ଖୁଡୀ ପ୍ରେମ

 ପ୍ରମୋସନ ପରେ ମୋର କଟକ ଟ୍ରାନ୍ସଫର ହେଇଯାଇଥିଲା। ସେତେବେଳେ ମୁଁ ୩୦ ବର୍ଷର ଅବିବାହିତ ମସ୍ତ ଯୁବକ। ବ୍ୟାଙ୍କ ଚାକିରୀ। ବାହାଘର ପାଇଁ ମୋତେ ଘରେ କେବେଠୁ ବାଧ୍ୟ କଲେଣି, ମୁଁ ଖାଲି ଏଇ ପ୍ରମୋସନ କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲି।

ବାପା ବୋଉ ରହୁଥାନ୍ତି ଜଗତସିଂହପୁର ରେ। ସେଠି ବାପା ତହସିଲ ଅଫିସରେ ବଡ଼ବାବୁ। ସାନ ଭଉଣୀର ବାହାଘର ସରିଲାଣି ।

କଟକରେ ଭଲ ଭଡାଘର ଖଣ୍ଡେ ଖୋଜି ପାଇବାଟା ବଡ଼ କଷ୍ଟକର ବ୍ୟାପାର। ମୋ ମଝିଆ ବିଜନ ଦାଦା ବି ପରିବାର ନେଇ କଟକରେ ରହୁଥାନ୍ତି। ଷ୍ଟେଟ ଇରିଗେସନ ଡିପାର୍ଟମେଣ୍ଟ ରେ କ୍ଲର୍କ ଚାକିରୀ ତାଙ୍କର। ତାଙ୍କୁ ଫୋନ କଲି। ସେ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଇପଡି କହିଲେ - ଆରେ ଆମେ ଥାଉ ଥାଉ କଣ ଏତେ ଚିନ୍ତା କରୁଚୁ ? ଘରେ ତ ଆମେ ତୋ ଖୁଡି ଆଉ ମୁଁ ଦି ପ୍ରାଣୀ, ସଞ୍ଜୟ ତ ହଷ୍ଟେଲରେ ରହି ପଢୁଛି। ଘର ଯୋଗାଡ଼ ହବା ଯାଏ ତୁ ଆସି ରହ ଆମ ପାଖେ।

ମୁଁ ତା ପରଦିନ ଦାଦାଙ୍କ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲି। ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ଦେଖା। ରେଣୁ ଖୁଡ଼ୀଙ୍କୁ ତ ଚିହ୍ନି ପାରିଲିନି ଯେମିତି। କଟକ ଟାଉନ ରେ ରହିକି ତାଙ୍କ ବେଶଭୂଷା ପୁରା ବଦଳି ଗଲାଣି। ମୁଁ ନମସ୍କାର ହେଲି। ଦାଦା ଖୁଡୀ ଦୁହେଁ ଭାରି ଖୁସି ହେଲେ। ମୋତେ ବି ଭଲ ଲାଗିଲା।

ରେଣୁ ଖୁଡୀ ମୋର ଖାଇବା ପିଇବା ଭାରି ଯତ୍ନ ନଉଥାନ୍ତି। ମୋ ବୋଉ ସାଙ୍ଗେ ତାଙ୍କର ଖୁବ ଭଲ ପଡେ। ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମୁଁ ବ୍ୟାଙ୍କରୁ ଫେରିବା ପରେ ଆମେ ଦୁହେଁ ଏକାଠି ଚା ପିଉ। ଖୁଡୀ ଭାରି ଗପୁଡି। ଏକାଠି ବସି ଗପିଲାବେଳେ କେମିତି କେଜାଣି ତାଙ୍କ ଛାତିରୁ ଶାଢ଼ୀ ଥରକୁ ଥର ଖସି ଯାଉଥାଏ। ସେ ମୋତେ କଣେଇକି ଚାହିଁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଶାଢ଼ୀ ସଜାଡି ନଉଥାନ୍ତି। ସେଇ ଦି ସେକେଣ୍ଡ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଛାତି ଉପରୁ ନଜର ହଟେଇ ପାରେନି। ବ୍ଲାଉଜ ତଳୁ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ପୁରା ଟାଇଟରେ ଉପରକୁ ଠେସି ହେଇ ରହିଥାନ୍ତି। ମୋ ମନ ଯେମିତି କଣ ହେଇଯାଉଥାଏ। ସତରେ ଗାଁ ରୁ ଆସି କଟକରେ ରହିବା ପରଠୁ ରେଣୁ ଖୁଡ଼ୀ ପୁରା ମସ୍ତ କଟକି ମାଇକିନାଟେ ହେଇ ଯାଇଥାନ୍ତି। ପଛରୁ ତାଙ୍କ ମସ୍ତ ପିଚାହଲା ଚାଲିକୁ ନଜାଣିଲା ଭଳି ନଜର କରୁକରୁ ମୁଁ ମୋ ମନକୁ ଆୟତ୍ତରେ ରଖି ପାରୁନଥିଲି। ଶାଳୀ ଏବେବି ଘେଇଁବାକୁ ମସ୍ତ ମାଇକିନା ଗୋଟେ ହେଇଚି। ଦିନକୁ ଦିନ ମୋ ମନ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ହେଲା। ଖୁଡ଼ୀଙ୍କୁ ଘେଉଁଚି ବୋଲି ଭାବି ହସ୍ତମୈଥୁନ ବି କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଇଥିଲି। 

ବିଜନ ଦାଦା କିନ୍ତୁ ସାଦାସିଧା ସରଳ ଲୋକ। ତାଙ୍କ କାମ ହେଲା ଘରୁ ଅଫିସ ଆଉ ଅଫିସ ରୁ ଘର। ଖୁଡୀ ତାଙ୍କ ଉପରେ ସବୁବେଳେ ବିରକ୍ତ ସେଇଥିପାଇଁ। ସିନେମା ଟିକେ କି ମାର୍କେଟ ଆଡେ ଟିକେ ନବାକୁ ନାହିଁ...ବାହାରେ ଛିଡ଼ା ହେଇ ଟିକେ ଚାଟ ଗୁପଚୁପ ଖାଇବାକୁ ନାହିଁ। ବରଂ କହିବେ ସିନେମା ଟିଭି ରେ ଦଉଛି ଦେଖ...ମୁଁ ଚାଟ ଗୁପଚୁପ ନେଇ ଆସୁଛି ଘରେ ବସିକି ଖାଅ।

ଖୁଡ଼ୀଙ୍କ ପାଖରୁ ଶୁଣିକି ମୁଁ ହସି ପକାଏ। ତାଙ୍କୁ ପଟେଇକି ବାଟକୁ ଆଣିବାକୁ ଚିନ୍ତା କଲି। ଦିନେ ରବିବାର ଉପରବେଳା ତାଙ୍କୁ ବାଇକରେ ବସେଇ ମାର୍କେଟ ନେଇଗଲି। ଦୁହେଁ କାଠଯୋଡି ନଦୀ ପାଖେ ଚାଟ ଆଇସକ୍ରିମ ଖାଇଲୁ। ଖୁଡ଼ୀ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଛୋଟମୋଟ କେତେ ଜିନିଷ କିଣାକିଣି କଲେ। ପଇସା ସବୁ ମୁଁ ଦେଲି। ଶେଷରେ ଫେରିଲା ବେଳକୁ କଳାମନ୍ଦିରରୁ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଯୋଡ଼େ ଜବରଦସ୍ତ ଦାମୀ ସିଫୋନ ଶାଢ଼ୀ କିଣାହେଲା। ଖୁସିରେ ଚିକମିକ କରୁଥିଲା ଖୁଡୀଙ୍କ ମୁହଁ।

ସେ ଆଜିକାଲି ମୋ ସାଙ୍ଗେ ଆଗ ଅପେକ୍ଷା ଟିକେ ବେଶୀ ଫ୍ରି ରେ ମିଶୁଥିଲେ। ମୋ ବାହାଘର କଥା ପଚାରି ଥଟ୍ଟାମଜା କରୁଥିଲେ। ସେଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଚା ପିଇସାରି ଆମେ ଦୁହେଁ ବେଡ଼ରେ ବସି ଲୁଡୁ ଖେଳୁଥିଲୁ। ଦାଦା ଅଫିସରୁ ଫେରିନଥାନ୍ତି। ଖୁଡ଼ୀଙ୍କ ଛାତିରୁ ଶାଢ଼ୀ ଖସିଗଲାଣି, ତାଙ୍କର ଧ୍ୟାନ ନାହିଁ। ମୁଁ ଲୋଭେଇ କି ଅନେଇଥିଲି ତାଙ୍କ ମାଂସଳ ଛାତିକୁ। ମୁଁ ଦେଖୁଚି ବୋଲି ସେ ହଠାତ ଜାଣିପାରି ଶାଢ଼ୀ ଉଠେଇନେଲେ। ଲାଜେଇକି ମୋତେ ଠେଲିଦେଇ କହିଲେ - କଣ ଏମିତି ଅନେଇଚ, ଖେଳରେ ମନ ଦିଅ।

ତାଙ୍କ ପାଟି ଶୁଣି ମୁଁ ହୋସ ଫେରିପାଇଲି ଯେମିତି। ସେ ମୋତେ ଚାହିଁ ମୁଚୁକି ହସିଲେ। ହଠାତ କଣ ହେଲା ମୋର...ମୁଁ ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରିଲି। 

ଖୁଡ଼ୀ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କରି ଆଦୌ ବିରୋଧ କଲେନି। ବରଂ ମୋ ସହ ଆହୁରି ଚାପି ହେଇଗଲେ। ମୁଁ ଉତ୍ତେଜନାରେ ପାଗଳ ହେଇଗଲି ଯେମିତି। ତାଙ୍କ ଓଠ ଗାଲ ବେକରେ ମୁହଁ ଘଷି ଚୁମା ମାରି ପକେଇଲି। ସେ ମୋତେ ଚୁମୁଟି ପକେଇ ଠେଲିଦେଇ କହିଲେ - ସେତିକି। ଛାଡ଼ ମୋତେ। ତୁମ ଦାଦା ଆସୁଥିବେ ଏବେ।

ସତକୁ ସତ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ବାହାରୁ ଦାଦାଙ୍କ ସ୍କୁଟି ଆସିବା ଶବ୍ଦ ଶୁଭିଲା। ଖୁଡ଼ୀ ଧଡ଼ପଡ଼ ହେଇ ଉଠି ପଳେଇଲେ ରୋଷେଇଘର ଭିତରକୁ। ମୁଁ ଦାଦାଙ୍କୁ କବାଟ ଖୋଲି ଦାଣ୍ଡକୁ ପଳେଇ ଆସିଲି।

ଘରେ ଖୁଡ଼ୀ ମୋତେ କଣେଇ କଣେଇ ଚାହୁଁଥାନ୍ତି ଆଉ ମୁରୁକି ହସା ଦଉଥାନ୍ତି। ରାତି ଖିଆପିଆ ସାରି ସମସ୍ତେ ଶୋଇଲୁ। ଖୁବ ଡେରିରେ ନିଦ ହେଲା ମୋତେ ।

ସକାଳେ ଦାଦା ଗାଧୁଆଘରେ ଥିବାବେଳେ ଖୁଡ଼ୀ ମୋତେ ଚା ଦେଲାବେଳେ କହିଲେ - ରାଜୁ, ତୁମ ଦାଦା ନଥିଲାବେଳେ ଅଫିସ ଟାଇମ ଭିତରେ ଟିକେ ପଳେଇ ଆସୁନ ? ନିରୋଳାରେ ଟିକେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହବା। ୧୧ଟା ବେଳକୁ ଆସ।

ମୋ ମୁଁହରୁ କଥା ଫିଟିଲାନି। ଖୁଡ଼ୀ କଣେଇକି ଚାହିଁ ଫିକକିନା ହସି ପଳେଇଲେ ମୋ ପାଖରୁ।

ବ୍ୟାଙ୍କ କାମରେ ଜମା ମନ ଲାଗିଲାନି। ମେଡିକାଲରୁ ଆସୁଚି ବୋଲି କହି ସାଢ଼େ ୧୧ଟା ବେଳେ ପଳେଇ ଆସିଲି। ଖୁଡୀ କବାଟ ଖୋଲି ହସିଦେଲେ। ଓଃ...ଅଜଣା ଉନ୍ମାଦନାରେ ମୋ ହୃତସ୍ପନ୍ଦନ ଜୋରରେ ବଢିଗଲା।

ମୋ ହାତ ଧରି ସେ ଟାଣିନେଲେ ଭିତରକୁ। କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି କହିଲେ - ରାଜୁ, କିଛି ଭାବନି। ଆସ।

ଉତ୍ତେଜନାରେ ମୁଁ ଯେମିତି ପାଗଳ ହେଇଯିବି ! ଖୁଡ଼ୀଙ୍କୁ ଭିଡ଼ିନେଲି ବେଡ଼ ଉପରକୁ। ତାଙ୍କ ଓଠ ଗାଲକୁ ଚୁମା ପରେ ଚୁମା ଥାପି ନେଇଗଲି। ସେ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲୁ ଖୋଲୁ କହିଲେ - ରାଜୁ, ଡେରି କରନି। ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଖୋଲ।

ମୁଁ ତରତର ହେଇ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଖୋଲି ପକେଇଲି। ଚଡି ଖସେଇ ଦେଲି ତଳକୁ। ମୋର ସେତେବେଳେ ଠେଙ୍ଗେଇକି ଅସମ୍ଭାଳ। ମୋ ଚାଖଣ୍ଡ ଲମ୍ବା ମସ୍ତବଡ ଟୋକା ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ରେଣୁ ଖୁଡ଼ୀଙ୍କ ଆଖି ଯୋଡ଼ାକ ଡିମା ଡିମା ହେଇଗଲା। ସେ ଲାଜେଇକି ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ଶାୟାକୁ ଆସ୍ତେକି ଟେକିଦେଲେ ପେଟ ଉପରକୁ।

ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ମୁଁ ନାରୀର ଗୁପ୍ତାଙ୍ଗ ଦେଖୁଥିଲି। ଓଃ… ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ହାତ ମାରିଲି। ପାପୁଲି ଓସାର ଦରବୁଢ଼ୀ ପାକଳ ବିଆ ପାଉରୋଟି ଭଳି ଫୁଲିକିଥାଏ। ଚାରିପାଖ ବାଳ ଭର୍ତ୍ତି। ବିଆ ଭିତରକୁ ମେଲେଇ ଦେଖିଲି। ଖୁଡ଼ୀଙ୍କ କାନ ପାଖେ ମୁଁହ ନେଇ କହିଲି - ଖୁଡୀ, ମୁଁ ଆଗରୁ କେବେ କରିନି।

ସେ ହସ ଚାପି କହିଲେ - ବାଃ… ଖୁବ ବଢିଆ। ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି। ଡେରି ନକରି ଆସ୍ତେକି ଭିତରେ ଆଗ ପୁରାଅ। ଉଠି ଆସ ମୋ ଉପରେ।

ସେ ତାଙ୍କ ଦି ଜଙ୍ଘ ମେଲେଇ ମୋ ପାଇଁ ଜାଗା କରିଦେଲେ। ମୁଁ ଆଣ୍ଠୁମାଡି ହାମୁଡ଼ି ପଡିଲି ତାଙ୍କ ଉପରେ। ସେ ନିଜେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରିପକେଇ ଲଗେଇ ଦେଲେ ତାଙ୍କ ବିଆଫାଟ ତଳେଇକି। ଚାପାକଣ୍ଠରେ କହିଲେ - ହଁ, ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ମାଡିକି ପୁରାଅ ଭିତରକୁ।

ମୁଁ ମୋ ପିଚାକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ହଲେଇ ମାଡ଼ିଲି। ଦଳିହେଇ ପୁରା ମୂଳଯାଏ ପଶିଗଲା। ଖୁଡ଼ୀ ଜୋର ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଇ ହସିପକେଇ କହିଲେ - ବୃସୁଳିଆ ବାଣ୍ଡଟେ ରଖିଚ ଗୋ ପୁତୁରା। ତମ ଖୁଡ଼ୀ ବିଆ ଭିତରଟା ଭାରି ଗଲୁ କଲାଣି। ଶୀଘ୍ର କର।

ଖୁଡ଼ୀଙ୍କ ମୁଁହରୁ କଞ୍ଚାବେଧ ଶୁଣି ମୁଁ ଖୁବ ମତୁଆଲା ହେଇଗଲି। ତାଙ୍କୁ ପିଠିତଳୁ ଜାବୁଡି ଧରି ପିଚା ଟେକି ଘେଇଁବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲି। ସେ ମୋତେ ଅଟକେଇ ଧରି କହିଲେ - ପୁତୁରା ଗୋ, କୁଣ୍ଢେଇକି କଲେ ଜୋର ଆସିବନି। ଦି ହାତରେ ତଳେ ଭରାଦେଇ କର।

ମୁଁ ତାଙ୍କ କଥା ମାନି ସେମିତି ଘେଇଁବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲି। ଓଃ...କି ମସ୍ତ ମଜା। ଖୁଡ଼ୀଙ୍କ ବିଆ ଭିତରଟା ନାଳେଇକି ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ସେତେବେଳକୁ। ମୋ ମସ୍ତବଡ ବାଣ୍ଡ ଚାପିହେଇ ବିଆ ଭିତରକୁ ଖସଡୁଥାଏ ପଚ ପଚ ହେଇକି। ଓଃ...ଅସମ୍ଭାଳ ମଜାରେ ମୁଁ ଖୁଡ଼ୀଙ୍କ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡି ଯୋଡ଼ାକୁ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ପକେଇଲି। ଖୁଡ଼ୀ ବି ଥରକୁ ଥର ମଜାରେ ମସ୍ତ ହେଇ ତଳୁ ଗାଣ୍ଡି ଟେକି ପକେଇ ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରୁଥାନ୍ତି। 

ମୁଁ ବେଶୀ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନଥିଲି। ତାଙ୍କ କାନରେ କହିଲି - ଖୁଡ଼ୀ, ଆଉ ରହି ହଉନି।

ଖୁଡ଼ୀ ସଁ ସଁ ନିଶ୍ୱାସ ଛାଡି କହିଲେ - ଏଇଟା ତମର ଫାଷ୍ଟ ଟାଇମ। ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି। ଛାଡିଦିଅ ଭିତରେ।

ମୁଁ କହିଲି - ଖୁଡୀ, ତମ ପେଟରେ ରହିବନି ତ ?

ସେ ହସି ପକେଇ କହିଲେ - ବୁଦ୍ଦୁ, ପେଟରେ ଛୁଆ ରଖିବାକୁ କଣ ଆଉ ମୋ ବୟସ ଅଛି ? 

ମୁଁ ଜୋରରେ ଜାବୁଡି ଧରିଲି ଖୁଡୀଙ୍କୁ। ଆଉ ଦୁଇ ତିନି ଥର ପିଚା ହଲେଇଛି କି ନାହିଁ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପ୍ରଚୁର ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରି ଆସିଲା। ଉତ୍ତାଳ ଆନନ୍ଦରେ ମୋ ସାରା ଶରୀର ଝୁମି ଉଠିଲା। ମୁଁ ଚରମ ସୁଖରେ ବିଭୋର ହେଇ ଖୁଡ଼ୀଙ୍କ ମୁଁହସାରା ଚୁମା ମାରି ପକେଇଲି।

ଟିକେ ପରେ ମୁଁ ଉଠି ଆସିଲି ତାଙ୍କ ଉପରୁ। ଖୁଡ଼ୀ ମୁରୁକି ହସିଦେଲେ ମୋତେ ଚାହିଁକି। ତାପରେ ଉଠିକି ପଳେଇଲେ ପାଇଖାନା ଭିତରକୁ ଧୋଇ ହବାକୁ। 

ଦିନ ୧୨ ଟା ବାଜିଥାଏ। ମୋତେ ପୁଣି ଅଫିସରେ ମୁଁହ ଦେଖେଇବାକୁ ପଡିବ। ଖୁଡ଼ୀ ମୋ କାନରେ କହିଲେ - ବେଶୀ ଟାଇମ ତ ହେଇନି। ଚାଲ ଆଉଥରେ ହବା।

ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୋ ବାଣ୍ଡ ଧକ ଧକ ହେଇ ଟିଙ୍ଗେଇ ଉଠିଲା। ମୁଁ ପୁଣି ମାଡିବସିଲି ଖୁଡୀଙ୍କୁ। ପୁରା ୧୦ ମିନିଟ ଦୁହେଁ ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇ ଘେଇଁହେଇ ମସ୍ତ ହେଇଗଲୁ। ଏଥର ଖୁଡ଼ୀଙ୍କ ବିଆରୁ ପ୍ରଚୁର ରସ ବାହାରିଲା। ସେ ମୋ ଗାଲକୁ ଚୁମା ଦେଇ ଓଦା କରି ପକେଇଲେ।

ହସିଦେଇ କହିଲେ- ରାଜୁ, ତମକୁ ୧୦୦ ରୁ ୧୦୦ ନମ୍ବର।

ମୁଁ ରେଣୁ ଖୁଡୀଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ପାଗଳ ହେଇ ଯାଇଥିଲି। ତାଙ୍କୁ ଘେଇଁବା ପାଇଁ ସବୁବେଳେ ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇ ପଡୁଥିଲି। ହେଲେ ଏବେ ବ୍ୟାଙ୍କରେ ଅଡିଟ ଚାଲୁଥିବାରୁ ମଝିରେ ଆସିବା ଆଦୌ ସମ୍ଭବପର ନଥିଲା। ବାକି ସମୟ ଦାଦା ସବୁବେଳେ ଘରେ। ଖୁଡ଼ୀ ବି ପାଗଳ ଭଳି ହଉଥାନ୍ତି ଘେଇଁ ହବାକୁ। ଘର ଭିତରେ କେତେବେଳେ କେମିତି ଟିକେ ସୁବିଧା ମିଳିଲେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରୁଥିଲି, ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି କୁ ଚିପି ସାଉଁଳି ଦଉଥିଲି। ସେ ବି ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଉପରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ପକଉଥିଲେ। ମୋ ମୁଁହରେ ଛେପ ଲଗେଇ ଚୁମା ଦଉଥିଲେ।

ସେଦିନ ଥିଲା ରବିବାର। ଛୁଟି ଦିନରେ ଦାଦା ଘରୁ ପାଦ କାଢନ୍ତିନି। କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ସକାଳୁ କଣ ଜରୁରୀ କାମ ଅଛି ବୋଲି କହି ସ୍କୁଟି ନେଇ ବାହାରିଗଲେ। ସକାଳ ଜମା ୭ଟା ହେଇଥାଏ। ଖୁଡ଼ୀ ସେଇ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ପାଇଖାନାରୁ ଫେରିଥାନ୍ତି। କହିଲେ - ରୁହ ମୁଁ ଟିକେ ଗାଧେଇକି ପଳେଇ ଆସେ।

ମୁଁ ଶୁଣିଲିନି। ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଆଣିଲି ବେଡ଼ ଉପରକୁ। ଶାଢ଼ୀ ଶାୟା ଟାଣି ଖୋଲି ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା କରିଦେଲି। ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇକି ଆଗ ତାଙ୍କ ଜଙ୍ଘ ମେଲା କରି ଧରି ଚୁମା ମାରିଦେଲି ବିଆକୁ। ମୁଁହ ଘଷି ଶୁଙ୍ଘି ପକେଇଲି। ଓଃ...ମାଇକିନା ବିଆ କି ଅଭଦ୍ର ଗନ୍ଧ ! ଅସମ୍ଭାଳ ଉତ୍ତେଜନାରେ ଖୁଡୀଙ୍କ ବିଆ ଗୋଟାକଯାକୁ କାମୁଡି ଜିଭ ଲଗେଇ କୁକୁର ଭଳି ଚାଟି ପକେଇଲି। ଖୁଡୀ ମଜାରେ ସଲସଲ ହେଇ ଗାଣ୍ଡି ଟେକି ପକେଇଲେ। ଆଖି ଠାର ମାରି କହିଲେ - ଆସ ଗୋ ରାଜୁ, ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ହଉନି।

ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଓଲଟେଇ ଦେଲି। ଚୁମା ଦେଇ କାମୁଡି ପକେଇଲି ତାଙ୍କ ମସ୍ତ ମାଂସଳ ମସ୍ତବଡ ଗାଣ୍ଡିକୁ। ଗାଣ୍ଡି ଆଡେଇ ଗାଣ୍ଡିକଣାରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଘଷିଲି। ସେ ଉଁ ଉଁ ହେଇ ବୁଲିପଡ଼ି ମୋତେ ଟାଣିନେଲେ ଦେହ ଉପରକୁ।

ଖୁବ ଦଳି ଭିଡି ଚୁମା ଦେଇ ଦେଇ ଘେଇଁଲି ଖୁଡୀଙ୍କୁ। ୧୫ ମିନିଟ ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇ ଦୁହେଁ ଖୁବ ମସ୍ତହେଇକି ଘେଇଁ ହେଲୁ। ଚରମ ସୁଖରେ ପରସ୍ପରକୁ ଜାବୁଡି ଧରି କିଛି କ୍ଷଣ ହାଲିଆ ହେଇ ପଡିରହିଲୁ। 

----_---------