଲା ।
ମାଆ: କ’ଣ ହେଲା?
ମୁଁ – ସରି ବୋଉ, ମୁଁ ଫେଲ୍ ହୋଇଛି ।
ମାଆ: ଠିକ୍ ଅଛି । ଆଗକୁ ଆଉ କିଛି ପରୀକ୍ଷା ଦେଏ ।
ମୁଁ କିଛି କହିଲି ନାହିଁ ।
ମାଆ: ଏଇ କମ୍ପୁଟର ତୋର ସବୁ ଏକାଗ୍ରତାକୁ ଭାଙ୍ଗି ଦେଉଛି ।
ମୁଁ – କାହିଁକି?
ବୋଉ: ଇଂଟରନେଟ୍ ।
ବୋଉ କଥାରୁ ମୁଁ ଅନୁଭବ କଲି ବୋଉ କାହିଁକି ବଦଳି ଯାଇଛି । ମୁଁ ବୁଝି ପାରିଲି ମୋ କମ୍ପୁଟରରେ ଥିବା ଗପ ସବୁ ପଢ଼ି ବୋଉ ବଦଳି ଯାଇଛି ।
ମୁଁ: ତୋର ଏଇଟା ଭୁଲ ଭାବନା ।
ମାଆ: ତୁ ଭୁଲି ଯାଆନା ଯେ ମୁଁ ୍େତାର ମାଆ ।
ମୁଁ – ମୁଁ ଏହା ଜାଣିଚି ।
ମାଆ: ତୁ ଏ କମ୍ପୁଟର କିଣିବା ପରେ ତୁ ତୋ ପାଠ ପଢ଼ା ଭୁଲି ଯାଇଛୁ । ତୁ ତୋର ଏକାଗ୍ରତାକୁ ପୁରା ପୁରି ହରେଇ ଦେଇଛୁ । ତୁ ପଢ଼ୁଚୁ, କିନ୍ତୁ ତୋ ମନ ଅନ୍ୟ ଠାରେ ଅଛି ।
ମୁଁ – ମାଆ, ମୁଁ ଏହା ଜାଣିଚି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏ ସମସ୍ୟାରୁ କିପରି ବାହାରିବି, ପ୍ଲିଜ ତୁ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର । ମାଆ: ତୁ ଯଦି ତୋ ଭାବନା ବିଷୟରେ କହିବୁ , ତେବେ ମୁଁ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରେ ।
ମୁଁ ଭାବି ପାରୁ ନ ଥିଲି, କେମିତି କହିବି ଯେ ମାଆ,ତୋ ରୂପ ମୋତେ ବିଚଳିତ କରୁଚି ।
ମାଆ: ତୁ କ’ଣ ଭାବୁଚୁ ।
ମୁଁ – କିଛି ନାହିଁ ।
ମାଆ: ଠିକ୍ ଅଛି । ମୁଁ ଯାଉଛି ।
ସେତେବେଳକୁ ରାତି ସାଢ଼େ ବାରଟା ବାଜିଥିଲା । ମୁଁ ମାଆକୁ ଡାକିଲି । ମାଆ: କ’ଣ?
ମୁଁ – ମାଆ, ପ୍ଲିଜ ତୁ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର ।
ମାଆ: ତୋ ସମସ୍ୟା ବିଷୟରେ ତୁ ଯଦି ମୋତେ ନ କହିବୁ ମୁଁ କେମିତି ସମାଧାନ କରିବି । କିନ୍ତୁ ମୋର ଗୋଟାଏ ଅନୁରୋଧ ତୁ ସେ ଗପ ସବୁ ପଢ଼ିବା ବନ୍ଦକର ।
ହଠାତ୍ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଯେପରି ଖସି ପଡ଼ିଲି । ମାଆ ସେ ଗପ ତାହେଲେ ପଢ଼ିଛି ।
ଏହା କହି ମାଆ ତା ରୁମକୁ ଚାଲିଗଲା । ମାଆର ଗତ ଦୁଇ ସପ୍ତାହର ମନୋଭାବ ବିଷୟରେ ମୁଁ ଭାବିଲି । ମୁଁ – ମାଆ, ଏଠିକି ଆସିଲୁ ।
ମାଆ ଆସିଲା ।
ମାଆ: କ’ଣ?
ମୁଁ – ମୋର ସମସ୍ୟା ହେଉଛି ସେଇ ଗପ ।
ମାଆ କିଛି କହିଲା ନାହିଁ ।
ମୁଁ – ତୁ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର ।
ମାଆ: କିପରି ।
ମୁଁ – ମାଆ, ମୋ ବୟସ ୨୬ ବର୍ଷ ହେଲାଣି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅପରିପକ୍ୱ ଅଛି । ତୁ ମୋତେ ପରିପକ୍ୱ କରିଦେଏ ।
ମାଆ: କେମିତି?
ମୁଁ ବୁଝି ପାରିଲି ମାଆ ରାଜି ଅଛି ।
ମୁଁ – ମାଆ, ମୁଁ ଭୋକିଲା ଅଛି । ତୁ ବି ଭୋକିଲା ଅଛୁ ।
ମାଆ: ତୁ କହ ତୁ କ’ଣ ଚାହୁଁଚୁ ।
ମୁଁ - ବାପା ଦୂରରେ ରହୁଛନ୍ତି । ମାସକରେ ଥରଟିଏ ଘରକୁ ଆସଛନ୍ତି ।
ମାଆ: ସେଥିରେ କ’ଣ ଅଛି । ମୋର କିଛି ସମସ୍ୟା ନାହିଁ । ମତେ କହ, ପ୍ରକୃତରେ ତୁ କ’ଣ ଚାହୁଁଚୁ ।
ମୁଁ - ଆମି ତୁମାକେ ଚାହି ।
ମାଆ: ଆମାକେ କେମନ ଚାହ?
ମୁଁ - ଆମି ତୁମାକେ ଚୁଦିତେ ଚାହି । (ମୁଁ ତୋତେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଚି ।)
ମୋ କଥା ଶୁଣି ମାଆ ମୁରୁକି ହସିଲା ।
ମାଆ: ମୁଁ ଯଦି ତତେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଦେବି, ତୁ କ’ଣ ନିଶ୍ଚୟ ଚାକିରୀ ପାଇ ଯିବୁ ।
ମୁଁ – ହଁ, ମୁଁ ନିଶ୍ଚିତଚାକିରୀ ପାଇବି ।
ମାଆ: ଠିକ୍ ଅଛି । ମୁଁ ଏ ବିଷୟରେ ଭାବିବି ।
ମୁଁ ମାଆର ହାତକୁ ଧରି ପକାଇଲି । ମୋ ଟିଙ୍ଗେଇ ଥିବା ବାଣ୍ଡ ମାଆ ହାତକୁ ଛୁଇଁଲା ।
ମୁଁ – ମାଆ, ପ୍ଲିଜ ସମୟ ନଷ୍ଟ କରନି ।
ମାଆ: ଏହା ପାପ ।
ମୁଁ – ମାଆ, ତୁ ଯଦି କାହାରିକି କହିବୁ ନାହିଁ । ତେବେ ସେଥିରେ ପାପ ହେବନି ।
ମାଆ: ଯାହା ହେଲେ ବି ତୁ ମୋ ପୁଅ ।
ମୁଁ – ମାଆ, ଆମେ ଦୁହେଁ ଭୋକିଲା । ସେଥିପାଇଁ ଆମେ ଏବେ ମାଆ ପୁଅ ନୁହେଁ, ଆମେ ନାରୀ ଆଉ ପୁରୁଷ । ମାଆ: ଠିକ୍ ଅଛି, ସ୍ପଷ୍ଟିକରଣ ଦେବା ଦରକାର ନାହିଁ । ତୁ ଯାହା କରିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଚୁ ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ । ମାଆର ମନ୍ତବ୍ୟ ଶୁଣି ମୁଁ ପୁରା ଉତେଜିତ ହୋଇଗଲି ।
ମୁଁ – ସତରେ ମାଆ?
ମାଆ: ହଁ ବାବା । ତୋ ବ୍ୟତୀତ ମୁଁ ଆଉ ଆଉ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି କଥା ଭାବିନି ।
ମୁଁ ମାଆ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଲି । ମୁଁ – ମାଆ, ମୁଁ ତୋ ଠାରୁ ବହୁତ ସାନ । ମୁଁ ତୋତେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରି ପାରିବି ତ । ମାଆ ମୋତେ ଚୁମା ଦେଲା । ମାଆ: କେବଳ ତୁ ମୋତେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରି ପାରିବୁ ।
ମୁଁ – ମାଆ, ମୁଁ ତୋତେ ମସ୍ତ କରି ଗେହିଁବି ।
ମାଆ: ଚାଲେ ଆମେ ବେଡ଼ରୁମକୁ ଯିବା ।
ମାଆ ଓ ମୁଁ ବେଡ଼ରୁମକୁ ଗଲୁ । ମାଆ ତା ଶାଢ଼ୀ ଖୋଲିଲା । ତା ବ୍ଲାଉଜ ଓ ବ୍ରା ଖୋଲିବାରେ ମୁଁ ତାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲି । ଏବେ ବୋଉର ବଡ଼ ବଡ଼ ଲଙ୍ଗଳା ଦୁଧ ମୋ ଆଗରେ ରହିଲା । ମାଆ ଦୁଧରେ ଚୁମା ଦେଇ ତା ଦୁଧଭୁଣ୍ଡକି ମଳିଲି ।
ମାଆ ଖୁବ୍ ଉପଭୋଗ କଲା । ମୁଁ – ମାଆ, ତୋ ସାୟା ଖୋଲ ।
ବିନା ଦ୍ୱିଧାରେ ମାଆ ତା ସାୟା ଖୋଲି ପକେଇଲା । ଘନ କଳା ବାଳରେ ଘୋଡ଼େଇ ହୋଇଥିବା ମାଆର ବିଆ ମୋତେ ଦେଖାଗଲା । ଏହା ଏକ ବୁଦିକିଆ ଜଙ୍ଗଲ ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା । ମୁଁ ମୋ ଡାହାଣ ହାତରେ ମାଆଉ ବିଆକୁ ଛୁଇଁଲି ଏବଂ ମଝି ଆଙ୍ଗୁଠିଟା ବିଆ ଭିତରକୁ ପୁରେଇ ଦେଲି । ମାଆ: ଅପୂ ବାବା, ପ୍ଲିଜ ସେମିତି କରନି । ଆସ, ମୋ ଉପରେ ଚଢ଼ ।
ମୁଁ ମୋ ଲୁଙ୍ଗି ଖୋଲି ପକେଇଲି । ମୋ ୭.୫” ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡ ଟିଙ୍ଗେଇ ପୁରା ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲା । ମୁଁ – ମାଆ, ତୋ ଗୋଡ଼ ମେଲାକର ।
ମୁଁ ମାଆର ଦୁଇ ଗୋଡ଼ ମଝିରେ ବସି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମାଆ ବିଆ ଭିତରକୁ ପୁରେଇଲି । ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇବାରେ ମାଆ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କଲା । ମୁଁ ମାଆ ଉପରେ ଚଢ଼ିଲି ଏବଂ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ମାଆ ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଗଲା । ମାଆ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲା । ମାଆ: ତୋ ବାଣ୍ଡ ବହୁତ ଶକ୍ତ ।
ମୁଁ ମୋ ପିଚାକୁ ଉଠେଇ ଉପର ତଳ କଲି । ମୁଁ – ମାଆ, ମୋ ବାଣ୍ଡ ସାଇଜ ଠିକ୍ ଅଛି ତ?
ମାଆ: ତୋ ବାଣ୍ଡ ତ ତୋ ବାପାଙ୍କ ଠାରୁ ବଡ଼ । ଏହାର ସାଇଜ ମୋ ବିଆକୁ ଠିକ୍ ମ୍ୟାଚ କରୁଚି ।
ମୁଁ – ମାଆ, ତତେ କେମିତି ଲାଗୁଚି ।
ବୋଉ: ପାଟି ନ କରି ଗେହିଁ ଚାଲେ ।
ମୁଁ – ମାଆ, ଆମେ ପାପ କରୁଚେ ।
ମାଆ: ଆମାର କେନୋ ପାପ କରସି ନା । (ଆମେ କିଛି ପାପ କରୁନେ ।)
ମୁଁ – କେମିତି?
ମାଆ: ତୋର ବାବା ତ ଅନ୍ୟ ମେୟେର ସାଥେ କରେ । (ତୋ ବାପା ତ ଅନ୍ୟ ମାଇକିନିଆକୁ ଗେହୁଁଛନ୍ତି ।)
ମୁଁ – ମାଆ, ସତରେ ତୋତେ ଦେଖିଲେ ଜଣା ପଡ଼େ ନାହିଁ ତୁ କ’ଣ କରି ପାରୁ ବୋଲି ।
ମାଆ ମୋ ପାଟିରେ ହାତ ଦେଲା । ମାଆ: ଧୀରେ କହ ବାବା । ମୁଁ ଏମିତି କ’ଣ କରିଚି ।
ମୁଁ – ତୋ ପୁଅ ସାଙ୍ଗରେ ଗିହାଁଗେହିଁ ହଉଚୁ ।
ମାଆ: ଘରେ ଯବାନ ପୁଅ ଥାଉ ଥାଉ ମୁଁ କ’ଣ ଅନ୍ୟ ପୁରୁଷ ପାଖକୁ ଯିବି ।
ମୁଁ ମାଆକୁ ଜୋର ଜୋର ଗେହିଁବାକୁ ଲାଗିଲି ।
ମୁଁ – ଠିକ୍ କଥା ମାଆ । ଆଜି ଠାରୁ ମୁଁ କେବଳ ତୋତେ ଗେହିଁବି ।
ବୋଉ: ଏଇ ଧନ, ମତେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ତୋତେ ଭଲ ଲାଗୁଚି ତ ।
ମୁଁ – ହଁ ମାଆ ।
ମାଆ: ଏଇ ଧନ, ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ଗେହେଁ । ମୋର ଏବେ ବାହାରିବ ।
ମୁଁ – ମାଆ, ମୋର ବି ଏବେ ବାହାରିବ ।
ମାଆ: ଆଃ...ଆଃ...ଆଃ.., । ଦେ ଦେ ବାବା...ଆହାଃ...ଆହାଃ...ଓଃଓଃ...ଉମଃ... ।
ମୁଁ ଜୋର ଜୋର ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବିଲି । ମୁଁ – ମାଆ, ଆଉ ପାରୁନି । ମୋର୍ ବାହାରିଲା...ବାହାରିଲା ।
ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ବୀର୍ଯ ମାଆ ବିଆ ଭିତରକୁ ବାହାରି ଗଲା । ମାଆର ବିଆରସ ବି ବାହାରିଗଲା । ଦୁହେଁ ପରସ୍ପରକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି କିଛି ସମୟ ପଡ଼ି ରହିଲୁ । କିଛି ସମୟ ପରେ ମାଆ ମୋ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଲା । ମାଆ: ପ୍ଲିଜ ଧନ, ଶୋଇପଡ଼ । ମୁଁ ଯାଉଛି ।
ମୁଁ ମାଆକୁ ଜୋରରେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ତା ଦୁଧରେ ଚୁମା ଦେଲି । ମୁଁ - ନାହିଁ ମାଆ, ତୁ ଯାଆନି । ଏଇଠି ମୋ ପାଖରେ ଶୁଅ । ମାଆ ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସିଲା ।
ମାଆ: ମୋ ଧନର ତାହେଲେ ମନ ଶାନ୍ତି ହେଇନି ।
ମାଆ ଓ ମୁଁ ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ମୋ ବେଡ଼ରେ ଶୋଇଲୁ । ସେଦିନ ରାତିରେ ମୁଁ ମୋ ମାଆକୁ ଆହୁରି ୨ ଥର ଗେହିଁଲି ।
–ଶେଷ-