ପାପା ଓ ନେହା

ପାପାଙ୍କ ବାଣ୍ଡରୁ ୨ୟ ଝଟକା ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ବେଳକୁ ନେହା ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା। ନେହାର ଓଠ ପାପା ବାଣ୍ଡକୁ ଛୁଇଁବା ମାତ୍ରେ ପାପା ଦେହରେ ଯେପରି ବିଜୁଳି ଖେଳି ଗଲା । ଦେହରେ ଅପୂର୍ବ ଶିହରଣ ଖେଳିଗଲା । ଏଭଳି ସୁଖ ତାଙ୍କୁ ଆଗରୁ କେବେ ମିଳି ନ ଥିଲା । ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ବୀର୍ଯର ଶେଷ ବୁନ୍ଦା ନେହା ତଂଟି ଭିତରକୁ ଗଲା ସେ ତାଙ୍କ ଗୋଡ଼ର ବୁଢ଼ା ଆଙ୍ଗୁଠି ଉପରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଗଲେ । ସେ ଏତେ ଖୁସି ହେଉଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କୁ ଲାଗିଲା, ଯେପରି ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ସେ ଆଜି କାହାକୁ ଗେହିଁଛନ୍ତି ।
ପାପା ନେହାକୁ ବେଡ଼ ଉପରେ ତାଙ୍କ କଡ଼ରେ ଶୁଆଇ ଦେଲେ ଏବଂ ଜୋରରେ ତାକୁ ତାଙ୍କ ଛାତିରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲେ । ଦୁହେଁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍ଗଳା ଥିଲେ । ପାପା କହିଲେ – ବେଟି, ତୁ ଆଜି ତୋ ପାପାକୁ ଜବରଦସ୍ତ ମଜା ଦେଲୁ । ମୋତେ  ତ ୫୭ ବର୍ଷ ହେଲାଣି, ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୌଣସି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ, ଏପରିକି ତୋ ମାଆ ବି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟି ଭିତରକୁ ନେଇ ନ ଥିଲା । ଆଜି ବହୁତ ମଜା ଆଉ ଅଜିବ ସୁଖ ମୋତେ ମିଳିଲା । ମୋ ଅଲିଅଳୀ ବେଟୀ ତୁ ତୋ ପାପାକୁ ଏତେ ଆନନ୍ଦ ଦେଲୁ... ଏତେ ଖୁସି କରିଦେଲୁ ଯେ ମୁଁ ଭାବି ପାରୁନି ମୁଁ କିପରି ତୋତେ ପ୍ରଶଂସା କରିବି । ଧନ୍ୟବାଦ ବେଟୀ, ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ । ଆଜି ତୁ ତୋ ପାପାକୁ ଯେପରି ଖୁସି କରି ଦେଲୁ ସେମିତି ସୁଖ ଓ ଖୁସି କୌଣସି ବେଟୀ ତା ପାପାକୁ କେବେ ଦେଇ ପାରିବ ନାହିଁ ।
ନେହା ତା ପାପାର ଛାତି ବାଳକୁ ନିଜ ହାତରେ ସାଉଁଳେଇ ପଚାରିଲା: ମମି କେବେ ତମ ସହିତ ଏପରି କରି ନ ଥିଲା?
ପାପା କହିଲା - ନାହିଁ ରେ ମୋ ଜାନ, ତୋ ମମି ବହୁତ ପୁରୁଣା କାଳିଆ ସ୍ୱଭାବର ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଥିଲା । ଏ କଥା ତ ତୁ ଜାଣିଚୁ । ତା ଓଠରେ ଭଲ କରି ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଦେବା ତ କଷ୍ଟକର ଥିଲା । ମୁଁ ତ କେବଳ କଳ୍ପନା କରୁଥିଲି ଯେ କୋଉ ଦିନ କୋଉ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚୋଷିବ ବୋଲି । ମୋ ରାଣୀ ବେଟିଆ, ତୁ ଆଜି ମୋର ଗୋଟାଏ ସ୍ୱପ୍ନ ସାକାର କରିଦେଲୁ ।
ନେହା ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ ପିଲା ପରି ମୁରୁକି ହସି ଦେଇ ତା ପାପା ଛାତିରେ ଚୁମା ଦେଲା । ତା ଜିଭକୁ ପାପା ଛାତି ଠାରୁ ବେକ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁଲେଇଲା । ପାପା ଦେହ ଉପରେ ଚଢ଼ିଗଲା । ସେ ସମୟରେ ତା ପାପା ପିଠି ମାଡ଼ି ଚିତ୍ ହୋଇ ଶୋଇଥିଲେ । ନେହା ତା ମୁହଁକୁ ପାପା ମୁହଁରେ ଲଗେଇଲା । ଦୁହିଁଙ୍କ ଓଠ ସହିତ ଓଠ ପୁଣି ମିଶିଲା । ନେହା ତା ଜିଭକୁ ପାପା ପାଟିରେ ପୁରେଇଲା ଏବଂ ଦୁହେଁ ଦୁହଁଙ୍କ ପାଟିର ଲାଳର ସ୍ୱାଦକୁ ଚାଖିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଦୁହିଁଙ୍କ ଜିଭ ପରସ୍ପର ପାଟି ଭିତରେ ବୁଲିଲେ । ଏହିପରି ୫ ମିନିଟ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରସ୍ପର ଜିଭକୁ ଚୋଷିବା ଚାଲିଲା ।
ସେତେବେଳକୁ ତା ପାପାର ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ଛିଡ଼ା ହୋଇଗଲା । ସେ ତାଙ୍କ ହାତକୁ ନେଇ ନେହା ଗାଣ୍ଡିରେ ବୁଲେଇଲେ ଏବଂ ଗାଣ୍ଡିକି ଚିପିଲେ । ନେହାର ଦୁଇ ଗୋଡ଼କୁ ମେଲେଇଲେ । ତାପରେ ତାଙ୍କ ମୋଟା ଠିଆ ହୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡକୁ ନେହାର ଓଦା ବିଆ ଉପରେ ରଖି ରଗଡ଼ିଲେ । ଧୀରେ ତା ବିଆ ଫାଟ ଭିତରେ ପୁରେଇଲେ । ବିଲକୁଲ ଆରାମରେ, ଧୀରେ ଧୀରେ, ମୋଟେ ତର ତର ନ ହୋଇ ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଭିତରେ ଦାବିଲେ । ନେହା ପାପା ଉପରେ ଥିଲା ଏବଂ ତା ଅଂଟାକୁ ହଲେଇ ସେ ହଲୁଥିଲା । ତା ଗାଣ୍ଡିକି ଉଠେଇ ବସିବା ଭଳି ତଳ ଆଡ଼କୁ ଦାବୁଥିଲା ଓ ଗୋଡ଼ର ବୁଢ଼ା ଆଙ୍ଗୁଳି ଉପରେ ଚାପ ଦେଇ ତା ପାପା ଉପରେ ଉପର ତଳ ହେଉଥିଲା ।  ନେହାÿର ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ଦେହ ତା ପାପାÿର ଲଙ୍ଗଳା ଦେହ ଉପରେ ଥିଲା ଆଉ ପାପାର ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଥିଲା । ନେହାର ଦେହ ଉପରୁ ତଳ ଯାଏ ତା ପାପା ଦେହ ଉପରେ ରଗଡ଼ି ହେଉଥିଲା । ସେ ତା ଦୁଧକୁ ପାପା ଛାତି ଉପରେ ରଗଡ଼ୁ ଥିଲା ଆଉ ବାକି ଦେହର ଅଂଶ ବି, ଜଙ୍ଘ, ପେଟ ସବୁ ପାପାର ଦେହ ଉପରେ ଝାଳରେ ଓଦା ହୋଇ ରଗଡ଼ି ହେଉଥିଲା । ନେହା ଏହିପରି ପାପା ଉପରେ ଉପର ତଳ ହୋଇ ତା ଦେହକୁ ରଗଡ଼ିବା ଫଳରେ ପାପା ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆ ଭିତରେ ବାହାର ଭିତର ହେଉଥିଲା । ତା ପାପା ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କିଛି ବଳ ଖଟେଇ ନ ଥଲେ । ସବୁ ନେହା ତା ପାପା ପାଇଁ କରୁଥିଲା । ପାପା ନେହା ପିଠିରେ ହାତ ବୁଲେଇ ଆଦର କରୁଥିଲେ । ସେ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ବଳିÂ ପାପୁଲିରେ ନେହା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଧରି ଦଳି ଚିପିଲେ ଆଉ ନିଜ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଆସ୍ତେ କାମୁଡ଼ିଲେ । ତାପରେ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡିକି ଅଦଳ ବଦଳ କରି ଚୋଷିଲେ । ସେତେବେଳେ ନେହା ଲଗାତାର ତା ଦେହକୁ ପାପା ଦେହରେ ରଗଡ଼ି ଚାଲିଥିଲା ଏବଂ ମୃଦୁ ଶିତ୍କାର କରି ଅଳସ ଭାଙ୍ଗୁଥିଲା । ନେହା ତା କାମ ଚାଲୁ ରଖି ବେକକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଛାତକୁ ଚାହୁଁଥିଲା । ଯେତେବେଳେ ନେହା ତା ବେକକୁ ପଛ ପଟକୁ ଝାଙ୍କୁ ଥିଲା , ତା ଖୋଲା କେଶ ସବୁତକ ତା ପିଠି ଉପରେ ବିଛେଇ ହୋଇ ଯାଉଥିଲା ଏବଂ ତା ସୁନ୍ଦରତାକୁ ଚାରି ଗୁଣା ବଢେ଼ଇ ଦେଉଥିଲା । ତାକୁ ତା ପାପା ନିରେଖେଇ ଦେଖୁଥିଲେ । ଆଜି ତାଙ୍କ ବେଟୀ ଗୋଟିଏ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକରେ ପରିଣତ ହୋଇ ତାଙ୍କୁ ଏପରି ଖୁସି ଦେଉଥିଲା, ଯାହା କୌଣସି ବେଟୀ ତା ପାପାକୁ ଦେଇ ପାରିବନି ।
 ଏବେ ନେହାର ବେକ ଉପରକୁ ଉଠିବା କାରଣରୁ ପାପାଙ୍କ ପାଟିରୁ ତା ଦୁଧ ବାହାରି ଗଲା । ସେଥିପାଇଁ ପାପାକୁ ବି ବେକ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ପୁଣି ଥରେ ଦୁଧକୁ ଚୋଷିବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ନେହାର ହଲିବାର ବେଗ ଧୀରେ ଧୀରେ ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ସେ ପୁରା ପୁରି ଗରମ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ଆଉ କିଛି ପରିମାଣରେ ଛଟପଟ ହେବାକୁ ଲାଗୁଥିଲା, ଧଇଁ ସଇଁ ବି ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା । ତା ତଂଟିରୁ ଛୋଟ ଛୋଟ ଶିତ୍କାର ବାହାରୁ ଥିଲା । ଉମଃ...ଆଃ...ଇସଃ...ଉଫଃ... । ପାପା ବି ବୁଝି ପାରିଲେ କି ନେହାର ବିଆରସ ଏବେ ବାହାରି ଯିବ । ସେଥିପାଇଁ ସେ ଅଂଟାକୁ ଉଠେଇ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଭିତର ବାହାର କରି ଧକ୍କା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ । ନେହା ହଲିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ପାପା ବି ଧକ୍କା ମାରିଲେ । ଦୁଇ ଜଣଙ୍କର ଦେହ ପୁରା ଚାପି ହୋଇଥିଲା । ଝାଳରେ ଭିଜି ଯାଇ ଜବରଦସ୍ତ ପାପା ଓ ବେଟୀ ଗିହାଁ ଗେହିଁ ହେଉଥିଲେ ।
ପାପା ଉଠି ବସିଲେ, ନେହା ବି ବସିଗଲା । ଦୁହିଁଙ୍କ ଗୋଡ଼ ମେଲେଇ ହୋଇ ‘ଭି’ ଆକାର ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ପାପାଙ୍କ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡ ନେହା ବିଆ ଭିତରେ ଥିଲା । ପାପା ନେହାର ଦୁଇ ଗୋଡ଼କୁ ଅଧିକ ମେଲାକରି ଏବେ ଯେମିତି ସେ ମଟର ସାଇକେଲ କି ଘୋଡ଼ି ଉପରେ ବସିଲା ପରି ବସିଥିଲେ । ଆଉ ଏହି ବସଥିବା ପୋଜିସନରେ ପାପା ତାଙ୍କ ଧକ୍କା ମାରି ଗେହିଁବାର ସ୍ପୀଡ଼ ବଢେ଼ଇଲେ । ନେହା ଉଠି ବସି ରହି ତା ବିଆରେ ଗେହିଁବା ଉପଭୋଗ କରୁଥିଲା । ପାପାଙ୍କ ମୋଟା ଓ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପଶି ଜୋର ଜୋର ଭିତର ବାହାର ହେଉଥିଲା । ପାପାଙ୍କ ହାତ ନେହାର ଅଂଟା ଉପରେ ଥିଲା ଆଉ ନେହାର ବାହୁ ପାପା ବେକକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଜଡ଼ାଇ ଧରିଥିଲା । ତା ବଡ଼ ବଡ଼ ଚେକା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ପାପା ଛାତିରେ ଜୋର ଚାପି ହୋଇଥିଲା, ପାପାର ଛାତି ବାଳରେ ରଗଡ଼ି ହେଉଥିଲା । ଯାହା ଫଳରେ ନେହା ଦୁଇ ଗୁଣା ଉତେଜିତ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା । ତାହା ସହିତ ସେ ଜୋରରେ ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ଯାଉଥିଲା । ପାପା ବି ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ଯାଉଥିଲେ । ହଠାତ୍ ବୁଲିପଡ଼ି ପାପା କହିଲେ - ଆଃ... ବେଟା, ମୋର ବୀର୍ଯ ବାହାରିବ ।
ନେହା କହିଲା: ସଃ...ପାପା, ତମରଟା ବାହାରକୁ ବାହାର କରିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ମୋ ଭିତରେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ି ଦିଅ ।
ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ପାପା କହିଲେ: କ’ଣ? ଭିତରେ ଛାଡ଼ିବି । ତୁ ଆଉ ଥରେ ଭାବେ ବେଟା ।
ନେହା ପୁଣି କହିଲା: ହଁ ପାପା, ଚିନ୍ତା କରନି, ଭିତରେ ଛାଡ଼ିଦିଅ । କିଛି କଥା ନାହିଁ । କ’ଣ କରିବା ପାଇଁ ହେବ ମୁଁ ଜାଣିଚି । ତମେ ଆରାମରେ ତମ ବେଟୀ  ଭିତରେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିଦିଅ ।


ଏତିକି କହି ସେ ବି ଶିତ୍କାର କରି କହିଲା: ଇସଃ...ମୋର ବି ପାପା...ମୁଁ ବି...ଉଫଃ...ପାପା, ବହୁତ ଭଲ ଲାଗୁଚି । ଆହୁରି ଭିତରକୁ ଛାଡ଼...ବହୁତ ଭିତରକୁ ଦିଅ ପାପା...ଆଃ... ।
ପାପା ବି ଶିତ୍କାର କରି ସବୁ ବୀର୍ଯ ବେଟୀ ବିଆର ବହୁତ ଭିତରେ ଛାଡ଼ିଲେ । ନେହା ବି ତା ପାପାର ଗରମ ବୀର୍ଯ ତା ବିଆର ଅତି ଭିତରେ ଅନୁଭବ କଲା । ଦୁହେଁ ବହୁତ ଜୋରରେ ପରସ୍ପରକୁ ବାହୁରେ ଭିଡ଼ି ଧରି ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ଉଠିଲେ । ଦୁହଁଙ୍କ ଦେହ ପରସ୍ପର ଦେହରେ ଏପରି ଚାପି ହୋଇ ଯାଇଥିଲା, ଲାଗୁଥିଲା କେବେ ବି ଅଲଗା ହେବ ନାହିଁ । ତାପରେ ଦୁହେଁ ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ଲମ୍ବା ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଲେ ପରସ୍ପର ଓଠରେ ଓଠ ରଖି ଚୁମା ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ । ମଝିରେ ମଝିରେ ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଉଥିଲେ । ପାପା ବାଣ୍ଡ ନେହା ବିଆ ଭିତରେ ନରମ ହୋଇ ବାହାରକୁ ବାହାରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରସ୍ପର ପାଟିରେ ଜିଭକୁ ପୁରେଇ ପାଟିର ଲାଳର ସ୍ୱାଦ ଚାଖୁଥିଲେ । ସେଦିନ ରାତରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ବାପ ବେଟୀ ଗୋଟିଏ ବିଛଣାରେ ପରସ୍ପରକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ଶୋଇଲେ ।
ତାପର ଦିନ ସକାଳେ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ବେଳକୁ ନେହା ଦେଖିଲା ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ବେଡ଼ ଉପରେ ପାପା ପାଖରେ ଶୋଇଛି । ପାପା ବି ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ଅବସ୍ଥାରେ ତା ପେଟ ଓ ଦୁଧରେ ହାତ ବୁଲେଇ ଆଦର କରୁଛନ୍ତି । ଗତ କାଲି ରାତିରେ ଜୋର ଗିହାଁ ଗେହିଁ ଫଳରେ ହାଲିଆ ହୋଇ ନିଦରେ ଶୋଇ ଯାଇଥିଲେ । ସକାଳୁ ସକାଳୁ ବାସି ବିଛଣାରେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ପାପାଙ୍କର ଇଛା ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ନେହା ବାରଣକରି କହିଲା: ନାହିଁ ପାପା, ଏବେ ନୁହେଁ । ଏତେ ତର ତର  ହୋଇ ଉତାଲା କାହିଁକି ହେଉଚ । ମୁଁ ତ କୁଆଡେ଼ ପଳେଇ ଯାଉନି । ମମି ଫେରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦୁଇ ସପ୍ତାହ ମୁଁ ତ ତମ ପାଖରେ ଏକୁଟିଆ ରହିବି । ମମି କାମ ମତେ ଚଳେଇବା ପାଇଁ ପଡ଼ିବ ନା । ରାତିରେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ତମ ବଳ ଓ ବୀର୍ଯକୁ ସଂଚୟ କରି ରଖିଥାଅ । ହଁ, ମେଡ଼ିସିନ୍ ଷ୍ଟୋରକୁ ଯାଇ ଆଇ-ପିଲ୍ ନେଇ ଆସିବ ।
ପାପାକୁ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ ନେହା ଉଠି ଚାଲିଗଲା ।   


                               -ଶେଷ-