ମାଆ ଓ ମାମୁଁଙ୍କ ଗିହାଁ ଗେହିଁ ଦେଖିବା ପରେ ମାଆକୁ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ମୁଁ ମନ କଲି । ଭାବିଲି ଯଦି ମାମୁଁ ମାଆର ଭାଇ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ମାଆକୁ ଗେହୁଁଚି ତାହେଲେ ମୁଁ ମୋ ଭଉଣୀକୁ ଗେହିଁଲେ ମାଆ କାହିଁକି ମନା କରିବ । ତାହା ଛଡା ଘରେ ଗୋଟାଏ ଯବାନ ମାଇକିନିଆ ଆଉ ଗୋଟାଏ ଯବାନ ଟୋକି ଥାଉ ଥାଉ ମୁଁ ଆଉ ମୁଠି ମାରି ମୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡକୁ କାହିଁକି ଭୋକରେ ରଖିବି ।
ତା ପର ଦିନ ମାଆ ଗାଧୋଇ ସାରି ବାଥରୁମ୍ରୁ ଆସିବା ବେଳକୁ ମୁଁ ଟାଉଲ ପିନ୍ଧି ଦେହରେ ତେଲ ମାଲିସ କରୁଥିଲି । ମାଆ ଗାଧୋଇ ସାରି ଦେହରେ କେବଳ ଗୋଟାଏ ଶାଢ଼ୀ ଗୁଡେଇ ହୋଇ ଆସିଲା । ତାକୁ ଦେଖି କହିଲି: ମାଆ, ଆସିଲୁ ମୋ ପିଠିରେ ଟିକିଏ ତେଲ ଲଗେଇ ଦବୁ ।
ମୋ କଥା ଶୁଣି ମାଆ ସେମିତି ଆସି ମୋ ପିଠିରେ ତେଲ ଲଗାଇ ଦେବାକୁ ମୋ ପାଖରେ ବସିଗଲା । ନ ଜାଣିବା ଭଳି ମୁଁ ପିନ୍ଧିଥିବା ଟାଉଲକୁ ଟିକିଏ ଜଂଘ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଅଧା ଦେଖେଇ କରି ବସିଲି । ମୁଁ ଦେଖିଲି ମାଆ କଣେଇ କଣେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖୁଚି । ମୁଁ ମାଆ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲି ।
ମାଆ କିଛି ନ କହିଲେ ବି ତା ମୁହଁ କେମିତି ଲାଲ ପଡିବା ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା । ମୁଁ ବୁଝିଗଲି ମାଆକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପସଂଦ ହୋଇଛି । ମୁଁ ହଠାତ୍ ମାଆକୁ କହିଲି – ମାଆ, ତୋ ଚେହେରା ଏତେ ଭଲ ଯେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ତତେ ମୋ ବଡ ଭଉଣୀ ବୋଲି ଭାବୁଛନ୍ତି । ମାଆ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲା: ଧେତ୍ ଏମିତି କ’ଣ କହୁଚୁ ।
ମାଆକୁ କୁଂଢ଼େଇ ପକେଇ କହିଲି – ମୁଁ ସତ କହୁଚି ମାଆ, ତୋ ଦେହ ଦେଖିଲେ ମତେ ବି ସେମତି ଲାଗୁଚି ।
ମାଆ କହିଲା: ଯାଃ...ଦୁଷ୍ଟ କୋଉଠିକାର ।
ମୁଁ ପଚାରିଲି – ମାଆ, କାଲି ତୋ ଭାଇ କାହିଁକି ଆସିଥିଲା । ମୁଁ ଘରକୁ ଫେରିବାର ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ଘରୁ ବାହାରି ତା ବାଇକ୍ ନେଇ ଚାଲିଗଲା ।
ଏକଥା ଶୁଣି ମାଆର ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା । ସେ ପଚାରିଲା: ତୁ କେତେବେଳେ ଫେରିଲୁ ।
ମୁଁ କହିଲି – ମୁଁ ଆଉ ଯାହା ସବୁ ଦେଖିଚି କାହାରିକୁ କହିବି ନାହିଁ । ହେଲେ ତୁ ମୋ କଥା ରଖିବୁ, ମୋଟେ ରାଗିବୁ ନାହିଁ ।
ମାଆ କହିଲା: ତୋର ବୟସ ହେଲାଣି । ତୁ ସବୁ ବୁଝି ପାରୁଥିବୁ । ତୋ ବାପା ମୋତେ ଅଧା ବାଟରେ ଛାଡି ଚାଲିଗଲେ । ମୋର ଏ ଯବାନ ବୟସରେ ମୁଁ କେମିତି ଚଳିବି ।
ମୁଁ କହିଲି – ମୁଁ ତତେ ଚଳେଇବି ।
ଏହା କହି ମାଆକୁ ଜୋରରେ ଭିଡି ଧରିଲି । ମାଆର ଶାଢ଼ୀଟ ତା ଛାତିରୁ ଖସି ଗଲା । ତା’ର ବଡ ବଡ ଦୁଧ ଦେଖାଗଲା । ଦୁଧ ଦେଖି ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ପାରିଲି ନାହିଁ । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଟିଙ୍ଗେଇ ଗଲା ଏବଂ ଟାଉଲ ଫାଙ୍କରେ ମୋର ପୁରା ନଅ ଇଂଚର ମୂଷଳିଆ ଲଂବା ଓ ମୋଟା ବାଣ୍ଡ ମାଆକୁ ଦେଖାଗଲା । ମୁଁ ମାଆର ଦୁଧକୁ ଚିପି ଧରିଲି ।
ମାଆ କହିଲା: ଆରେ, ତୁ ଇଏ କ’ଣ କରୁଚୁ । ମୁଁ ତୋ ମାଆ । ଏ ସବୁ କାମ କରିବା ପାପ ।
ମୁଁ କହିଲି –ତୋ ଭାଇ ଯଦି ଏ ସବୁ କାମ କରି ପାରିଲା ତାହେଲେ ମୁଁ କଲେ କାହିଁକି ପାପ ହବ । ଆମ ଘର ଭିତର କଥା ଘର ଭିତରେ ରହିବା ଭଲ ।
ମାଆ କହିଲା: ତୋର ଏ କଥାରେ ମୁଁ ଆଉ କିଛି କହି ପାରିବି ନାହିଁ ।
ତାପରେ ମୁଁ ମାଆକୁ ଆହୁରି ଜୋରରେ କୁଂଢ଼େଇ ଧରି ତା ମୁହଁରେ ଚୁମା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲି ଓ ତା ହାତକୁ ଟାଣି ଆଣି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରେଇ ଦେଲି । ମାଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ବାଣ୍ଡର ଲଂବା ଓ ମୋଟା ସାଇଜ ଦେଖି ଗରମ ହେବାକୁ ଆରଂଭ କଲା । ମାଆ ମୋ ପାଟିରେ ତା ଜିଭକୁ ପୁରେଇ ଚୁମା ଦେଲା ଓ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ସାଉଁଳିଲା । ମାଇକିନିଆ ହାତର ଗେହ୍ଲା ପାଇ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଟାଇଟ ହୋଇଗଲା । ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚିପି ଚୁଚୁମିଲି ।
ତାପରେ ଦୁଇ ଜଣ ଯାକ କୁଂଢ଼ାକୁଂଢ଼ି ହୋଇ ମାଆ ଖଟ ଉପରେ ଗଡି ପଡିଲୁ ।
ମାଆ କହିଲା: ଶଳା ଟୋକା ଯଦି ତୋର ତୋ ମାଆକୁ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଏତେ ମନ ତାହେଲେ ଡେରି ନକରି ସେ ଶାଳୀଟୋକି ଘରକୁ ଆସିବା ଆଗରୁ ମାଆକୁ ଗେହିଁ ପକା ।
ଏ କଥା ଶୁଣି ଡେରି ନକରି ମୁଁ ମାଆର ଶାଢ଼ୀକୁ ଟାଣି ଖୋଲି ପକେଇଲି । ସିଏ ବି ମୋ ଟାଉଲକୁ ଟାଣି ଖୋଲି ପକେଇଲା । ଦୁଇ ଜଣ ଯାକ ପୁରା ଲଂଗଳା ହୋଇଗଲୁ । ମାଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଟାଣି ଧରି ବାଣ୍ଡର ଅଗ ଚମଡାକୁ ପଛକୁ ଟାଣି ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିଲା । ମୁଁ ମାଆର ବିଆ ବାଳକୁ ସାଉଁଳି ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ତା ବିଆ ଓଠକୁ ଆଡେଇ ମେଲା କଲି ଭିତରକୁ ଦେଖିଲି । ଲାଲ ଟକ ଟକ ବିଆ ଭିତରେ ପାଣି ଜକ ଜକ କରୁଥିଲା । ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ନପାରି ମାଆ ବିଆରେ ମୁହଁ ଲଗେଇ ଦେଲି ।
ମାଆ କହିଲା: ଯୋଉ ବିଆ ଦେଇ ତୁ ଜନମ ହୋଇଥିଲୁ ସେଇ ବିଆକୁ ମନ ଭରି ଖାଇ ଯାଆ ।
ମୁଁ ବିଆକୁ ଚାଟିଲି , ଭିତରେ ଜିଭ ପୁରେଇଲି ।
ମାଆ କହିଲା: ଏବେ ତୁ ଆଉ ମୋ ପୁଅ ନୁହଁ, ତୁ ମୋ ନାଗର । ତେଣୁ ଯେତେ ସବୁ ଅସଭ୍ୟ ଆଉ ଅସନା ଭାଷା ଜାଣିଚୁ ସେ ସବୁ ମତେ କହିବୁ ଆଉ ଗାଳିଦବୁ । ମୁଁ ବି ତତେ ସେମିତି କହିବି ।
ମାଆ କହିବା ଆରଂଭ କରିଦେଲା । କହିଲା: ଶଳା ମାଆ ଗିହା ହାରାମି, ମୋ ବିଆକୁ ତୋ ଜିଭରେ ଚିରି ଦେଏ, ବିଆକୁ ପୁରା ଫାଡି ଧରି ଖାଇ ଯାଆ ।
ମୁଁ କହିଲି – ରହ ଶାଜୀ, ତୁ ରାଂଡି ବେଧ ବୋପା ଗେହିଁ ; ତୋ ବିଆ ଆଜି ଠାରୁ ପୁରା ମୋର । ଶାଳୀ, ଆଜି ଠାରୁ ମୋ ଲଂବା ଆଉ ମୋଟା ବାଣ୍ଡରେ ଗେହିଁ ଗେହିଁ ତତେ ପୁରା ଆରାମରେ ରାଣୀ କରି ରଖିବି ।
ମାଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ତା ପାଟି ଭିତରକୁ ଅଧା ନେଇଗଲା । ତା ପରେ କହିଲା: ଶଳା ମାଆ ଗିହା, ତୋର ଏମିତିକା ମୋଟା ଲଂବା ଆଉ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ ରଖିକରି ଆଜି ଯାଏ କାହିଁକି ଦେଖେଇ ନଥିଲୁ । ଆଗରୁ ଦେଖେଇ ଥିଲେ ମୋ ବିଆ କେବେ ଠାରୁ ଶାନ୍ତି ପାଇ ସାରନ୍ତାଣି ।
ମୁଁ କହିଲି –ମାଳତୀ ,ତୁ ଏବେ ମୋତେ ତୋ ବିଆ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଦେଏ । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଆଉ ସଂଭାଳି ରହି ପାରୁନି ।
ମାଆ କହିଲା: ଦଉଚି, ତୁ ଟିକିଏ ଅପେକ୍ଷା କର ।
ମାଆ ବୁଲି ପଡି ଆଂଠେଇ କରି ବସି ବିଛଣା ଉପରେ ତା ଦୁଇ କହୁଣୀକୁ ଲଗେଇ ଦେଲା । ତା ଗୋରା ଗାଣ୍ଡି ପଛକୁ ବାହାରି ରହିଲା । ଗାଣ୍ଡି ପାଖକୁ ଦିଇ ଜଂଘ ମଝିରେ ବିଆ ମୁହଁ ଅଳ୍ପ ମେଲା ହେଇ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ।
ମାଆ କହିଲା: ଗେହିଁବୁ ପରା, ଏଥର ଆ । ତୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଟିକିଏ ଭଲକରି ଗେହିଁ ଦେଏ ।
ବୋଉ ତା ହାତ ବଢ଼େଇ ମୋର ବାଣ୍ଡକୁ ଟାଣି ନେଇ ବାଣ୍ଡର ମୁଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇ କହିଲା: ନେଏ, ତତେ ମୋ ବିଆ ଦେଲି ଏବେ ତୁ ବିଆ ଭିତରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ।
ମୋ ବାଣ୍ଡ ଅଗର ୩” ଲଂବ ମୋଟା ଗଂଠିଟା ତା ବିଆକୁ ପୁରା ଟାଇଟ୍ ଭାବରେ ମେଲେଇ ପଶିଗଲା ।
ମାଆ କହିଲା: ମୋ ଜୀବନ କାଳ ଭିତରେ ଏତେ ମୋଟା ବାଣ୍ଡ କେବେବି ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ନେଇ ନଥିଲି । ଟିକିଏ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ପୁରା । ମୁଁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଦାବି କରି ପ୍ରାୟ ୬” ଖଣ୍ଡେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମାଆ ବିଆରେ ପୁରେଇଲି ।
ମାଆ କହିଲା: ମାଆ ଗିହା, ଡେରି କାହିଁକି କରୁଚୁ । ସବୁ ତକ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦଉନୁ ।
ମୁଁ କହିଲି – ନେ ଲୋ ଶାଳୀ, ସବୁ ଯାକ ବାଣ୍ଡ ନେଏ ।
ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଭିତରୁ ୨” ବାହାରକୁ ବାହାର କରି ଆଣି ଦାନ୍ତକୁ କାମୁଡି ଗୋଟାଏ ଶକ୍ତ ଠେଲା ମାରିଲି ।‘ବୋଉଲୋ ‘ ବୋଲି ମାଆ ଚିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରାଟା ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମାଆ ବିଆ ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା ।
ମାଆ କହିଲା: ଶଳା, ତୋ ବାଣ୍ଡ ମୋର ଛୁଆ ରହିବା ମୁଣା ମୁହଁକୁ ଠେଲି ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା । ଅଗେହିଁ ଟୋକି ବିଆରେ ଏ ବାଣ୍ଡ ପଶିଲେ ତ ତାକୁ ଚଉଦ ଭୁବନ ଦେଖାଯିବ ।
ମାଆ ମୁହଁରୁ ଏକଥା ଶୁଣି ମୋ ଆଗରେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ମୋ ସାନ ଭଉଣୀ ବେବିର ବିଆ ଆଖି ଆଗରେ ନାଚି ଗଲା । ମନେ ମନେ ଭାବିଲି ମାଆକୁ ଗେହିଁ ଗେର୍ହି ଶାନ୍ତି କରି ପାରିଲେ ସେ ବେବିକି ଗେହିଁବା ପାଇଁ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ । ତା ପରେ ମୁଁ ମାଆ ଓ ଭଉଣୀ ଦିଇ ଜଣକୁ ଗେହିଁବି । ଆଉ ଯୋଉ ଦିନ ମାଆ ଆଉ ଭଉଣୀ ଦିଇ ଜଣକୁ ଗୋଟାଏ ଖଟରେ ଶୁଆଇ ଗେହିଁବି ସେଦିନ ଭାରି ମଜା ହେବ । ତାହା ଛଡା ଗୋଟାଏ ମାଇକିନିଆ ଆଗରେ ଆଉ ଗୋଟାଏ ମାଇକିନିଆକୁ ଗେହିଁଲେ ସେ ମାଇକିନିଆ ଶୀଘ୍ର ଗରମ ହୋଇ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ନେବା ପାଇଁ ବିକଳ ହେବ । ଏମିତି ଭାବୁ ଭାବୁ ମାଳତୀ କହିଲା: ଆବେ ମାଆ ଗିହା ଭାବୁଚୁ କ’ଣ? ଜୋର ଠେଲା ମାରି ମାଆ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଶୀଘ୍ର ଗେହେଁ । ମୁଁ ତତେ ଗେହିଁବାର ସବୁ କଳା ଶିଖେଇ ଦେବି ।
ମୁଁ ଜୋର ଜୋର ଠେଲା ମାରି ମାଆର ଗରମ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରା ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇ ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କଲି । ପାଂଚ ମିନିଟ ଗେହିଁବା ପରେ ରୁମରେ ଖାଳି କଚ...କଚ..,କଚ ମ୍ୟୁଜିକ ଶୁଭିଲା ।
ମୁଁ କହିଲି -ଆଲୋ ମାଳତୀ, କହିଲୁ ତୋ ଭାଇ ତତେ ଗେହିଁଲା ବେଳେ କେମିତି ଲାଗୁଥିଲା ଆଉ ତୋ ପୁଅ ଗେହିଁବା ବେଳେ କେମିତି ଲାଗୁଚି ।
ସେ ଶାଳୀ ବି କମ୍ ନୁହଁ । କହିଲା: ଶଳା ମାଆ ଗିହା, ସତରେ ତୋ ଗେହିଁବା ଆଗରେ ମୋ ଭାଇ ଭରତ ଯେତେ ଗେହିଁଚି ସେ ସବୁ କିଛି ନୁହଁ । ଭରତ କଥା ଛାଡ ତୋ ଭଉଣୀ ଗିହା ବାପ ବି ତୋ ପରି ଗେହିଁ ନଥିଲା । ଦେଏ, ତୁ ଆଉ କପଟ ନକରି ତୋର ଏ ମାଆର ବିଆକୁ ଗେହିଁ ଗେହିଁ ଫଟେଇ ଦେଏ । ଆଜି ଠାରୁ ମୁଁ ତୋର, ମୋ ବିଆ ଆଜି ଠାରୁ ତୋ ପାଇଁ ରିଜର୍ଭ । ତୋ ବାଣ୍ଡର ଯେତେ ମାଲ ସେ ସବୁ ମୋର । ଆରେ ଡେରି କାହିଁକି କରୁଚୁ...ଗେହିଁ ପକା...ଗେହିଁ ପକା...ଯୋଉ ବିଆ ଭିତର ଦେଇ ତୁ ଜନମ ହେଇଥିଲୁ ତୋ ବାଣ୍ଡର ରସ ଢ଼ାଳି ସେ ବିଆର ଋଣ ଶୁଝି ଦେଏ । ଦେଏ...ଦେଏ...ଆଃ...ଆଃ...କି ଆରାମ...ଆଃ...ଆଃ...
ମୁଁ ଆଉ ରହି ପାରିବିନି । ଏଥରକ ମୋ ବିଆ ପାଣି ଛାଡିଦବ । ମୋତେ ଲାଗିଲା ମାଆର ବିଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ କାମୁଡି ଧରୁଚି । ମୁଁ ଆଠ ଦଶ ଥର ଜୋର ଜୋର ଧକ୍କା ମାରିଲି । ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ମାଆ ବିଆର ପାଣି ଓ ମୋ ବାଣ୍ଡର ରସ ବାହାରିଗଲା । ମାଆ ବିଆ ଭିତରୁ ବାଣ୍ଡର କଡ ଦେଇ ମିଶା ମିଶି ମାଆ ବିଆର ପାଣି ଓ ମୋ ବାଣ୍ଡର ରସ ବାହାରକୁ ଝରିଲା । ମାଆ ପୁରା ଶାନ୍ତ ହୋଇ ବିଛଣାରେ ଲଂବା ହୋଇ ଶୋଇଗଲା । ମୁଁ ସେମିତି ମାଆ ଦୁଧ ଉପରେ ମୁଣ୍ଡ ଦେଇ ଘାଲେଇ ପଡିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ସେମିତି ମାଆ ବିଆ ଭିତରେ ରହିଥିଲା । କିଛି ସମୟ ଶୋଇ ରହିବା ପରେ ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ଟେକି ଚାରି ଆଡକୁ ଚାହିଁଲି । ଦେଖିଲି ବେବି ଝରକାକୁ ଅଳ୍ପ ଟିକିଏ ଖୋଲି ଆମକୁ ଦେଖୁଚି । ମୋତେଦେଖି ସେ ଚୁପ୍ କରି ଝରକା କବାଟକୁ ଆଉଜେଇ ଦେଲା । ମୁଁ ମାଆ କାନ ପାଖକୁ ମୋ ମୁହଁ ନେଇ ଚୁପ୍ ଚୁପ୍ କହିଲି – ମାଆ, ବେବି ଆସିଲାଣି । ସେ ଝରକାକୁ ଅଧା ଖୋଲି ଆମକୁ ଦେଖୁଥିଳା ।
ମାଆ ମତେ ତଳକୁ ଠେଲି ଦେଇ ଉଠିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲା ବେଳକୁ ମୁଁ ତାକୁ କୁଂଢ଼େଇ ଧରି କହିଲି – ରହ ମାଆ । ଭାଇ ମାଆକୁ ଗେହିଁବା କଥା ତୋ ଝୁଅ ତ ଦେଖି ସାରିଲାଣି । ତେଣୁ ଗେହିଁବା କାମ ଅଧା ରଖି ପଳେଇଲେ ଲାଭ କ’ଣ ହବ । ରହ ଆଉ ଥରେ ଗେହିଁ ଦିଏ ତାପରେ ଯାଇ ଉଠିବା ।
ମାଆ କହିଲା: ହଉ, ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ଆଉ ଥରେ ଭଲ କରି ଗେହିଁଦେ । ମାଆ ଓଠରେ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ ତା ବଡ ବଡ ଦୁଧକୁ ଦିଇ ହାତରେ ଦଳି ଲଂବା ଲଂବା ଷ୍ଟ୍ରୋକ ମାରି ଗେହିଁଲା ବେଳକୁ ଘର ଭିତରଟା ଖାଲି କଚ୍...କଚ୍ ...କଚ୍ ...ଶବ୍ଦରେ ଉଚ୍ଛୁଳି ପଡୁଥିଲା ।
-ଶେଷ-
ତା ପର ଦିନ ମାଆ ଗାଧୋଇ ସାରି ବାଥରୁମ୍ରୁ ଆସିବା ବେଳକୁ ମୁଁ ଟାଉଲ ପିନ୍ଧି ଦେହରେ ତେଲ ମାଲିସ କରୁଥିଲି । ମାଆ ଗାଧୋଇ ସାରି ଦେହରେ କେବଳ ଗୋଟାଏ ଶାଢ଼ୀ ଗୁଡେଇ ହୋଇ ଆସିଲା । ତାକୁ ଦେଖି କହିଲି: ମାଆ, ଆସିଲୁ ମୋ ପିଠିରେ ଟିକିଏ ତେଲ ଲଗେଇ ଦବୁ ।
ମୋ କଥା ଶୁଣି ମାଆ ସେମିତି ଆସି ମୋ ପିଠିରେ ତେଲ ଲଗାଇ ଦେବାକୁ ମୋ ପାଖରେ ବସିଗଲା । ନ ଜାଣିବା ଭଳି ମୁଁ ପିନ୍ଧିଥିବା ଟାଉଲକୁ ଟିକିଏ ଜଂଘ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଅଧା ଦେଖେଇ କରି ବସିଲି । ମୁଁ ଦେଖିଲି ମାଆ କଣେଇ କଣେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖୁଚି । ମୁଁ ମାଆ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲି ।
ମାଆ କିଛି ନ କହିଲେ ବି ତା ମୁହଁ କେମିତି ଲାଲ ପଡିବା ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା । ମୁଁ ବୁଝିଗଲି ମାଆକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପସଂଦ ହୋଇଛି । ମୁଁ ହଠାତ୍ ମାଆକୁ କହିଲି – ମାଆ, ତୋ ଚେହେରା ଏତେ ଭଲ ଯେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ତତେ ମୋ ବଡ ଭଉଣୀ ବୋଲି ଭାବୁଛନ୍ତି । ମାଆ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲା: ଧେତ୍ ଏମିତି କ’ଣ କହୁଚୁ ।
ମାଆକୁ କୁଂଢ଼େଇ ପକେଇ କହିଲି – ମୁଁ ସତ କହୁଚି ମାଆ, ତୋ ଦେହ ଦେଖିଲେ ମତେ ବି ସେମତି ଲାଗୁଚି ।
ମାଆ କହିଲା: ଯାଃ...ଦୁଷ୍ଟ କୋଉଠିକାର ।
ମୁଁ ପଚାରିଲି – ମାଆ, କାଲି ତୋ ଭାଇ କାହିଁକି ଆସିଥିଲା । ମୁଁ ଘରକୁ ଫେରିବାର ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ଘରୁ ବାହାରି ତା ବାଇକ୍ ନେଇ ଚାଲିଗଲା ।
ଏକଥା ଶୁଣି ମାଆର ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା । ସେ ପଚାରିଲା: ତୁ କେତେବେଳେ ଫେରିଲୁ ।
ମୁଁ କହିଲି – ମୁଁ ଆଉ ଯାହା ସବୁ ଦେଖିଚି କାହାରିକୁ କହିବି ନାହିଁ । ହେଲେ ତୁ ମୋ କଥା ରଖିବୁ, ମୋଟେ ରାଗିବୁ ନାହିଁ ।
ମାଆ କହିଲା: ତୋର ବୟସ ହେଲାଣି । ତୁ ସବୁ ବୁଝି ପାରୁଥିବୁ । ତୋ ବାପା ମୋତେ ଅଧା ବାଟରେ ଛାଡି ଚାଲିଗଲେ । ମୋର ଏ ଯବାନ ବୟସରେ ମୁଁ କେମିତି ଚଳିବି ।
ମୁଁ କହିଲି – ମୁଁ ତତେ ଚଳେଇବି ।
ଏହା କହି ମାଆକୁ ଜୋରରେ ଭିଡି ଧରିଲି । ମାଆର ଶାଢ଼ୀଟ ତା ଛାତିରୁ ଖସି ଗଲା । ତା’ର ବଡ ବଡ ଦୁଧ ଦେଖାଗଲା । ଦୁଧ ଦେଖି ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ପାରିଲି ନାହିଁ । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଟିଙ୍ଗେଇ ଗଲା ଏବଂ ଟାଉଲ ଫାଙ୍କରେ ମୋର ପୁରା ନଅ ଇଂଚର ମୂଷଳିଆ ଲଂବା ଓ ମୋଟା ବାଣ୍ଡ ମାଆକୁ ଦେଖାଗଲା । ମୁଁ ମାଆର ଦୁଧକୁ ଚିପି ଧରିଲି ।
ମାଆ କହିଲା: ଆରେ, ତୁ ଇଏ କ’ଣ କରୁଚୁ । ମୁଁ ତୋ ମାଆ । ଏ ସବୁ କାମ କରିବା ପାପ ।
ମୁଁ କହିଲି –ତୋ ଭାଇ ଯଦି ଏ ସବୁ କାମ କରି ପାରିଲା ତାହେଲେ ମୁଁ କଲେ କାହିଁକି ପାପ ହବ । ଆମ ଘର ଭିତର କଥା ଘର ଭିତରେ ରହିବା ଭଲ ।
ମାଆ କହିଲା: ତୋର ଏ କଥାରେ ମୁଁ ଆଉ କିଛି କହି ପାରିବି ନାହିଁ ।
ତାପରେ ମୁଁ ମାଆକୁ ଆହୁରି ଜୋରରେ କୁଂଢ଼େଇ ଧରି ତା ମୁହଁରେ ଚୁମା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲି ଓ ତା ହାତକୁ ଟାଣି ଆଣି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରେଇ ଦେଲି । ମାଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ବାଣ୍ଡର ଲଂବା ଓ ମୋଟା ସାଇଜ ଦେଖି ଗରମ ହେବାକୁ ଆରଂଭ କଲା । ମାଆ ମୋ ପାଟିରେ ତା ଜିଭକୁ ପୁରେଇ ଚୁମା ଦେଲା ଓ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ସାଉଁଳିଲା । ମାଇକିନିଆ ହାତର ଗେହ୍ଲା ପାଇ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଟାଇଟ ହୋଇଗଲା । ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚିପି ଚୁଚୁମିଲି ।
ତାପରେ ଦୁଇ ଜଣ ଯାକ କୁଂଢ଼ାକୁଂଢ଼ି ହୋଇ ମାଆ ଖଟ ଉପରେ ଗଡି ପଡିଲୁ ।
ମାଆ କହିଲା: ଶଳା ଟୋକା ଯଦି ତୋର ତୋ ମାଆକୁ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଏତେ ମନ ତାହେଲେ ଡେରି ନକରି ସେ ଶାଳୀଟୋକି ଘରକୁ ଆସିବା ଆଗରୁ ମାଆକୁ ଗେହିଁ ପକା ।
ଏ କଥା ଶୁଣି ଡେରି ନକରି ମୁଁ ମାଆର ଶାଢ଼ୀକୁ ଟାଣି ଖୋଲି ପକେଇଲି । ସିଏ ବି ମୋ ଟାଉଲକୁ ଟାଣି ଖୋଲି ପକେଇଲା । ଦୁଇ ଜଣ ଯାକ ପୁରା ଲଂଗଳା ହୋଇଗଲୁ । ମାଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଟାଣି ଧରି ବାଣ୍ଡର ଅଗ ଚମଡାକୁ ପଛକୁ ଟାଣି ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିଲା । ମୁଁ ମାଆର ବିଆ ବାଳକୁ ସାଉଁଳି ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ତା ବିଆ ଓଠକୁ ଆଡେଇ ମେଲା କଲି ଭିତରକୁ ଦେଖିଲି । ଲାଲ ଟକ ଟକ ବିଆ ଭିତରେ ପାଣି ଜକ ଜକ କରୁଥିଲା । ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ନପାରି ମାଆ ବିଆରେ ମୁହଁ ଲଗେଇ ଦେଲି ।
ମାଆ କହିଲା: ଯୋଉ ବିଆ ଦେଇ ତୁ ଜନମ ହୋଇଥିଲୁ ସେଇ ବିଆକୁ ମନ ଭରି ଖାଇ ଯାଆ ।
ମୁଁ ବିଆକୁ ଚାଟିଲି , ଭିତରେ ଜିଭ ପୁରେଇଲି ।
ମାଆ କହିଲା: ଏବେ ତୁ ଆଉ ମୋ ପୁଅ ନୁହଁ, ତୁ ମୋ ନାଗର । ତେଣୁ ଯେତେ ସବୁ ଅସଭ୍ୟ ଆଉ ଅସନା ଭାଷା ଜାଣିଚୁ ସେ ସବୁ ମତେ କହିବୁ ଆଉ ଗାଳିଦବୁ । ମୁଁ ବି ତତେ ସେମିତି କହିବି ।
ମାଆ କହିବା ଆରଂଭ କରିଦେଲା । କହିଲା: ଶଳା ମାଆ ଗିହା ହାରାମି, ମୋ ବିଆକୁ ତୋ ଜିଭରେ ଚିରି ଦେଏ, ବିଆକୁ ପୁରା ଫାଡି ଧରି ଖାଇ ଯାଆ ।
ମୁଁ କହିଲି – ରହ ଶାଜୀ, ତୁ ରାଂଡି ବେଧ ବୋପା ଗେହିଁ ; ତୋ ବିଆ ଆଜି ଠାରୁ ପୁରା ମୋର । ଶାଳୀ, ଆଜି ଠାରୁ ମୋ ଲଂବା ଆଉ ମୋଟା ବାଣ୍ଡରେ ଗେହିଁ ଗେହିଁ ତତେ ପୁରା ଆରାମରେ ରାଣୀ କରି ରଖିବି ।
ମାଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ତା ପାଟି ଭିତରକୁ ଅଧା ନେଇଗଲା । ତା ପରେ କହିଲା: ଶଳା ମାଆ ଗିହା, ତୋର ଏମିତିକା ମୋଟା ଲଂବା ଆଉ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ ରଖିକରି ଆଜି ଯାଏ କାହିଁକି ଦେଖେଇ ନଥିଲୁ । ଆଗରୁ ଦେଖେଇ ଥିଲେ ମୋ ବିଆ କେବେ ଠାରୁ ଶାନ୍ତି ପାଇ ସାରନ୍ତାଣି ।
ମୁଁ କହିଲି –ମାଳତୀ ,ତୁ ଏବେ ମୋତେ ତୋ ବିଆ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଦେଏ । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଆଉ ସଂଭାଳି ରହି ପାରୁନି ।
ମାଆ କହିଲା: ଦଉଚି, ତୁ ଟିକିଏ ଅପେକ୍ଷା କର ।
ମାଆ ବୁଲି ପଡି ଆଂଠେଇ କରି ବସି ବିଛଣା ଉପରେ ତା ଦୁଇ କହୁଣୀକୁ ଲଗେଇ ଦେଲା । ତା ଗୋରା ଗାଣ୍ଡି ପଛକୁ ବାହାରି ରହିଲା । ଗାଣ୍ଡି ପାଖକୁ ଦିଇ ଜଂଘ ମଝିରେ ବିଆ ମୁହଁ ଅଳ୍ପ ମେଲା ହେଇ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ।
ମାଆ କହିଲା: ଗେହିଁବୁ ପରା, ଏଥର ଆ । ତୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଟିକିଏ ଭଲକରି ଗେହିଁ ଦେଏ ।
ବୋଉ ତା ହାତ ବଢ଼େଇ ମୋର ବାଣ୍ଡକୁ ଟାଣି ନେଇ ବାଣ୍ଡର ମୁଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇ କହିଲା: ନେଏ, ତତେ ମୋ ବିଆ ଦେଲି ଏବେ ତୁ ବିଆ ଭିତରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ।
ମୋ ବାଣ୍ଡ ଅଗର ୩” ଲଂବ ମୋଟା ଗଂଠିଟା ତା ବିଆକୁ ପୁରା ଟାଇଟ୍ ଭାବରେ ମେଲେଇ ପଶିଗଲା ।
ମାଆ କହିଲା: ମୋ ଜୀବନ କାଳ ଭିତରେ ଏତେ ମୋଟା ବାଣ୍ଡ କେବେବି ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ନେଇ ନଥିଲି । ଟିକିଏ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ପୁରା । ମୁଁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଦାବି କରି ପ୍ରାୟ ୬” ଖଣ୍ଡେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମାଆ ବିଆରେ ପୁରେଇଲି ।
ମାଆ କହିଲା: ମାଆ ଗିହା, ଡେରି କାହିଁକି କରୁଚୁ । ସବୁ ତକ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦଉନୁ ।
ମୁଁ କହିଲି – ନେ ଲୋ ଶାଳୀ, ସବୁ ଯାକ ବାଣ୍ଡ ନେଏ ।
ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଭିତରୁ ୨” ବାହାରକୁ ବାହାର କରି ଆଣି ଦାନ୍ତକୁ କାମୁଡି ଗୋଟାଏ ଶକ୍ତ ଠେଲା ମାରିଲି ।‘ବୋଉଲୋ ‘ ବୋଲି ମାଆ ଚିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରାଟା ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମାଆ ବିଆ ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା ।
ମାଆ କହିଲା: ଶଳା, ତୋ ବାଣ୍ଡ ମୋର ଛୁଆ ରହିବା ମୁଣା ମୁହଁକୁ ଠେଲି ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା । ଅଗେହିଁ ଟୋକି ବିଆରେ ଏ ବାଣ୍ଡ ପଶିଲେ ତ ତାକୁ ଚଉଦ ଭୁବନ ଦେଖାଯିବ ।
ମାଆ ମୁହଁରୁ ଏକଥା ଶୁଣି ମୋ ଆଗରେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ମୋ ସାନ ଭଉଣୀ ବେବିର ବିଆ ଆଖି ଆଗରେ ନାଚି ଗଲା । ମନେ ମନେ ଭାବିଲି ମାଆକୁ ଗେହିଁ ଗେର୍ହି ଶାନ୍ତି କରି ପାରିଲେ ସେ ବେବିକି ଗେହିଁବା ପାଇଁ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ । ତା ପରେ ମୁଁ ମାଆ ଓ ଭଉଣୀ ଦିଇ ଜଣକୁ ଗେହିଁବି । ଆଉ ଯୋଉ ଦିନ ମାଆ ଆଉ ଭଉଣୀ ଦିଇ ଜଣକୁ ଗୋଟାଏ ଖଟରେ ଶୁଆଇ ଗେହିଁବି ସେଦିନ ଭାରି ମଜା ହେବ । ତାହା ଛଡା ଗୋଟାଏ ମାଇକିନିଆ ଆଗରେ ଆଉ ଗୋଟାଏ ମାଇକିନିଆକୁ ଗେହିଁଲେ ସେ ମାଇକିନିଆ ଶୀଘ୍ର ଗରମ ହୋଇ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ନେବା ପାଇଁ ବିକଳ ହେବ । ଏମିତି ଭାବୁ ଭାବୁ ମାଳତୀ କହିଲା: ଆବେ ମାଆ ଗିହା ଭାବୁଚୁ କ’ଣ? ଜୋର ଠେଲା ମାରି ମାଆ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଶୀଘ୍ର ଗେହେଁ । ମୁଁ ତତେ ଗେହିଁବାର ସବୁ କଳା ଶିଖେଇ ଦେବି ।
ମୁଁ ଜୋର ଜୋର ଠେଲା ମାରି ମାଆର ଗରମ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରା ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇ ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କଲି । ପାଂଚ ମିନିଟ ଗେହିଁବା ପରେ ରୁମରେ ଖାଳି କଚ...କଚ..,କଚ ମ୍ୟୁଜିକ ଶୁଭିଲା ।
ମୁଁ କହିଲି -ଆଲୋ ମାଳତୀ, କହିଲୁ ତୋ ଭାଇ ତତେ ଗେହିଁଲା ବେଳେ କେମିତି ଲାଗୁଥିଲା ଆଉ ତୋ ପୁଅ ଗେହିଁବା ବେଳେ କେମିତି ଲାଗୁଚି ।
ସେ ଶାଳୀ ବି କମ୍ ନୁହଁ । କହିଲା: ଶଳା ମାଆ ଗିହା, ସତରେ ତୋ ଗେହିଁବା ଆଗରେ ମୋ ଭାଇ ଭରତ ଯେତେ ଗେହିଁଚି ସେ ସବୁ କିଛି ନୁହଁ । ଭରତ କଥା ଛାଡ ତୋ ଭଉଣୀ ଗିହା ବାପ ବି ତୋ ପରି ଗେହିଁ ନଥିଲା । ଦେଏ, ତୁ ଆଉ କପଟ ନକରି ତୋର ଏ ମାଆର ବିଆକୁ ଗେହିଁ ଗେହିଁ ଫଟେଇ ଦେଏ । ଆଜି ଠାରୁ ମୁଁ ତୋର, ମୋ ବିଆ ଆଜି ଠାରୁ ତୋ ପାଇଁ ରିଜର୍ଭ । ତୋ ବାଣ୍ଡର ଯେତେ ମାଲ ସେ ସବୁ ମୋର । ଆରେ ଡେରି କାହିଁକି କରୁଚୁ...ଗେହିଁ ପକା...ଗେହିଁ ପକା...ଯୋଉ ବିଆ ଭିତର ଦେଇ ତୁ ଜନମ ହେଇଥିଲୁ ତୋ ବାଣ୍ଡର ରସ ଢ଼ାଳି ସେ ବିଆର ଋଣ ଶୁଝି ଦେଏ । ଦେଏ...ଦେଏ...ଆଃ...ଆଃ...କି ଆରାମ...ଆଃ...ଆଃ...
ମୁଁ ଆଉ ରହି ପାରିବିନି । ଏଥରକ ମୋ ବିଆ ପାଣି ଛାଡିଦବ । ମୋତେ ଲାଗିଲା ମାଆର ବିଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ କାମୁଡି ଧରୁଚି । ମୁଁ ଆଠ ଦଶ ଥର ଜୋର ଜୋର ଧକ୍କା ମାରିଲି । ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ମାଆ ବିଆର ପାଣି ଓ ମୋ ବାଣ୍ଡର ରସ ବାହାରିଗଲା । ମାଆ ବିଆ ଭିତରୁ ବାଣ୍ଡର କଡ ଦେଇ ମିଶା ମିଶି ମାଆ ବିଆର ପାଣି ଓ ମୋ ବାଣ୍ଡର ରସ ବାହାରକୁ ଝରିଲା । ମାଆ ପୁରା ଶାନ୍ତ ହୋଇ ବିଛଣାରେ ଲଂବା ହୋଇ ଶୋଇଗଲା । ମୁଁ ସେମିତି ମାଆ ଦୁଧ ଉପରେ ମୁଣ୍ଡ ଦେଇ ଘାଲେଇ ପଡିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ସେମିତି ମାଆ ବିଆ ଭିତରେ ରହିଥିଲା । କିଛି ସମୟ ଶୋଇ ରହିବା ପରେ ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ଟେକି ଚାରି ଆଡକୁ ଚାହିଁଲି । ଦେଖିଲି ବେବି ଝରକାକୁ ଅଳ୍ପ ଟିକିଏ ଖୋଲି ଆମକୁ ଦେଖୁଚି । ମୋତେଦେଖି ସେ ଚୁପ୍ କରି ଝରକା କବାଟକୁ ଆଉଜେଇ ଦେଲା । ମୁଁ ମାଆ କାନ ପାଖକୁ ମୋ ମୁହଁ ନେଇ ଚୁପ୍ ଚୁପ୍ କହିଲି – ମାଆ, ବେବି ଆସିଲାଣି । ସେ ଝରକାକୁ ଅଧା ଖୋଲି ଆମକୁ ଦେଖୁଥିଳା ।
ମାଆ ମତେ ତଳକୁ ଠେଲି ଦେଇ ଉଠିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲା ବେଳକୁ ମୁଁ ତାକୁ କୁଂଢ଼େଇ ଧରି କହିଲି – ରହ ମାଆ । ଭାଇ ମାଆକୁ ଗେହିଁବା କଥା ତୋ ଝୁଅ ତ ଦେଖି ସାରିଲାଣି । ତେଣୁ ଗେହିଁବା କାମ ଅଧା ରଖି ପଳେଇଲେ ଲାଭ କ’ଣ ହବ । ରହ ଆଉ ଥରେ ଗେହିଁ ଦିଏ ତାପରେ ଯାଇ ଉଠିବା ।
ମାଆ କହିଲା: ହଉ, ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ଆଉ ଥରେ ଭଲ କରି ଗେହିଁଦେ । ମାଆ ଓଠରେ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ ତା ବଡ ବଡ ଦୁଧକୁ ଦିଇ ହାତରେ ଦଳି ଲଂବା ଲଂବା ଷ୍ଟ୍ରୋକ ମାରି ଗେହିଁଲା ବେଳକୁ ଘର ଭିତରଟା ଖାଲି କଚ୍...କଚ୍ ...କଚ୍ ...ଶବ୍ଦରେ ଉଚ୍ଛୁଳି ପଡୁଥିଲା ।
-ଶେଷ-
No comments:
Post a Comment
ପ୍ଲିଜ କମେଟ କରନ୍ତୁ