ବାସନ୍ତୀ ତା ପତଳା ଗାଉନ ପିନ୍ଧି ବେଡ଼ ଉପରକୁ ଆସିଲା । ଚାଂଗ ତଉଲିଆ ଗୁଡ଼େଇ ହୋଇ ବେଡ଼ରେ ଶୋଇଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ଅଂଟାରୁ ସିଗାରେଟ ବାହାର କଲା ଏବଂ ମାଆକୁ ଦିଆସିଲି ଆଣିବା ପାଇଁ କହିଲା । ବାସନ୍ତୀ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଦିଆସିଲି ଆଣି ଦେଲା । ଚାଂଗ ମାଆ ଆଗରେ ସିଗାରେଟ ଲଗାଇଲା ଏବଂ ଟାଣିବାକୁ ଲାଗିଲା । ବାସନ୍ତୀ କିଛି କହିଲା ନାହିଁ । କାହିଁକି ନା ତା ମତରେ ଧନୀ ଲୋକ ସିଗାରେଟ୍ ଟାଣନ୍ତି ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ସିଗାରେଟ୍ ଟାଣିବୁ?
ବାସନ୍ତୀ: ନାହିଁ ରେ ।
ଚାଂଗ - ଆରେ ଟାଣେ । ମାଂସ ଭାତ ଖାଇବା ପରେ ସିଗାରେଟ୍ ଟାଣିଲେ ଖାଦ୍ୟ ଶୀଘ୍ର ହଜମ ହୁଏ ।
ସେ ତା ସିଗାରେଟକୁ ମାଆକୁ ଦେଇଦେଲା ଏବଂ ନିଜେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ସିଗାରେଟ ଜଳେଇଲା । ବାସନ୍ତୀ ସିଗାରେଟ୍ ଟାଣିବାରୁ ତା’ର କାଶ ଉଠିଲା ।
ଚାଂଗ - ଧୀରେ ମାଆ, ଧୀରେ ଧୀରେ ଟାଣେ । ପ୍ରଥମେ କେବଳ ପାଟିକି ନେଏ । ଧୂଆଁକୁ ଭିତରକୁ ନେଏନା । ବାସନ୍ତୀ ସେହିପରି କଲା । ୩-୪ ଥର ଟାଣିବା ପରେ ସେ ସିଗାରେଟ ପିଇବା ଜାଣିଗଲା । ଆଜି ସେ ବହୁତ ଖୁସି ଥିଲା । ତା ଗୋରା ଦେହ କଳା ଗାଉନ ତଳୁ ଝଲସୁ ଥିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, କେମିତି ଲାଗିଲା?
ବାସନ୍ତୀ: କିଛି ଜାଣି ପାରୁନି । କିନ୍ତୁ ଧୂଆଁ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ ଭଲ ଲାଗୁଚି ।
ଚାଂଗ ହସିଲା । ଏହା ଭିତରେ ଆହୁରି କିଛି ଦିନ ବିତିଗଲା । ବାସନ୍ତୀ ତା ପୁଅ ପାଖରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଖୋଲା ହେଉଥିଲା । ଚାଂଗ ବି ଏବେ ସବୁଦିନେ ସକାଳେ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇଥିବା ଦେଖା ଯାଉଥିଲା । ଚାଂଗ ଏବେ ସତକୁ ସତ ଲାଜ ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ମାଆକୁ ବିଉଟି ପାର୍ଲର ନେଇ ଯାଇ ମେକ୍ ଅପ୍ ଏବଂ ହେୟାର ଡାଇ ବି କରାଇ ଦେଉଥିଲା । ଘରେ ନିଜେ ମେକ୍ ଅପ୍ ହେବା ପାଇଁ ଲିପ୍ ଷ୍ଟିକ୍, ପାଉଡ଼ର, କ୍ରୀମ ଆଦି ବି ନେଇ ଆସୁଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ଦିନକୁ ଦିନ ଆହୁରି ସୁନ୍ଦରୀ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ।
ଦିନେ ରାତିରେ ଚାଂଗ ସିଗାରେଟ ଟାଣି ତା ମାଆକୁ ସିଗାରେଟ ଦେଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ସିଗାରେଟ ଟାଣିଲା । ବାସନ୍ତୀ କଳା ରଙ୍ଗର ପତଳା ଗାଉନ ପିନ୍ଧିଥିଲା । ତା ଗୋରା ଦେହ କଳା ଗାଉନ ତଳୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ ଗୋଟିଏ କଥା କହିବି ।
ବାସନ୍ତୀ: ହଁ କହ ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ତୁ ସବୁଦିନେ ଗାଉନ ପିନ୍ଧି କାହିକି ଶୋଉଛୁ? ତୋ ପାଖରେ କ’ଣ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ନାହିଁ ।
ବାସନ୍ତୀ: ହଁ ଅଛି । କିନ୍ତୁ ତୋ ଆଗରେ ପିନ୍ଧିବା ପାଇଁ ଲାଜ ଲାଗୁଛି ।
ଚାଂଗ – ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ତୋ ଆଗରେ ଲାଜ କରୁନି, ସେତେବେଳେ ତୁ ମୋ ଆଗରେ ଲାଜ କାହିଁକି କରୁଚୁ । ଏଥିରେ ଲାଜ କରିବାର କ’ଣ ଅଛି । ବେଳେ ବେଳେ ଏହାକୁ ପିନ୍ଧି ବି ଶୋଇବା ଦରକାର । ଫଳରେ ଦେହ ସାରା ପବନ ବାଜିବ । ଦିଲ୍ଲୀରେ ପବନ ବାଜିବା ବହୁଚ ଜରୁରୀ ନୁହେଁ । କାହିଁକି ନା ଏହି ବାତାବରଣରେ ଏତେ ଅଧିକ ପ୍ରଦୁଷଣ ଭରିଯାଇଛି ଯେ ଦେହ ହାତ କୁଣ୍ଡେଇ ହେବ । ଦେଖୁଚୁ ନା, ସେଇଥି ପାଇଁ ମୁଁ ବିନା ପୋଷାକରେ ଶୋଇ ଯାଉଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ତାହେଲେ ମୁଁ ଏବେ ପିନ୍ଧିବି?
ଚାଂଗ – ହଁ, ବିଲକୁଲ ।
ବାସନ୍ତୀ ଭିତରକୁ ଗଲା । ତା ଗାଉନ ଖୋଲି ଗୋଟିଏ ପୁରୁଣା ବ୍ରା ପିନ୍ଧି ବାହାରକୁ ଆସିଲା । ପୁରୁଣା ପାଂଟି ତ ସେ ଆଗରୁ ପିନ୍ଧିଥିଲା । ବାସନ୍ତୀକୁ ବ୍ରା ଓ ପାଂଟିରେ ଦେଖି ଚାଂଗର ମୁଣ୍ଡ ଖରାପ ହୋଇଗଲା । ସେ କେବେ ବି ଭାବି ନ ଥିଲା ତା ମାଆ ଏତେ ଯବାନ ଅଛି ବୋଲି । ତା ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା । କିନ୍ତୁ ସେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଲୁଚେଇବା ଜରୁରୀ ନୁହେଁ ବୋଲି ଭାବିଲା ।
ଚାଂଗ – ହଁ, ଏବେ ଟିକିଏ ପବନ ବାଜିବ । ତୋ ପାଖରେ ନୂଆ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ନାହିଁ ନା?
ବାସନ୍ତୀ: ନାହିଁ, ଏଇ ଅଛି ଯାହା ଗାଆଁ ହାଟରେ ମିଳୁଥିଲା ।
ଚାଂଗ - ଆଚ୍ଛା, କିଛି କଥା ନାହିଁ । ମୁଁ କାଲି ଆଣି ଦେବି ।
ବାସନ୍ତୀ ଲାଇଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲା । କିନ୍ତୁ ଚାଂଗର ଆଖିରେ ନିଦ ଆସୁଛି କେଉଁଠି? କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ଯେତେବେଳେ ନିଶ୍ଚିତ ହେଲା ଯେ ତା ମାଆ ଶୋଇ ଗଲାଣି, ସେ ତା ତଉଲିଆ ଖୋଲିଲା ଆଉ ତା ଠିଆ ହୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ମାଆର ବିଆ ଓ ଦୁଧକୁ ମନେ ପକେଇ ସେ ବେଡ଼ ଉପରେ ମୁଠି ମାରିଲା । ସବୁ ବୀର୍ଯ ତା ମୁହଁ ଏବଂ ବେଡ଼ ଉପରେ ପଡ଼ିଲା । ଥରେ ମୁଠି ମାରି ମଧ୍ୟ ତା ମନ ଶାନ୍ତି ହେଲାନି । ୧୦ ମିନିଟ୍ ପରେ ସେ ପୁଣି ମୁଠି ମାରିଲା । ଏଥରକ ମୁଠି ମାରିବା ପରେ ସେ ଗଭୀର ନିଦରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା । ସେ ବେହାଲ ହୋଇ ଶୋଇଗଲା ।
ସକାଳ ହେବାରୁ ବାସନ୍ତୀ ଦେଖିଲା ଚାଂଗ ସବୁଦିନ ପରି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଛି । ଆଜି ତା ଦେହରେ ବୀର୍ଯ ବି ଲାଗିଛି । ବାସନ୍ତୀକୁ ଚିହ୍ନିବାରେ ଡେରି ଲାଗିଲା ନାହିଁ ଯେ ଏହା ଚାଂଗର ବୀର୍ଯ । ସେ ବୁଝିଗଲା ଯେ ରାତିରେ ଚାଂଗ ମୁଠି ମାରିଛି । କିନ୍ତୁ ସେ କିଛି ଖରାପ ଭାବିଲା ନାହିଁ । ସେ ବୁଝିଲା ଯେ ଟୋକା ବଡ଼ ହେଲାଣି ଏବଂ ବୁଝିବା ବାଲା ହେଲାଣି । ତେଣୁ ସେ ଯାହା କରୁଛି ଠିକ୍ କରୁଛି । ସେ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଚାଂଗ ପାଇଁ ଚା ତିଆରି କରିବା ପାଇଁ ଚାଲିଗଲା । ସେତିକି ବେଳକୁ ଚାଂଗ ବି ଉଠିଗଲା । ସେ ଉଠି ବସିଥିଲା ଏବଂ ତା ମାଆ ଚା ନେଇ ଆସିଲା । ଚାଂଗ ଏତେବେଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲଙ୍ଗଳା ଥିଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ଦେଖିଲୁ... ତୁ, ତୁ କ’ଣ କରିଛୁ? ବାଥରୁମକୁ ଯାଇ ତୋ ଦେହ ସଫା କରିଦେଏ । ମୁଁ ବେଡ଼ ଉପର ସଫା କରିଦେବି ।
ଚାଂଗ ପୋଷାକ ନ ପିନ୍ଧି ବାଥରୁମକୁ ଗଲା । ତା ଦେହରେ ଲାଗିଥିବା ତା ବୀର୍ଯକୁ ଧୋଇ ପୋଛି ଫେରି ଆସିଲା । ତାପରେ ସେ ତା ଦେହରେ ତଉଲିଆ ଗୁଡ଼େଇ ହେଲା । ସେଦେବେଳକୁ ବାସନ୍ତୀ ବୀର୍ଯ ଲାଗିଥିବା ବେଡ଼ସିଟକୁ ଉଠେଇ ଦେଇ ନୂଆ ବେଡ଼ସିଟ୍ ବିଛେଇ ଦେଇଥିଲା ।
ସେଦିନ ରବିବାର ଥିଲା । ଚାଂଗ ବଜାରକୁ ଗଲା ଏବଂ ତା ମାଆ ପାଇଁ ବିଲକୁଲ୍ ଛୋଟ ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି କିଣି ଆଣିଲା । ବ୍ରା ଏବଂ ପାଂଟି ଏମିତିକି ନାମକୁ ମାତ୍ର ତା ଉପରେ କପଡ଼ା ଥିଲା । ପୁରା ପୁରି ଜାଲି କପଡ଼ାର ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି ଆଣିଲା । ସଂଧ୍ୟାରେ ସେ ତା ମାଆକୁ ବ୍ରା ଏବଂ ପାଂଟି ଦେଇ ରାତିକି ପିନ୍ଧିବା ପାଇଁ କହିଲା । ରାତିରେ ଖାଇ ସାରିବା ପରେ ଚାଂଗ ସିଗାରେଟ ଟାଣିଲା ଏବଂ ତା ମାଆ ନୂଆ ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି ପିନ୍ଧିଥିଲା । ତାକୁ ପିନ୍ଧିବା ଏବଂ ନ ପିନ୍ଧିବା ଏକା କଥା । କାହିଁକି ନା ବିଆ ଓ ଦୁଧ ପୁରା ଦେଖା ଯାଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ ବାସନ୍ତୀ ଭାବିଲା, ଯେହେତୁ ତା ପୁଅ ଏହାକୁ ପିନ୍ଧିବା ପାଇଁ କହିଛି, ତାକୁ ଏହା ପିନ୍ଧିବା ପାଇଁ ପଡ଼ିବ । ଏବେ ସେ ଚାଂଗ ପାଖରେ କିଛି ଲାଜ କରୁ ନ ଥିଲା । ପାଂଟି ଏତେ ଛୋଟ ଥିଲା ଯେ ବିଆର ବାଳ ପୁରା ବାହାରେ ଥିଲା । କେବଳ ବିଆ ଜାଲି କପଡ଼ାରେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଢାଙ୍କି ହୋଇଥିଲା । ବ୍ରାର ବି ସେହି ଅବସ୍ଥା । କେବଳ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡକି ଜାଲି କପଡ଼ା ଢାଙ୍କି ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଜାଲି କପଡ଼ାରେ ସବୁକିଛି ଦେଖା ଯାଉଥିଲା । ଏହାକୁ ପିନ୍ଧି ସେ ଚାଂଗ ଆଗକୁ ଆସିଲା । ଚାଂଗକୁ ତ ସିଗାରେଟ୍ ଧୂଆଁ ଛାଡିବା କଷ୍ଟକର ଥିଲା ।
ଚାଂଗ –ଭଲ ହୋଇଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ଟିକିଏ ଛୋଟ ହୋଇଛି ।
ତାପରେ ବାସନ୍ତୀ ତା ବିଆ ବାଳକୁ ଇଶାରା କଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ଦେଖୁନୁ, ବାଳ ବି ଘୋଡ଼େଇ ହେଉନି ।
ଚାଂଚ – ଓହୋ...କ’ଣ ହେଇଗଲା । ଏଠାରେ ମୋତେ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ଆଉ କିଏ ଅଛି । ଏଥିରେ ଲାଜ କଥା ଆଉ କ’ଣ । ଯାଆ, ମୋ ଶେଭିଂ ବାକ୍ସରୁ ରେଜର ନେଇ ତଳ ପଟ ବାଳ କାଟି ଦେଏ ।
ବାସନ୍ତୀ: ମତେ ଶେଭିଂ କରିବା ଆସେନି । ମତେ ଡର ଲାଗେ ।
ଚାଂଗ – ଏଥିରେ ଡରିବାର କ’ଣ ଅଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ଯଦି କୋଉଠି କାଟି ହୋଇଯିବ ।
ଚାଂଗ – ଦେଖ ମାଆ,ଏଥିରେ କିଛି ନାହିଁ । ଆଚ୍ଛା, ଆଣେ ମୁଁ ଶେଭିଂ କରି ଦେଉଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ହଁ, ଠିକ୍ ଅଛି ।
ବାସନ୍ତୀ ତା ଶେଭିଂ ବାକ୍ସରୁ ରେଜର ବାହାର କଲା ଏବଂ ଚାଂଗକୁ ଧରେଇ ଦେଲା । ଚାଂଗ ତା ବିଆ ବାଳରେ ହାତ ଘଷିଲା ଏବଂ ତାକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ରେଜରେ ସଫା କଲା । ତା ବାଣ୍ଡ ତଉଲିଆ ଭିତରେ ତମ୍ବୁ ପରି ଛିଡ଼ା ହୋଇ ଥିଲା । କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ସେ ତା ହାତରେ ବିଆ ବାଳକୁ ସଫା କଲା । ତାପରେ ତା ମାଆକୁ ସିଗାରେଟ ଦେଲ ଏବଂ ନିଜେ ସିଗାରେଟ ଟାଣିଲା । ସେ ଲଗାତାର ତା ମାଆର ଦୁଧ ଓ ବିଆକୁ ଚାହୁଁଥିଲା ଏବଂ ତଉଲିଆ ଉପରୁ ବାଣ୍ଡକୁ ସାଉଳେଇଲା ।
ଚାଂଗ – ଏବେ ଠିକ୍ ହେଲା । ବିଆର ବାଳ ସଫା କରିବା ପରେ ସେ ଏକଦମ୍ ସେକ୍ସି ଦିଶୁଛୁ ।
ବାସନ୍ତୀ: (ହସି) ଚାଲେ, ହଟ୍ ବଦମାସ । ମତେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଦେଏ । ତୁ ବି ଶୋଇ ଯାଆ । ତୋତେ କାରଖାନା ଯିବାର ଅଛି ନା?
ଚାଂଗ ତା ତଉଲିଆ ଖୋଲିଲା ଏବଂ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ତା ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିଲା ।
ଚାଂଗ – ଦେଖିଲୁ ମାଆ, ତତେ ଦେଖି ମୋ ବାଣ୍ଡ ବି ଠିଆ ହୋଇ ଗଲାଣି ।
ବାସନ୍ତୀ: ତୋର ତ ସିଏ ସବୁଦିନେ ଠିଆ ହେଉଛି । ସବୁଦିନ ଭଳି ଆଜି ବି ମୁଠି ମାରି ନେଏ ।
ଚାଂଗ –(ହସି) ଠିକ୍ ଅଛି, ଆଜି ତୋ ଆଗରେ ମୁଠି ମାରିବା ପାଇଁ ମନ ହେଉଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ଠିକ୍ ଅଛି । ଆସ, ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇ ଯାଆ ଏବଂ ମୋ ଆଗରେ ମୁଠି ମାରି ନେଏ । ମୁଁ ବି ତ ଟିକିଏ ଦେଖେ ମୋ ଯୁବକ ପୁଅ କେମିତି ମୁଠି ମାରୁଛି ।
ବାସନ୍ତୀ ଆଉ ଚାଂଗ ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲେ । ଚାଂଗ ବେଡ଼ ଉପରେ ତା ମାଆ ପାଖରେ ଶୋଇ ଶୋଇ ମୁଠି ମାରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ବାସନ୍ତୀ ତା ପୁଅର ମୁଠି ମାରିବା ଦେଖୁଥିଲା । ୫ ମିନିଟ୍ ମୁଠି ମାରିବା ପରେ ଚାଂଗ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିବାର ସୂଚନା ଦେଲା । ସେ ଜୋରରେ ଚିତ୍କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ତୁରନ୍ତ ତା ମାଆକୁ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ଲେପଟେଇ ଆଣିଲା ଏବଂ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ତା ପେଟରେ ଦାବି ସବୁ ବୀର୍ଯ ବାସନ୍ତୀ ପେଟ ଉପରେ ଛାଡ଼ିଦେଲା । ଏହା ସବୁ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଘଟିଗଲା ଯେ ବାସନ୍ତୀକୁ ବଜାୟ ରଖିବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ବି ମିଳିଲା ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ ସେ ବଜାୟ ରଖିଲା ଏବଂ ବୁଝିଲା, ସେତେବେଳକୁ ଚାଂଗର ବୀର୍ଯ ତା ପେଟ ଉପରେ ଛାଡ଼ିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ତା ପୁଅକୁ ମନା କରିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନ ଥିଲା । ସେ ଆରାମରେ ତା ଦେହ ଉପରେ ତା ପୁଅର ନିଜ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ ଦେଲା । କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ଚାଂଗର ବୀର୍ଯର ବାସନା ରୁମ ଭିତରେ ଖେଳିଗଲା । ବାସନ୍ତୀର ପାଂଟି ବି ଚାଂଗର ବୀର୍ଯରେ ଓଦା ହୋଇଗଲା । କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ଚାଂଗ ଶାନ୍ତ ହୋଇ ଗଲା ଏବଂ ମାଆର ଦେହ ଉପରୁ ହଟିଗଲା । କିନ୍ତୁ କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ତା ମାଆର ଦେହକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଚିପି ଦେଖି ସାରିଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ଗରମ ହୋଇ ସାରିଥିଲା । ସେ ବି ତା’ର ସବୁ ପୋଷାକ ଖୋଲିଲା ଏବଂ ବେଡ଼ ଉପରେ ବି ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ବି ତା ବିଆରସ ବାହାର କରି ଶାନ୍ତ ହୋଇ ନିଦରେ ଶୋଇଗଲା । ସକାଳ ହେବାରୁ ବାସନ୍ତୀ ଆରାମରେ ବିଛଣାକୁ ହଟେଇଲା ନୂଆ ବିଛଣା ବିଛେଇ ଦେଲା ।
ତାପର ଦିନ ରାତିରେ ଲାଇଟ୍ ବନ୍ଦକରି ଦୁହେଁ ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇଲେ । ବାସନ୍ତୀ ଚାଂଗର ପସନ୍ଦ ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି ପିନ୍ଧିଥିଲା । ଆଜି ଚାଂଗ ତା ମାଆର ପରୀକ୍ଷା ନେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା । ସେ ତା ଗୋଡ଼କୁ ପଛ ପଟରୁ ତା ମାଆର ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ରଖିଲା । ତା ମାଆ ତା ଆଡ଼କୁ ପିଠି କରି ଶୋଇଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ତା ଲଙ୍ଗଳା ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ଚାଂଗର ଗୋଡ଼ ରଖିବାରେ କିଛି ପ୍ରତିରୋଧ କଲା ନାହିଁ । ଚାଂଗର ସାହସ ଆହୁରି ବଢ଼ିଗଲା । ସେ ତା ଗୋଡ଼ରେ ତା ମାଆର ଚିକଣିଆ ଜଙ୍ଘକୁ ଘଷିବାକୁ ଲାଗିଲା । ତା ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା । ସେ ଗୋଟିଏ ହାତକୁ ମାଆର ପେଟ ଉପରେ ରଖିଲା । ବାସନ୍ତୀ କିଛି କହିଲା ନାହିଁ । ଚାଂଗ ଧୀରେ ଧୀରେ ବାସନ୍ତୀ ପଛକୁ ଲାଗିଗଲା । ସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ତା ହାତକୁ ମାଆ ପାଂଟି ଭିତରେ ପୁରେଇଲା ଏବଂ ତା ଗାଣ୍ଡିକି ଘଷିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଧୀରେ ଧୀରେ ସେ ତା ମାଆର ପାଂଟିକି ତଳ ଆଡ଼କୁ ଖସେଇଲା ।
ପ୍ରଥମେ ତ ବାସନ୍ତୀ ସହଜରେ ତା ପାଂଟି ଖୋଲିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଚାଂଗ କହିଲା – ମାଆ, ଏ ପାଂଟି ଖୋଲ । ଆଜି ତୁ ପୁରା ପୁରି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇବୁ । ବାସନ୍ତୀ ବି ଏଇଆ ଚାହୁଁଥିଲା । ସେ ତା ଅଂଟାକୁ ଟିକିଏ ଉପରକୁ ଟେକିଲା । ଯାହା ଫଳରେ ଚାଂଗ ତା ପାଂଟିକି ତା ଅଂଟା ତଳକୁ ଖସେଇ ଦେଲା ଏବଂ ପୁରା ପୁରି ଖୋଲି ଦେଲା । ଏବେ ବାସନ୍ତୀ କେବଳ ବ୍ରା ପିନ୍ଧିଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ବ୍ରାର ହୁକକୁ ପଛ ପଟରୁ ଖୋଲି ଦେଲା । ବାସନ୍ତୀ ତା ଦେହରୁ ବ୍ରାକୁ ଅଲଗା କରି ଦେଲା । ଏବେ ସେ ଦୁହେଁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍ଗଳା ଥିଲେ । ଚାଂଗ ତା ମାଆକୁ ପଛ ପଟରୁ ଧରି ତା ବାଣ୍ଡକୁ ମାଆ ଗାଣ୍ଡିରେ ଲଗେଇଲା । ତା ଟାଣ ହୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡ ବାସନ୍ତୀ ଗାଣ୍ଡିକି ଛୁଇଁଲା । ବାସନ୍ତୀକି ମଜା ଲାଗୁଥିଲା । ତା’ର ଗରମ ନିଃଶ୍ୱାସ ବହିଲା । ବାସନ୍ତୀ ପ୍ରତିରୋଧ ନ କରିବାରୁ ଚାଂଗ ତା ମାଆ ଦେହରେ ହାତ ବୁଲେଇଲା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ସେ ତା’ର ଗୋଟାଏ ହାତ ବାସନ୍ତୀ ଦୁଧ ଉପରେ ରଖି ଚିପିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ,ମୋର ମୁଠି ମାରିବା ପାଇଁ ମନ ହେଉଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ମାରୁନୁ, ମୁଁ କ’ଣ ମନା କରୁଛି ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ଆଜି ତୁ ମୋର ମୁଠି ମାରି ଦେଏ ।
ବାସନ୍ତୀ: ଠିକ୍ ଅଛି ।
ଏହା କହି ସେ ଚାଂଗ ଆଡ଼କୁ ବୁଲିଲା ଏବଂ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଧରିଲା । ନିଜେ ବାସନ୍ତୀର ବିଶ୍ୱାସ ହେଉ ନ ଥିଲା କି ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଏତେ ଜବର ଦସ୍ତ ବୋଲି । ସେ ବହୁତ ଆଦରରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଚାଂଗ ତ ତା ବୁଦ୍ଧି ଶୁଦ୍ଧି ଖାଇ ବସିଲା ଜାଣ । ସେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଥିବା ଅନୁଭବ କଲା । ବାସନ୍ତୀ ଅଂଧାରରେ ଚାଂଗର ମୁଠି ମାରି ଚାଲିଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ମସ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ରହ ବେଟା, ଆଜି ମୁଁ ତୋର ଭଲ ଭାବରେ ମୁଠି ମାରୁଛି । ଏହା କହି ସେ ତଳକୁ ନଇଁଲା ଏବଂ ନିଜ ପୁଅ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇଲା । ଚାଂଗ ଯେତେବେଳେ ଅନୁଭବ କଲା ଯେ ତା ମାଆ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ତା ତଂଟି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପୁରେଇ ଚୋଷିଲା । କିଛି ସମୟ ପରେ ଚାଂଗର ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ସମୟ ହୋଇଗଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ବାଣ୍ଡକୁ ଛାଡ଼ି ଦେଏ । ବୀର୍ଯ ବାହାରିବ । ବାସନ୍ତୀ ବାଣ୍ଡକୁ ଚୋଷିବା ଜାରି ରଖିଲା । ହଠାତ୍ ଚାଂଗ ବାଣ୍ଡରୁ ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ବୀର୍ଯ ବାହାରିଲା । ବାସନ୍ତୀ ସବୁ ବୀର୍ଯ ତା ପାଟି ଭିତରକୁ ନେଇଗଲା ଏବଂ ସବୁ ପିଇଗଲା । ନିଜ ପୁଅ ବାଣ୍ଡର ବୀର୍ଯ ପିଇବାରେ କିଛି ଅଲଗା ଆନନ୍ଦ ଥିଲା । କିଛି ସମୟ ପରେ ବାସନ୍ତୀ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରୁ ବାହାର କରିଦେଲା । ବସନ୍ତୀ ବାଥରୁମ ଯାଇ ପାଟି କୁଳୁ କୁଳୁ କରି ଆସିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ତୁ ତ କମାଲ କରିଦେଲୁ ।
ବାସନ୍ତୀ ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ତୋ ବାଣ୍ଡର ବୀର୍ଯ ତ ବହୁତ ଭଲ ରେ ।
ଏହା କହି ସେ ଚାଂଗ ଆଡ଼କୁ ପିଠି କରି ଶୋଇଲା । କିନ୍ତୁ ଚାଂଗର ଯୁବକ ବାଣ୍ଡ ଏବେ ହାର ମାନିବା ବାଲା ନ ଥିଲା । ସେ ତା ମାଆକୁ ପୁଣି ପଛ ପଟରୁ ଧରି କୁଣ୍ଢେଇଲା ଏବଂ ତା ଦେହରେ ହାତ ବୁଲେଇଲା । ତା ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ଠିଆ ହୋଇଗଲା । ଏଥର ତା ବାଣ୍ଡ ବାସନ୍ତୀର ଚିକଣିଆ ଗାଣ୍ଡି ଫାଟରେ ପଶିଗଲା । ଏସବୁ ବାସନ୍ତୀ ପାଇଁ ପ୍ରଥମ ଅନୁଭବ ଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ମାଆ ଗାଣ୍ଡି ଫାଟରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଘଷିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ଏତେ ଗରମ ହୋଇ ଗଲା ଯେ ୨ ମିନିଟ୍ ରେ ତା ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ସବୁ ବୀର୍ଯ ବାସନ୍ତୀର ଗାଣ୍ଡି ଫାଟରେ ହିଁ ବାହାରି ଗଲା । ବାସନ୍ତୀ ଗାଣ୍ଡି ପଛ ପାଖ ପୁରା ଓଦା ହୋଇଗଲା । ଧୀରେ ଧୀରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଶାନ୍ତ ହେବାରୁ ସେ ବାସନ୍ତୀର ଦେହକୁ ଛାଡ଼ି ଦେଇ ଥକି ଯାଇ ଥିବାରୁ ତା କଡ଼ରେ ଶୋଇଗଲା । ଏପଟେ ବାସନ୍ତୀ ଉଠି ବାଥରୁମ ଗଲା ଏବଂ ତା ଗାଣ୍ଡିକି ଧୋଇଲା ଏବଂ ଫେରି ଆସି ବିନା ପାଂଟିରେ ଶୋଇଗଲା । ସେ ଜାଣିଥିଲା ଯେ ତା ଉଠିବା ପୂର୍ବରୁ ଚାଂଗ ଉଠିବ ନାହିଁ । ସକାଳ ହେବା ପରେ ସେ ନୂଆ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଦେବ । କିନ୍ତୁ ସିଏ ବି ଗରମ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ତା ଦେହ ସହିତ କେଉଁ ବାଣ୍ଡର ମିଳନ ହୋଇଥିଲା । ସେ ଭାବିଲା, ତା ପୁଅର ବାଣ୍ଡ ଟିକିଏ ବେଶୀ ବଡ଼ ଏବଂ ମୋଟା । ତା’ର ବି ତା ସ୍ୱାମୀ ସହିତ ମସ୍ତି ବିଷୟରେ ମନେ ପଡ଼ିଲା । ଏହା ଭାବି ସେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା । ସକାଳୁ ସେ ଆଗେ ଉଠିଲା ଏବଂ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିଲା । ଚାଂଗ ଯେପରି ଉଠିଲା, ତା ମାଆ ତା ପାଇଁ ଗରମ ଗରମ କଫି ଆଣିଲା ଏବଂ ମୁରୁକି ହସି ଚାଂଗକୁ ଦେଲା । ଚାଂଗ ବୁଝିଗଲା ଯେ ଗତକାଲି ରାତିର କାହାଣୀ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବ ।
ଆସନ୍ତା ୨ ଦିନ କାରଖାନା ବନ୍ଦ ଅଛି । ସେଥିପାଇଁ ସେ ତା ମାଆକୁ ଦିଲ୍ଲୀର ପାର୍କକୁ ବୁଲେଇବାକୁ ନେଇଗଲା ଏବଂ ମାଆ ପାଇଁ ନୂଆ ପୋଷାକ କିଣିଦେଲା । ସଂଧ୍ୟାରେ ସେ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମର ସି.ଡ଼ି. ନେଇ ଆସିଲା । ଆଜି ତା ମାଆ ଖୁବ୍ ସୁନ୍ଦର ଖାଇବା ତିଆରି କରିଥିଲା । ସ୍ପେଶାଲ ଚିକେନ ମସଲା ରାନ୍ଧିଥିଲା । ରାତି ୯ ଟା ଭିତରେ ମାଆ ପୁଅ ଦୁହେଁ ଖିଆ ପିଆ ସାରିଦେଇ ଶୋଇବା ପାଇଁ ବେଡ଼କୁ ଗଲେ । ଆଜି ଯେପରି ଚାଂଗ ଖୁସିରେ ତା ମାଆ ସହିତ ଥଟ୍ଟାରେ କଥା ହେଉଥିଲା, ଏହାକୁ ଦେଖି ବାସନ୍ତୀ ଅନୁମାନ କରୁଥିଲା ଆଜି ଶେଷ ହେବ ହିଁ ହେବ । ଏବେ ସିଏ ବି ତା ବିଆରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ପଶିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଥିଲା ।
ରାତିରେ ବେଡ଼ ଉପରକୁ ଆସିବା ମାତ୍ରେ ଚାଂଗ ତା ସବୁ ପୋଷାକ ଖୋଲି ଦେଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ଆଜି ମୁଁ ତୋତେ ଫିଲ୍ମ ଦେଖେଇବି ।
ବାସନ୍ତୀ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ପିନ୍ଧି କହିଲା: ମୁଁ ତ ହିନ୍ଦୀ ବୁଝି ପାରୁନାହିଁ । ମୁଁ ଫିଲ୍ମରୁ କ’ଣ ବୁଝିବି ।
ଚାଂଗ - ଆରେ, ଇଏ ଲଙ୍ଗଳା ଫିଲ୍ମ । ଏଥିରେ ବୁଝିବାର କିଛି କଥା ନାହିଁ ।
ଚାଂଗ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମର ସି.ଡ଼ି. ଚଲେଇଲା । ବାସନ୍ତୀ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ପିନ୍ଧି ତା ପୁଅର ପାଖରେ ହିଁ ଶୋଇଗଲା ଓ ଫିଲ୍ମ ଦେଖିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଫିଲ୍ମ ନିଜ ରଙ୍ଗରେ ଯେପରି ଆସିଲା ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ଫିଲ୍ମ ଦେଖି ଦୃଢ଼ ଉତେଜିତ ହୋଇ ଉଠିଲା । ଚାଂଗ ଯେତେବେଳେ ଦେଖିଲା କି ତା ମାଆ ବି ଖୁବ୍ ମଜାରେ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖୁଛି, ସେ କହିଲା – ଇଏ କ’ଣ ମାଆ, ଲଙ୍ଗଳା ଫିଲିମ କ’ଣ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଦେଖିବା କଥା । ତୋ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ଖୋଲିଦେଏ ଏବଂ ଫିଲ୍ମ ଦେଖ, ତାହେଲେ ବେଶୀ ମଜା ଆସିବ ।
ବାସନ୍ତୀ କିଛି ବିରୋଧ ନ କରି ତା ପୁଅର କହିବା ଅନୁସାରେ ତା ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି ଖୋଲିଦେଲା । ଏପରି ତ କେତେ ଥର ତା ମାଆର ସ୍ୱଚ୍ଛ ବ୍ରା ପଛରୁ ଦେଖିଛି । କିନ୍ତୁ ଏପରି ଲଙ୍ଗଳା ଦୁଧ କେବେ ବି ଦେଖି ନ ଥିଲା । ଏତେ ଗୋରା ଆଉ ବଡ଼ ବଡ଼ ମସ୍ତ ଦୁଧ । ଚାଂଗର ମନ ହେଉଥିଲା କି ମାଆର ଦୁଧ ଉପରକୁ ଝାଂପି ପଡ଼ିବ । ବାସନ୍ତୀ ଟିକିଏ ଅଟକି ଗଲା ।
ଚାଂଗ - ପାଂଟି ବି ଖୋଲି ଦେଏ ।
ବାସନ୍ତୀ: ତୁ ପରା ଏଠି ଅଛୁ ।
ଚାଂଗ ଏବେ ଟିକିଏ ସାହସ ଓ ମରଦ ପଣିଆ ଦେଖେଇ ତା ମାଆର ପାଂଟିକି ଧରିଲା ଏବଂ ତଳ ଆଡ଼କୁ ଟାଣି କହିଲା - ଆଲୋ ମାଆ, ଏବେ ମତେ କ’ଣ ଲାଜ କରୁଚୁ?
ବାସନ୍ତୀ ବି ତା ଅଂଟାକୁ ଟେକି ପାଂଟିକି ଖୋଲିବା ପାଇଁ ଦେଲା । ବାସନ୍ତୀର ବିଆ ଓଦା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ଯେଉଁ ବିଆକୁ ସେ ସ୍ୱଚ୍ଛ ପତଳା ପାଂଟିରେ ଦେଖିଥିଲା, ଆଜି ସେ ତାକୁ ବିଲକୁଲ ଲଙ୍ଗଳା ଅବସ୍ଥାରେ ଦେଖୁଚି । ଲଙ୍ଗଳା ବିଆକୁ ଦେଖି ଚାଂଗ ପାଟିରୁ ବାହାରି ଆସୁଥିବା ଚିତ୍କାରକୁ ସେ ବନ୍ଦ କରି ଦେଲା । ଏବେ ସେ ଦୁହେଁ ପରସ୍ପର ଦେହରେ ଚାପି ହୋଇ ବସିଲେ ଏବଂ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମର ଆନନ୍ଦ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଚାଂଗ ଆଗରୁ କେତେ ଥର ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ବାସନ୍ତୀ ପ୍ରଥମ ଥର ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖୁଥିଲା । ଗିହାଁ ଗେହିଁ ଦୃଶ୍ୟ ଆସିବାରୁ ତା ବିଆ ଏମିତି ଓଦା ହୋଇଗଲା ଯେ ସେଥିରୁ ପାଣି ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏପଟେ ଚାଂଗ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ୁ ଥିଲା । ତା ମାଆର ଲଙ୍ଗଳା ଦେହକୁ ଦେଖି ତା ବାଣ୍ଡ ବି ବହୁତ ଓଦା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ।
ସେ ବାସନ୍ତୀର ହାତ ଧରିଲା ଏବଂ ତାକୁ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ରଖିଲା । ଚାଂଗ – ଏହାକୁ ଧରି ଫିଲ୍ମ ଦେଖ, କେତେ ମଜା ଆସିବ ।
ତା ମାଆ ବହୁତ ଆଦର କରି ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ହଠାତ୍ ଚାଂଗର ନଜର ତା ମାଆର ଓଦା ବିଆ ଉପରେ ପଡ଼ିଲା । ସେ ବହୁତ ଆରମରେ ତା ମାଆର ବିଆ ଉପରେ ହାତ ରଖି ସାଉଁଳେଇବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ଇଏ ଏତେ ଓଦା କାହିଁକି ହେଇଛି?
ବାସନ୍ତୀ: ଗିହାଁଗେହିଁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖି ଓଦା ହୋଇ ଯାଉଛି ।
ଚାଂଗ ତା ମାଆ ବିଆକୁ ସାଉଁଳେଇବା ଜାରି ରଖିଲା । ସେ ଛୁଇଁବାରୁ ବାସନ୍ତୀର ଅବସ୍ଥା ଆହୁରି ଖରାପ ହୋଇଗଲା । ତା ଅନ୍ୟ ହାତରେ ସେ ତା ମାଆର ଦୁଧକୁ ରଗଡ଼ିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ଏପଟେ ଟି.ଭି.ରେ ଗୋଟିଏ ଟୋକା ଗୋଟିଏ ଟୋକିର ବିଆକୁ ଚୋଷିଲା । ଏହା ଦେଖି ବାସନ୍ତୀ କହିଲା: ଆରେ, ଦେଖେ ତ କେମିତି ବିଆକୁ ଚୋଷୁଚି?
ଚାଂଗ – ଟୋକି ବିଆ ଚୋଷିଲେ ବହୁତ ମଜା ମିଳେ । ବାପା ବି ତ ତୋ ବିଆ ଚୋଷୁ ଥିବେ ।
ବାସନ୍ତୀ: ନାହିଁରେ, ସିଏ କେବେ ମୋ ବିଆ ଚୋଷନ୍ତି ନାହିଁ ।
ଚାଂଗ - ଆଜି ମୁଁ ତୋ ବିଆକୁ ଚୋଷି ଜଣେଇ ଦେବି ଯେ ଟୋକି କି କେତେ ମଜା ମିଳେ ।
ସେ ତା ମାଆର ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଚୋଷିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ବାସନ୍ତୀକୁ ବହୁତ ମଜା ଲାଗୁଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ମାଆର ଦୁଧକୁ ଜବରଦସ୍ତ ଢଙ୍ଗରେ ଚୋଷିଲା । ପୁଣି ସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ତଳ ଆଡ଼କୁ ଗଲା । କିଛି ସେକେଣ୍ଡ ଭିତରେ ସେ ତା ମାଆର ବିଆ ଉପରେ ତା ନଜର ପକେଇଲା । ତା ମାଆର ବିଆ କି ମସ୍ତ ହୋଇଛି । ପୁରା ମତୁଆଲା ବାସନା ଆସୁଛି । ସେ ଧୀରେ ତା ଓଠକୁ ମାଆ ବିଆ ଉପରେ ଲଗେଇଲା । ତା ମାଆ ପାଟିରୁ ଶିତ୍କାର ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ପ୍ରଥମେ ଚାଂଗ ବାସନ୍ତୀର ବିଆକୁ ଜମେଇ କରି ଚୋଷିଲା । ତାପରେ ତା ଜିଭକୁ ବାସନ୍ତୀ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇଲା । ଏହା ଦେଖି ବାସନ୍ତୀର ଆଖି ମତୁଆଲା ହୋଇ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା । ଚାଂଗ ତା ପୁରା ଜିଭକୁ ବାସନ୍ତୀ ବିଆ ଭିତରକୁ ପୁରେଇଲା । ବାସନ୍ତୀ ବିଆରୁ ପାଣି ବାହାରୁ ଥିଲା । ଏବେ ସେ ଦୁହେଁ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ କ’ଣ ଦେଖିବେ, ଯେଉଁଠି ସେ ଦୁହେଁ ନିଜେ ସେପରି ମଜା ନେଉଛନ୍ତି । କିଛି ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଂଗ ବାସନ୍ତୀର ବିଆକୁ ଜିଭରେ ଗେହିଁଲା । ବାସନ୍ତୀକି ଲାଗୁଥିଲା ତା ବିଆରୁ ଏବେ ପାଣି ବାହାରିବ । ସେ ଶିତ୍କାର କରି କହିଲା: ବେଟା, ମୋର ପାଣି ବାହାରିବା ବେଳ ହୋଇଗଲାଣି ।
ଚାଂଗ – ବାହାରିବାକୁ ଦେଏ । ଆଜି ମୁଁ ଏହାକୁ ପିଇବି । ଯେମିତି କାଲି ତୁ ମୋର ପିଇ ଥିଲୁ ।
ଏହା ପୂର୍ବରୁ ବାସନ୍ତୀ ଆହୁରି କିଛି କହି ପାରି ଥାଆନ୍ତ । ତା ବିଆରୁ ତା ବିଆରସର ପିଚକାରୀ ବାହାରି ପଡ଼ିଲା । ଚାଂଗ ତା ପାଟିକି ବାସନ୍ତୀ ବିଆ ଉପରେ ଏପରି ଲଗେଇ ଦେଲା, ଯାହା ଫଳରେ ବାସନ୍ତୀ ବିଆରସର ଗୋଟିଏ ବି ବୁନ୍ଦା ବାହାରେ ପଡ଼ିଲା ନାହିଁ । ସେ ତା ମାଆ ବିଆର ସବୁ ବିଆରସ ପିଇଲା । ଅତି କମ୍ ରେ ୨୦୦ ଗ୍ରାମ ବିଆରସ ବାସନ୍ତୀ ବିଆରୁ ବାହାରି ଥିଲା । ଚାଂଗ ସବୁ ବିଆରସ ପିଇ ବିଆକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଚାଟି ସଫା କଲା । ତା ମାଆ ତ ୭ ମ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଉଡ଼ୁଥିଲା । ତା ଆଖି ବନ୍ଦ ଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ବିଆ ଉପରୁ ମୁହଁ ହଟେଇଲା ଏବଂ ତା ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା । ବାସନ୍ତୀ ମସ୍ତିରେ ଚୁର୍ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । କିଛି ସମୟ ଦୁଧ ଚୋଷିବା ପରେ ଚାଂଗ କହିଲା – ବାସନ୍ତୀ, ତୁ କେତେ ମସ୍ତ ହେଇଚୁ ରେ ।
ବାସନ୍ତୀ: ତୁ ତ କମ୍ ମସ୍ତ ହେଇନୁ । ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏତେ ମସ୍ତି କେବେ ହୋଇ ନ ଥିଲା ।
ଚାଂଗ – ବାସନ୍ତୀ, ଏବେ ଅସଲି ମସ୍ତି ତ ବାକି ଅଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ହଁ ବେଟା, ଆଜି ଆଉ ଏବେ ତୋ ବହୁତ ଭଲ ବାଣ୍ଡକୁ ମୋ ଶୋଷିଲା ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ଦେଏ ।
ଏବେ ସମୟ ଆସି ଗଲା ଲାଜକୁ ପଛରେ ଛାଡ଼ି ଦେଇ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାସ୍ତବିକ ସ୍ଥିତିକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପାଇଁ । ଚାଂଗ ତା ମାଆର ଗୋଡ଼କୁ ମେଲେଇଲା । ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଗୋଟାଏ ହାତରେ ଧରିଲା ଏବଂ ତା ମାଆର ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇଲା । ତା ମାଆ କିଛି ପ୍ରତିରୋଧ ନ କରି ତା ପୁଅକୁ ଛାତିରେ ଲଗେଇଲା ଏବଂ ଆଖିରେ ଆଖିରେ ତା ବିଆରେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ସ୍ୱୀକୃତି ଦେଲା । ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ବାସନ୍ତୀ ବିଆକୁ ଜମେଇ କରି ଗେହିଁଲା । କେଇ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଏହି ବିଆରୁ ଚାଂଗ ବାହାରି ଥିଲା । ଆଜି ଏହି ବିଆରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ପଶିଛି । କିନ୍ତୁ ବାସନ୍ତୀର ଅବସ୍ଥା ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଖରାପ କରି ଦେଇଛି । ବାସନ୍ତୀର ବିଶ୍ୱାସ ହେଉ ନ ଥିଲା ଯେ ଯେଉଁ ବିଆରୁ ଚାଂଗ ବାହାରି ଥିଲା ଆଜି ସେଇ ବିଆରେ ସେହି ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ପାରୁଛି । ସେ ଏପରି ଛଟପଟ ହେଉଥିଲା, ଯେମିତି ଆଜି ସେ ପ୍ରଥମ ଥର ଗେହିଁ ହେଇଚି । ୧୦ ମିନିଟ୍ ଭିତରେ ତା ବିଆରୁ ୩ ଥର ବିଆରସ ବାହାରି ଥିଲା । ୧୦ ମିନିଟ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦମଦାର ସଟ୍ ମାରିବା ପରେ ଚାଂଗ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରି ଗଲା । ସେ ତା ସବୁ ବୀର୍ଯ ତା ମାଆ ବିଆରେ ଛାଡ଼ିଲା । ତାପରେ ସେ ଗଭୀର ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଇ ମାଆ ଉପରେ ଶୋଇଗଲା । ସେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ମାଆ ବିଆ ଭିତରେ ସେହିପରି ରହିବାକୁ ଦେଲା । ୧୦ ମିନିଟ୍ ପରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ତା ମାଆ ବିଆ ଭିତରେ ଠିଆ ହୋଇଗଲା । ଏଥର ବାସନ୍ତୀର ବିଆ ବି କିଛି ପ୍ରସାରିତ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ସେ ଦୁହେଁ ୨ୟ ଥର ପାଇଁ ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କରି ଦେଲେ । ଏଥର ୨୦ ମିନିଟ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାସନ୍ତି ବିଆରେ ଗେହିଁବା ଚାଲିଲା । ଏଥର ତା ବିଆ ୬-୭ ଥର ବିଆରସ ଛାଡ଼ିଲା । କିନ୍ତୁ ଏଥର ଆଗ ଭଳି ଏତେ କଷ୍ଟ ହେଉ ନ ଥିଲା । ଏବେ ସେ ତା ପୁଅ ସହିତ ତା ବିଆକୁ ଗେହିଁବାର ଆନନ୍ଦ ନେଉଥିଲା । ତାକୁ ତା ପୁଅର ମରଦ ପଣିଆ ପାଇଁ ଗର୍ବ ଆସୁଥିଲା । ୨୦ ମିନିଟ୍ ଗେହିଁବା ପରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଜବାବ ଦେଇଦେଲା ଏବଂ ପ୍ରଥମ ଥର ଠାରୁ ଅଧିକ ବୀର୍ଯ ମାଆ ବିଆରେ ଛାଡ଼ିଲା ।
ରାତି ସାରା ଚାଂଗ ତା ମାଆ ସହିତ ୫ ଥର ଗିହାଁ ଗେହିଁ କଲା, ଯେଉଁ ଥିରେ ୨ ଥର ତା ଗାଣ୍ଡି ମାରିବା ବି ସାମିଲ ଥିଲା ।
ଏହି ରାତି ଠାରୁ ଚାଂଗ ତା ମାଆକୁ ମାଆ ନ ଡାକି ବାସନ୍ତୀ ବୋଲି ଡାକିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ବାସନ୍ତୀ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରିବାର ନିୟୋଜନ ଅପରେସନ କରି ନ ଥିଲା । ୨୦-୨୨ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲାଗାତାର ଜମେଇ ଗିହାଁ ଗେହିଁ ହେବା ପରେ ବାସନ୍ତୀ ଅନୁଭବ କଲା କି ସେ ପ୍ରେଗନାଂଟ ହୋଇ ଯାଇଛି । ସେ ଚାଂଗକୁ ଏ କଥା କହିଲା । ଚାଂଗ ତାକୁ ନେଇ ଡାକ୍ତର ପାଖକୁ ଗଲା । ସେଠାରେ ସେ ନିଜକୁ ବାସନ୍ତୀର ସ୍ୱାମୀ ବୋଲି ପରିଚୟ ଦେଲା ।
ଡାକ୍ତର କହିଲେ – ବାସନ୍ତୀ ମାଆ ହେବାକୁ ଯାଉଛି ।
ଘରକୁ ଫେରିବା ପରେ ବାସନ୍ତୀ ନିଷ୍ପତି କଲା କି ସେ ସେହି ପିଲାକୁ ଜନ୍ମ ଦେବ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଚାଂଗ ମନା କଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ଏ ପିଲାର ବାପା କିଏ ହେବ?
ଚାଂଗ – ଇଏ ତ ମୋ ରକ୍ତ । କିନ୍ତୁ ଏ ପିଲାର ବାପ ମୋ ବାପା ହେବ ।
ବାସନ୍ତୀ: ମୁଁ କିଛି ବୁଝି ପାରୁନି ।
ଚାଂଗ – ଦେଖ ବାସନ୍ତୀ, ଆମେ ଅନ୍ୟ କେଉଁ ଯାଗାରେ ଯାଇ ଘର ଭଡ଼ା ନେଇ ରହିବା । ଲୋକଙ୍କୁ କହିବା କି ମୋ ବାପା ୨୦-୨୨ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ମରି ଯାଇଛି । ମୁଁ ଏହା କହିବି ଯେ ମରିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ତୋତେ ପ୍ରେଗନାଂଟ କରିଛନ୍ତି ବୋଲି । ଆଉ ଏ ଦିଲ୍ଲୀରେ କିଏ କାହା କଥା ବୁଝୁଚି । ତାପରେ ଆମେ ଦୁହେଁ ଆଗାମୀ କିଛି ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଭଳି ରହିବା । ଆଉ ଏ ପିଲା ମୋ ଭାଇ କି ଭଉଣୀ ହୋଇ ରହିବ । ଏହି ପିଲା ଜନ୍ମ ହେବା ପରେ ତୁ ପରିବାର ନିୟୋଜନ ଅପରେସନ ହୋଇ ପଡ଼ିବୁ । ଯାହା ଫଳରେ ଆମ ଭିତରେ ଆଉ କେହି ଆସିବ ନାହିଁ ।
ଏହା ଶୁଣିବା ପରେ ବାସନ୍ତୀ ଚାଂଗକୁ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା । ସେଦିନ ୭ ଘଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଂଗ ତା ମାଆ, ମତଲବ ତା ନୂଆ ସ୍ତ୍ରୀକି ଗେହିଁଲା । ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ଚାଂଗ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଅଂଚଳରେ ଘର ଭଡ଼ା ନେଲା ଏବଂ ବାସନ୍ତୀକି ନେଇ ସେଠାକୁ ଚାଲିଗଲା । କିଛି ଦିନ ପରେ ତାକୁ ପାଖରେ ଥିବା ଗୋଟିଏ କାରଖାନାରେ ଆଗ ଠାରୁ ଭଲ କାମ ମିଳିଗଲା । ଆଖ ପାଖର ଲୋକଙ୍କୁ ସେ କହିଲା ଯେ ତା ବାପା ମରିବା ପୂର୍ବରୁ ତା ମାଆ ପ୍ରେଗନାଂଟ ହୋଇଛି । କିଛି ଦିନ ପରେ ଲୋକମାନେ ବି ସେହି କଥା ବୁଝିଗଲେ ଯେ ଚାଂଗର ମାଆକୁ ତା ସ୍ୱାମୀ ପ୍ରେଗନାଂଟ କରି ଏ ଦୁନିଆରୁ ଚାଲି ଯାଇଛନ୍ତି । ଏବଂ ସବୁ ଦାୟୀତ୍ୱ ଚାଂଗ ଉପରେ ପଡ଼ିଛି ।
ଠିକ୍ ସମୟରେ ବାସନ୍ତୀ ତା ପୁଅର ଝିଅକୁ ତା କୋଳରେ ଜନ୍ମ ଦେଲା । ଏହି ପ୍ରକାରେ ସେ ଛୁଆ ପ୍ରକୃତରେ ଚାଂଗର ଝିଅ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଦୁନିଆ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସେ ଚାଂଗର ଭଉଣୀ । ଆଗାମୀ ୫-୬ ବର୍ଷ ପର୍ଯନ୍ତ ଚାଂଗ ଓ ବାସନ୍ତୀ ଲୁଚି ଲୁଚି ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀର ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ବଜାଏ ରଖି ଦୈହିକ ସଂପର୍କ କରି ଚାଲିଲେ । ତାପରେ ଚାଂଗ ଲୋକ ଲାଜ ଭୟରେ ବଡ଼ ହେଉଥିବା ଝିଅର ପ୍ରଶ୍ନକୁ ବଂଚିବା ପାଇଁ ତା ମାଆକୁ ନେଇ ମୁମ୍ବାଇ ଚାଲିଗଲା । ସେଠାରେ ସେ ତା ମାଆକୁ ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀ କରି ସ୍ୱଭାବିକ ଭାବେ ଜୀବନ ଯାପନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏବେ ବାସନ୍ତୀର ସ୍ୱାମୀ ଖୋଦ୍ ତା ପୁଅ ଚାଂଗ ଥିଲା, ଯିଏ ତା ଠାରୁ ୧୫ ବର୍ଷ ସାନ ଥିଲା ।
-ଶେଷ-
ଚାଂଗ – ମାଆ, ସିଗାରେଟ୍ ଟାଣିବୁ?
ବାସନ୍ତୀ: ନାହିଁ ରେ ।
ଚାଂଗ - ଆରେ ଟାଣେ । ମାଂସ ଭାତ ଖାଇବା ପରେ ସିଗାରେଟ୍ ଟାଣିଲେ ଖାଦ୍ୟ ଶୀଘ୍ର ହଜମ ହୁଏ ।
ସେ ତା ସିଗାରେଟକୁ ମାଆକୁ ଦେଇଦେଲା ଏବଂ ନିଜେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ସିଗାରେଟ ଜଳେଇଲା । ବାସନ୍ତୀ ସିଗାରେଟ୍ ଟାଣିବାରୁ ତା’ର କାଶ ଉଠିଲା ।
ଚାଂଗ - ଧୀରେ ମାଆ, ଧୀରେ ଧୀରେ ଟାଣେ । ପ୍ରଥମେ କେବଳ ପାଟିକି ନେଏ । ଧୂଆଁକୁ ଭିତରକୁ ନେଏନା । ବାସନ୍ତୀ ସେହିପରି କଲା । ୩-୪ ଥର ଟାଣିବା ପରେ ସେ ସିଗାରେଟ ପିଇବା ଜାଣିଗଲା । ଆଜି ସେ ବହୁତ ଖୁସି ଥିଲା । ତା ଗୋରା ଦେହ କଳା ଗାଉନ ତଳୁ ଝଲସୁ ଥିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, କେମିତି ଲାଗିଲା?
ବାସନ୍ତୀ: କିଛି ଜାଣି ପାରୁନି । କିନ୍ତୁ ଧୂଆଁ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ ଭଲ ଲାଗୁଚି ।
ଚାଂଗ ହସିଲା । ଏହା ଭିତରେ ଆହୁରି କିଛି ଦିନ ବିତିଗଲା । ବାସନ୍ତୀ ତା ପୁଅ ପାଖରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଖୋଲା ହେଉଥିଲା । ଚାଂଗ ବି ଏବେ ସବୁଦିନେ ସକାଳେ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇଥିବା ଦେଖା ଯାଉଥିଲା । ଚାଂଗ ଏବେ ସତକୁ ସତ ଲାଜ ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ମାଆକୁ ବିଉଟି ପାର୍ଲର ନେଇ ଯାଇ ମେକ୍ ଅପ୍ ଏବଂ ହେୟାର ଡାଇ ବି କରାଇ ଦେଉଥିଲା । ଘରେ ନିଜେ ମେକ୍ ଅପ୍ ହେବା ପାଇଁ ଲିପ୍ ଷ୍ଟିକ୍, ପାଉଡ଼ର, କ୍ରୀମ ଆଦି ବି ନେଇ ଆସୁଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ଦିନକୁ ଦିନ ଆହୁରି ସୁନ୍ଦରୀ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ।
ଦିନେ ରାତିରେ ଚାଂଗ ସିଗାରେଟ ଟାଣି ତା ମାଆକୁ ସିଗାରେଟ ଦେଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ସିଗାରେଟ ଟାଣିଲା । ବାସନ୍ତୀ କଳା ରଙ୍ଗର ପତଳା ଗାଉନ ପିନ୍ଧିଥିଲା । ତା ଗୋରା ଦେହ କଳା ଗାଉନ ତଳୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ ଗୋଟିଏ କଥା କହିବି ।
ବାସନ୍ତୀ: ହଁ କହ ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ତୁ ସବୁଦିନେ ଗାଉନ ପିନ୍ଧି କାହିକି ଶୋଉଛୁ? ତୋ ପାଖରେ କ’ଣ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ନାହିଁ ।
ବାସନ୍ତୀ: ହଁ ଅଛି । କିନ୍ତୁ ତୋ ଆଗରେ ପିନ୍ଧିବା ପାଇଁ ଲାଜ ଲାଗୁଛି ।
ଚାଂଗ – ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ତୋ ଆଗରେ ଲାଜ କରୁନି, ସେତେବେଳେ ତୁ ମୋ ଆଗରେ ଲାଜ କାହିଁକି କରୁଚୁ । ଏଥିରେ ଲାଜ କରିବାର କ’ଣ ଅଛି । ବେଳେ ବେଳେ ଏହାକୁ ପିନ୍ଧି ବି ଶୋଇବା ଦରକାର । ଫଳରେ ଦେହ ସାରା ପବନ ବାଜିବ । ଦିଲ୍ଲୀରେ ପବନ ବାଜିବା ବହୁଚ ଜରୁରୀ ନୁହେଁ । କାହିଁକି ନା ଏହି ବାତାବରଣରେ ଏତେ ଅଧିକ ପ୍ରଦୁଷଣ ଭରିଯାଇଛି ଯେ ଦେହ ହାତ କୁଣ୍ଡେଇ ହେବ । ଦେଖୁଚୁ ନା, ସେଇଥି ପାଇଁ ମୁଁ ବିନା ପୋଷାକରେ ଶୋଇ ଯାଉଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ତାହେଲେ ମୁଁ ଏବେ ପିନ୍ଧିବି?
ଚାଂଗ – ହଁ, ବିଲକୁଲ ।
ବାସନ୍ତୀ ଭିତରକୁ ଗଲା । ତା ଗାଉନ ଖୋଲି ଗୋଟିଏ ପୁରୁଣା ବ୍ରା ପିନ୍ଧି ବାହାରକୁ ଆସିଲା । ପୁରୁଣା ପାଂଟି ତ ସେ ଆଗରୁ ପିନ୍ଧିଥିଲା । ବାସନ୍ତୀକୁ ବ୍ରା ଓ ପାଂଟିରେ ଦେଖି ଚାଂଗର ମୁଣ୍ଡ ଖରାପ ହୋଇଗଲା । ସେ କେବେ ବି ଭାବି ନ ଥିଲା ତା ମାଆ ଏତେ ଯବାନ ଅଛି ବୋଲି । ତା ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା । କିନ୍ତୁ ସେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଲୁଚେଇବା ଜରୁରୀ ନୁହେଁ ବୋଲି ଭାବିଲା ।
ଚାଂଗ – ହଁ, ଏବେ ଟିକିଏ ପବନ ବାଜିବ । ତୋ ପାଖରେ ନୂଆ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ନାହିଁ ନା?
ବାସନ୍ତୀ: ନାହିଁ, ଏଇ ଅଛି ଯାହା ଗାଆଁ ହାଟରେ ମିଳୁଥିଲା ।
ଚାଂଗ - ଆଚ୍ଛା, କିଛି କଥା ନାହିଁ । ମୁଁ କାଲି ଆଣି ଦେବି ।
ବାସନ୍ତୀ ଲାଇଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲା । କିନ୍ତୁ ଚାଂଗର ଆଖିରେ ନିଦ ଆସୁଛି କେଉଁଠି? କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ଯେତେବେଳେ ନିଶ୍ଚିତ ହେଲା ଯେ ତା ମାଆ ଶୋଇ ଗଲାଣି, ସେ ତା ତଉଲିଆ ଖୋଲିଲା ଆଉ ତା ଠିଆ ହୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ମାଆର ବିଆ ଓ ଦୁଧକୁ ମନେ ପକେଇ ସେ ବେଡ଼ ଉପରେ ମୁଠି ମାରିଲା । ସବୁ ବୀର୍ଯ ତା ମୁହଁ ଏବଂ ବେଡ଼ ଉପରେ ପଡ଼ିଲା । ଥରେ ମୁଠି ମାରି ମଧ୍ୟ ତା ମନ ଶାନ୍ତି ହେଲାନି । ୧୦ ମିନିଟ୍ ପରେ ସେ ପୁଣି ମୁଠି ମାରିଲା । ଏଥରକ ମୁଠି ମାରିବା ପରେ ସେ ଗଭୀର ନିଦରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା । ସେ ବେହାଲ ହୋଇ ଶୋଇଗଲା ।
ସକାଳ ହେବାରୁ ବାସନ୍ତୀ ଦେଖିଲା ଚାଂଗ ସବୁଦିନ ପରି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଛି । ଆଜି ତା ଦେହରେ ବୀର୍ଯ ବି ଲାଗିଛି । ବାସନ୍ତୀକୁ ଚିହ୍ନିବାରେ ଡେରି ଲାଗିଲା ନାହିଁ ଯେ ଏହା ଚାଂଗର ବୀର୍ଯ । ସେ ବୁଝିଗଲା ଯେ ରାତିରେ ଚାଂଗ ମୁଠି ମାରିଛି । କିନ୍ତୁ ସେ କିଛି ଖରାପ ଭାବିଲା ନାହିଁ । ସେ ବୁଝିଲା ଯେ ଟୋକା ବଡ଼ ହେଲାଣି ଏବଂ ବୁଝିବା ବାଲା ହେଲାଣି । ତେଣୁ ସେ ଯାହା କରୁଛି ଠିକ୍ କରୁଛି । ସେ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଚାଂଗ ପାଇଁ ଚା ତିଆରି କରିବା ପାଇଁ ଚାଲିଗଲା । ସେତିକି ବେଳକୁ ଚାଂଗ ବି ଉଠିଗଲା । ସେ ଉଠି ବସିଥିଲା ଏବଂ ତା ମାଆ ଚା ନେଇ ଆସିଲା । ଚାଂଗ ଏତେବେଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲଙ୍ଗଳା ଥିଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ଦେଖିଲୁ... ତୁ, ତୁ କ’ଣ କରିଛୁ? ବାଥରୁମକୁ ଯାଇ ତୋ ଦେହ ସଫା କରିଦେଏ । ମୁଁ ବେଡ଼ ଉପର ସଫା କରିଦେବି ।
ଚାଂଗ ପୋଷାକ ନ ପିନ୍ଧି ବାଥରୁମକୁ ଗଲା । ତା ଦେହରେ ଲାଗିଥିବା ତା ବୀର୍ଯକୁ ଧୋଇ ପୋଛି ଫେରି ଆସିଲା । ତାପରେ ସେ ତା ଦେହରେ ତଉଲିଆ ଗୁଡ଼େଇ ହେଲା । ସେଦେବେଳକୁ ବାସନ୍ତୀ ବୀର୍ଯ ଲାଗିଥିବା ବେଡ଼ସିଟକୁ ଉଠେଇ ଦେଇ ନୂଆ ବେଡ଼ସିଟ୍ ବିଛେଇ ଦେଇଥିଲା ।
ସେଦିନ ରବିବାର ଥିଲା । ଚାଂଗ ବଜାରକୁ ଗଲା ଏବଂ ତା ମାଆ ପାଇଁ ବିଲକୁଲ୍ ଛୋଟ ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି କିଣି ଆଣିଲା । ବ୍ରା ଏବଂ ପାଂଟି ଏମିତିକି ନାମକୁ ମାତ୍ର ତା ଉପରେ କପଡ଼ା ଥିଲା । ପୁରା ପୁରି ଜାଲି କପଡ଼ାର ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି ଆଣିଲା । ସଂଧ୍ୟାରେ ସେ ତା ମାଆକୁ ବ୍ରା ଏବଂ ପାଂଟି ଦେଇ ରାତିକି ପିନ୍ଧିବା ପାଇଁ କହିଲା । ରାତିରେ ଖାଇ ସାରିବା ପରେ ଚାଂଗ ସିଗାରେଟ ଟାଣିଲା ଏବଂ ତା ମାଆ ନୂଆ ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି ପିନ୍ଧିଥିଲା । ତାକୁ ପିନ୍ଧିବା ଏବଂ ନ ପିନ୍ଧିବା ଏକା କଥା । କାହିଁକି ନା ବିଆ ଓ ଦୁଧ ପୁରା ଦେଖା ଯାଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ ବାସନ୍ତୀ ଭାବିଲା, ଯେହେତୁ ତା ପୁଅ ଏହାକୁ ପିନ୍ଧିବା ପାଇଁ କହିଛି, ତାକୁ ଏହା ପିନ୍ଧିବା ପାଇଁ ପଡ଼ିବ । ଏବେ ସେ ଚାଂଗ ପାଖରେ କିଛି ଲାଜ କରୁ ନ ଥିଲା । ପାଂଟି ଏତେ ଛୋଟ ଥିଲା ଯେ ବିଆର ବାଳ ପୁରା ବାହାରେ ଥିଲା । କେବଳ ବିଆ ଜାଲି କପଡ଼ାରେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଢାଙ୍କି ହୋଇଥିଲା । ବ୍ରାର ବି ସେହି ଅବସ୍ଥା । କେବଳ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡକି ଜାଲି କପଡ଼ା ଢାଙ୍କି ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଜାଲି କପଡ଼ାରେ ସବୁକିଛି ଦେଖା ଯାଉଥିଲା । ଏହାକୁ ପିନ୍ଧି ସେ ଚାଂଗ ଆଗକୁ ଆସିଲା । ଚାଂଗକୁ ତ ସିଗାରେଟ୍ ଧୂଆଁ ଛାଡିବା କଷ୍ଟକର ଥିଲା ।
ଚାଂଗ –ଭଲ ହୋଇଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ଟିକିଏ ଛୋଟ ହୋଇଛି ।
ତାପରେ ବାସନ୍ତୀ ତା ବିଆ ବାଳକୁ ଇଶାରା କଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ଦେଖୁନୁ, ବାଳ ବି ଘୋଡ଼େଇ ହେଉନି ।
ଚାଂଚ – ଓହୋ...କ’ଣ ହେଇଗଲା । ଏଠାରେ ମୋତେ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ଆଉ କିଏ ଅଛି । ଏଥିରେ ଲାଜ କଥା ଆଉ କ’ଣ । ଯାଆ, ମୋ ଶେଭିଂ ବାକ୍ସରୁ ରେଜର ନେଇ ତଳ ପଟ ବାଳ କାଟି ଦେଏ ।
ବାସନ୍ତୀ: ମତେ ଶେଭିଂ କରିବା ଆସେନି । ମତେ ଡର ଲାଗେ ।
ଚାଂଗ – ଏଥିରେ ଡରିବାର କ’ଣ ଅଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ଯଦି କୋଉଠି କାଟି ହୋଇଯିବ ।
ଚାଂଗ – ଦେଖ ମାଆ,ଏଥିରେ କିଛି ନାହିଁ । ଆଚ୍ଛା, ଆଣେ ମୁଁ ଶେଭିଂ କରି ଦେଉଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ହଁ, ଠିକ୍ ଅଛି ।
ବାସନ୍ତୀ ତା ଶେଭିଂ ବାକ୍ସରୁ ରେଜର ବାହାର କଲା ଏବଂ ଚାଂଗକୁ ଧରେଇ ଦେଲା । ଚାଂଗ ତା ବିଆ ବାଳରେ ହାତ ଘଷିଲା ଏବଂ ତାକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ରେଜରେ ସଫା କଲା । ତା ବାଣ୍ଡ ତଉଲିଆ ଭିତରେ ତମ୍ବୁ ପରି ଛିଡ଼ା ହୋଇ ଥିଲା । କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ସେ ତା ହାତରେ ବିଆ ବାଳକୁ ସଫା କଲା । ତାପରେ ତା ମାଆକୁ ସିଗାରେଟ ଦେଲ ଏବଂ ନିଜେ ସିଗାରେଟ ଟାଣିଲା । ସେ ଲଗାତାର ତା ମାଆର ଦୁଧ ଓ ବିଆକୁ ଚାହୁଁଥିଲା ଏବଂ ତଉଲିଆ ଉପରୁ ବାଣ୍ଡକୁ ସାଉଳେଇଲା ।
ଚାଂଗ – ଏବେ ଠିକ୍ ହେଲା । ବିଆର ବାଳ ସଫା କରିବା ପରେ ସେ ଏକଦମ୍ ସେକ୍ସି ଦିଶୁଛୁ ।
ବାସନ୍ତୀ: (ହସି) ଚାଲେ, ହଟ୍ ବଦମାସ । ମତେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଦେଏ । ତୁ ବି ଶୋଇ ଯାଆ । ତୋତେ କାରଖାନା ଯିବାର ଅଛି ନା?
ଚାଂଗ ତା ତଉଲିଆ ଖୋଲିଲା ଏବଂ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ତା ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିଲା ।
ଚାଂଗ – ଦେଖିଲୁ ମାଆ, ତତେ ଦେଖି ମୋ ବାଣ୍ଡ ବି ଠିଆ ହୋଇ ଗଲାଣି ।
ବାସନ୍ତୀ: ତୋର ତ ସିଏ ସବୁଦିନେ ଠିଆ ହେଉଛି । ସବୁଦିନ ଭଳି ଆଜି ବି ମୁଠି ମାରି ନେଏ ।
ଚାଂଗ –(ହସି) ଠିକ୍ ଅଛି, ଆଜି ତୋ ଆଗରେ ମୁଠି ମାରିବା ପାଇଁ ମନ ହେଉଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ଠିକ୍ ଅଛି । ଆସ, ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇ ଯାଆ ଏବଂ ମୋ ଆଗରେ ମୁଠି ମାରି ନେଏ । ମୁଁ ବି ତ ଟିକିଏ ଦେଖେ ମୋ ଯୁବକ ପୁଅ କେମିତି ମୁଠି ମାରୁଛି ।
ବାସନ୍ତୀ ଆଉ ଚାଂଗ ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲେ । ଚାଂଗ ବେଡ଼ ଉପରେ ତା ମାଆ ପାଖରେ ଶୋଇ ଶୋଇ ମୁଠି ମାରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ବାସନ୍ତୀ ତା ପୁଅର ମୁଠି ମାରିବା ଦେଖୁଥିଲା । ୫ ମିନିଟ୍ ମୁଠି ମାରିବା ପରେ ଚାଂଗ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିବାର ସୂଚନା ଦେଲା । ସେ ଜୋରରେ ଚିତ୍କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ତୁରନ୍ତ ତା ମାଆକୁ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ଲେପଟେଇ ଆଣିଲା ଏବଂ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ତା ପେଟରେ ଦାବି ସବୁ ବୀର୍ଯ ବାସନ୍ତୀ ପେଟ ଉପରେ ଛାଡ଼ିଦେଲା । ଏହା ସବୁ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଘଟିଗଲା ଯେ ବାସନ୍ତୀକୁ ବଜାୟ ରଖିବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ବି ମିଳିଲା ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ ସେ ବଜାୟ ରଖିଲା ଏବଂ ବୁଝିଲା, ସେତେବେଳକୁ ଚାଂଗର ବୀର୍ଯ ତା ପେଟ ଉପରେ ଛାଡ଼ିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ତା ପୁଅକୁ ମନା କରିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନ ଥିଲା । ସେ ଆରାମରେ ତା ଦେହ ଉପରେ ତା ପୁଅର ନିଜ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ ଦେଲା । କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ଚାଂଗର ବୀର୍ଯର ବାସନା ରୁମ ଭିତରେ ଖେଳିଗଲା । ବାସନ୍ତୀର ପାଂଟି ବି ଚାଂଗର ବୀର୍ଯରେ ଓଦା ହୋଇଗଲା । କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ଚାଂଗ ଶାନ୍ତ ହୋଇ ଗଲା ଏବଂ ମାଆର ଦେହ ଉପରୁ ହଟିଗଲା । କିନ୍ତୁ କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ତା ମାଆର ଦେହକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଚିପି ଦେଖି ସାରିଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ଗରମ ହୋଇ ସାରିଥିଲା । ସେ ବି ତା’ର ସବୁ ପୋଷାକ ଖୋଲିଲା ଏବଂ ବେଡ଼ ଉପରେ ବି ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ବି ତା ବିଆରସ ବାହାର କରି ଶାନ୍ତ ହୋଇ ନିଦରେ ଶୋଇଗଲା । ସକାଳ ହେବାରୁ ବାସନ୍ତୀ ଆରାମରେ ବିଛଣାକୁ ହଟେଇଲା ନୂଆ ବିଛଣା ବିଛେଇ ଦେଲା ।
ତାପର ଦିନ ରାତିରେ ଲାଇଟ୍ ବନ୍ଦକରି ଦୁହେଁ ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇଲେ । ବାସନ୍ତୀ ଚାଂଗର ପସନ୍ଦ ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି ପିନ୍ଧିଥିଲା । ଆଜି ଚାଂଗ ତା ମାଆର ପରୀକ୍ଷା ନେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା । ସେ ତା ଗୋଡ଼କୁ ପଛ ପଟରୁ ତା ମାଆର ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ରଖିଲା । ତା ମାଆ ତା ଆଡ଼କୁ ପିଠି କରି ଶୋଇଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ତା ଲଙ୍ଗଳା ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ଚାଂଗର ଗୋଡ଼ ରଖିବାରେ କିଛି ପ୍ରତିରୋଧ କଲା ନାହିଁ । ଚାଂଗର ସାହସ ଆହୁରି ବଢ଼ିଗଲା । ସେ ତା ଗୋଡ଼ରେ ତା ମାଆର ଚିକଣିଆ ଜଙ୍ଘକୁ ଘଷିବାକୁ ଲାଗିଲା । ତା ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା । ସେ ଗୋଟିଏ ହାତକୁ ମାଆର ପେଟ ଉପରେ ରଖିଲା । ବାସନ୍ତୀ କିଛି କହିଲା ନାହିଁ । ଚାଂଗ ଧୀରେ ଧୀରେ ବାସନ୍ତୀ ପଛକୁ ଲାଗିଗଲା । ସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ତା ହାତକୁ ମାଆ ପାଂଟି ଭିତରେ ପୁରେଇଲା ଏବଂ ତା ଗାଣ୍ଡିକି ଘଷିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଧୀରେ ଧୀରେ ସେ ତା ମାଆର ପାଂଟିକି ତଳ ଆଡ଼କୁ ଖସେଇଲା ।
ପ୍ରଥମେ ତ ବାସନ୍ତୀ ସହଜରେ ତା ପାଂଟି ଖୋଲିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଚାଂଗ କହିଲା – ମାଆ, ଏ ପାଂଟି ଖୋଲ । ଆଜି ତୁ ପୁରା ପୁରି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇବୁ । ବାସନ୍ତୀ ବି ଏଇଆ ଚାହୁଁଥିଲା । ସେ ତା ଅଂଟାକୁ ଟିକିଏ ଉପରକୁ ଟେକିଲା । ଯାହା ଫଳରେ ଚାଂଗ ତା ପାଂଟିକି ତା ଅଂଟା ତଳକୁ ଖସେଇ ଦେଲା ଏବଂ ପୁରା ପୁରି ଖୋଲି ଦେଲା । ଏବେ ବାସନ୍ତୀ କେବଳ ବ୍ରା ପିନ୍ଧିଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ବ୍ରାର ହୁକକୁ ପଛ ପଟରୁ ଖୋଲି ଦେଲା । ବାସନ୍ତୀ ତା ଦେହରୁ ବ୍ରାକୁ ଅଲଗା କରି ଦେଲା । ଏବେ ସେ ଦୁହେଁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍ଗଳା ଥିଲେ । ଚାଂଗ ତା ମାଆକୁ ପଛ ପଟରୁ ଧରି ତା ବାଣ୍ଡକୁ ମାଆ ଗାଣ୍ଡିରେ ଲଗେଇଲା । ତା ଟାଣ ହୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡ ବାସନ୍ତୀ ଗାଣ୍ଡିକି ଛୁଇଁଲା । ବାସନ୍ତୀକି ମଜା ଲାଗୁଥିଲା । ତା’ର ଗରମ ନିଃଶ୍ୱାସ ବହିଲା । ବାସନ୍ତୀ ପ୍ରତିରୋଧ ନ କରିବାରୁ ଚାଂଗ ତା ମାଆ ଦେହରେ ହାତ ବୁଲେଇଲା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ସେ ତା’ର ଗୋଟାଏ ହାତ ବାସନ୍ତୀ ଦୁଧ ଉପରେ ରଖି ଚିପିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ,ମୋର ମୁଠି ମାରିବା ପାଇଁ ମନ ହେଉଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ମାରୁନୁ, ମୁଁ କ’ଣ ମନା କରୁଛି ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ଆଜି ତୁ ମୋର ମୁଠି ମାରି ଦେଏ ।
ବାସନ୍ତୀ: ଠିକ୍ ଅଛି ।
ଏହା କହି ସେ ଚାଂଗ ଆଡ଼କୁ ବୁଲିଲା ଏବଂ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଧରିଲା । ନିଜେ ବାସନ୍ତୀର ବିଶ୍ୱାସ ହେଉ ନ ଥିଲା କି ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଏତେ ଜବର ଦସ୍ତ ବୋଲି । ସେ ବହୁତ ଆଦରରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଚାଂଗ ତ ତା ବୁଦ୍ଧି ଶୁଦ୍ଧି ଖାଇ ବସିଲା ଜାଣ । ସେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଥିବା ଅନୁଭବ କଲା । ବାସନ୍ତୀ ଅଂଧାରରେ ଚାଂଗର ମୁଠି ମାରି ଚାଲିଥିଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ମସ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ରହ ବେଟା, ଆଜି ମୁଁ ତୋର ଭଲ ଭାବରେ ମୁଠି ମାରୁଛି । ଏହା କହି ସେ ତଳକୁ ନଇଁଲା ଏବଂ ନିଜ ପୁଅ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇଲା । ଚାଂଗ ଯେତେବେଳେ ଅନୁଭବ କଲା ଯେ ତା ମାଆ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ତା ତଂଟି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପୁରେଇ ଚୋଷିଲା । କିଛି ସମୟ ପରେ ଚାଂଗର ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ସମୟ ହୋଇଗଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ବାଣ୍ଡକୁ ଛାଡ଼ି ଦେଏ । ବୀର୍ଯ ବାହାରିବ । ବାସନ୍ତୀ ବାଣ୍ଡକୁ ଚୋଷିବା ଜାରି ରଖିଲା । ହଠାତ୍ ଚାଂଗ ବାଣ୍ଡରୁ ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ବୀର୍ଯ ବାହାରିଲା । ବାସନ୍ତୀ ସବୁ ବୀର୍ଯ ତା ପାଟି ଭିତରକୁ ନେଇଗଲା ଏବଂ ସବୁ ପିଇଗଲା । ନିଜ ପୁଅ ବାଣ୍ଡର ବୀର୍ଯ ପିଇବାରେ କିଛି ଅଲଗା ଆନନ୍ଦ ଥିଲା । କିଛି ସମୟ ପରେ ବାସନ୍ତୀ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରୁ ବାହାର କରିଦେଲା । ବସନ୍ତୀ ବାଥରୁମ ଯାଇ ପାଟି କୁଳୁ କୁଳୁ କରି ଆସିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ତୁ ତ କମାଲ କରିଦେଲୁ ।
ବାସନ୍ତୀ ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ତୋ ବାଣ୍ଡର ବୀର୍ଯ ତ ବହୁତ ଭଲ ରେ ।
ଏହା କହି ସେ ଚାଂଗ ଆଡ଼କୁ ପିଠି କରି ଶୋଇଲା । କିନ୍ତୁ ଚାଂଗର ଯୁବକ ବାଣ୍ଡ ଏବେ ହାର ମାନିବା ବାଲା ନ ଥିଲା । ସେ ତା ମାଆକୁ ପୁଣି ପଛ ପଟରୁ ଧରି କୁଣ୍ଢେଇଲା ଏବଂ ତା ଦେହରେ ହାତ ବୁଲେଇଲା । ତା ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ଠିଆ ହୋଇଗଲା । ଏଥର ତା ବାଣ୍ଡ ବାସନ୍ତୀର ଚିକଣିଆ ଗାଣ୍ଡି ଫାଟରେ ପଶିଗଲା । ଏସବୁ ବାସନ୍ତୀ ପାଇଁ ପ୍ରଥମ ଅନୁଭବ ଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ମାଆ ଗାଣ୍ଡି ଫାଟରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଘଷିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ଏତେ ଗରମ ହୋଇ ଗଲା ଯେ ୨ ମିନିଟ୍ ରେ ତା ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ସବୁ ବୀର୍ଯ ବାସନ୍ତୀର ଗାଣ୍ଡି ଫାଟରେ ହିଁ ବାହାରି ଗଲା । ବାସନ୍ତୀ ଗାଣ୍ଡି ପଛ ପାଖ ପୁରା ଓଦା ହୋଇଗଲା । ଧୀରେ ଧୀରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଶାନ୍ତ ହେବାରୁ ସେ ବାସନ୍ତୀର ଦେହକୁ ଛାଡ଼ି ଦେଇ ଥକି ଯାଇ ଥିବାରୁ ତା କଡ଼ରେ ଶୋଇଗଲା । ଏପଟେ ବାସନ୍ତୀ ଉଠି ବାଥରୁମ ଗଲା ଏବଂ ତା ଗାଣ୍ଡିକି ଧୋଇଲା ଏବଂ ଫେରି ଆସି ବିନା ପାଂଟିରେ ଶୋଇଗଲା । ସେ ଜାଣିଥିଲା ଯେ ତା ଉଠିବା ପୂର୍ବରୁ ଚାଂଗ ଉଠିବ ନାହିଁ । ସକାଳ ହେବା ପରେ ସେ ନୂଆ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଦେବ । କିନ୍ତୁ ସିଏ ବି ଗରମ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ତା ଦେହ ସହିତ କେଉଁ ବାଣ୍ଡର ମିଳନ ହୋଇଥିଲା । ସେ ଭାବିଲା, ତା ପୁଅର ବାଣ୍ଡ ଟିକିଏ ବେଶୀ ବଡ଼ ଏବଂ ମୋଟା । ତା’ର ବି ତା ସ୍ୱାମୀ ସହିତ ମସ୍ତି ବିଷୟରେ ମନେ ପଡ଼ିଲା । ଏହା ଭାବି ସେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା । ସକାଳୁ ସେ ଆଗେ ଉଠିଲା ଏବଂ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିଲା । ଚାଂଗ ଯେପରି ଉଠିଲା, ତା ମାଆ ତା ପାଇଁ ଗରମ ଗରମ କଫି ଆଣିଲା ଏବଂ ମୁରୁକି ହସି ଚାଂଗକୁ ଦେଲା । ଚାଂଗ ବୁଝିଗଲା ଯେ ଗତକାଲି ରାତିର କାହାଣୀ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବ ।
ଆସନ୍ତା ୨ ଦିନ କାରଖାନା ବନ୍ଦ ଅଛି । ସେଥିପାଇଁ ସେ ତା ମାଆକୁ ଦିଲ୍ଲୀର ପାର୍କକୁ ବୁଲେଇବାକୁ ନେଇଗଲା ଏବଂ ମାଆ ପାଇଁ ନୂଆ ପୋଷାକ କିଣିଦେଲା । ସଂଧ୍ୟାରେ ସେ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମର ସି.ଡ଼ି. ନେଇ ଆସିଲା । ଆଜି ତା ମାଆ ଖୁବ୍ ସୁନ୍ଦର ଖାଇବା ତିଆରି କରିଥିଲା । ସ୍ପେଶାଲ ଚିକେନ ମସଲା ରାନ୍ଧିଥିଲା । ରାତି ୯ ଟା ଭିତରେ ମାଆ ପୁଅ ଦୁହେଁ ଖିଆ ପିଆ ସାରିଦେଇ ଶୋଇବା ପାଇଁ ବେଡ଼କୁ ଗଲେ । ଆଜି ଯେପରି ଚାଂଗ ଖୁସିରେ ତା ମାଆ ସହିତ ଥଟ୍ଟାରେ କଥା ହେଉଥିଲା, ଏହାକୁ ଦେଖି ବାସନ୍ତୀ ଅନୁମାନ କରୁଥିଲା ଆଜି ଶେଷ ହେବ ହିଁ ହେବ । ଏବେ ସିଏ ବି ତା ବିଆରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ପଶିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଥିଲା ।
ରାତିରେ ବେଡ଼ ଉପରକୁ ଆସିବା ମାତ୍ରେ ଚାଂଗ ତା ସବୁ ପୋଷାକ ଖୋଲି ଦେଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ଆଜି ମୁଁ ତୋତେ ଫିଲ୍ମ ଦେଖେଇବି ।
ବାସନ୍ତୀ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ପିନ୍ଧି କହିଲା: ମୁଁ ତ ହିନ୍ଦୀ ବୁଝି ପାରୁନାହିଁ । ମୁଁ ଫିଲ୍ମରୁ କ’ଣ ବୁଝିବି ।
ଚାଂଗ - ଆରେ, ଇଏ ଲଙ୍ଗଳା ଫିଲ୍ମ । ଏଥିରେ ବୁଝିବାର କିଛି କଥା ନାହିଁ ।
ଚାଂଗ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମର ସି.ଡ଼ି. ଚଲେଇଲା । ବାସନ୍ତୀ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ପିନ୍ଧି ତା ପୁଅର ପାଖରେ ହିଁ ଶୋଇଗଲା ଓ ଫିଲ୍ମ ଦେଖିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଫିଲ୍ମ ନିଜ ରଙ୍ଗରେ ଯେପରି ଆସିଲା ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ବାସନ୍ତୀ ବି ଫିଲ୍ମ ଦେଖି ଦୃଢ଼ ଉତେଜିତ ହୋଇ ଉଠିଲା । ଚାଂଗ ଯେତେବେଳେ ଦେଖିଲା କି ତା ମାଆ ବି ଖୁବ୍ ମଜାରେ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖୁଛି, ସେ କହିଲା – ଇଏ କ’ଣ ମାଆ, ଲଙ୍ଗଳା ଫିଲିମ କ’ଣ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଦେଖିବା କଥା । ତୋ ବ୍ରା ଆଉ ପାଂଟି ଖୋଲିଦେଏ ଏବଂ ଫିଲ୍ମ ଦେଖ, ତାହେଲେ ବେଶୀ ମଜା ଆସିବ ।
ବାସନ୍ତୀ କିଛି ବିରୋଧ ନ କରି ତା ପୁଅର କହିବା ଅନୁସାରେ ତା ବ୍ରା ଓ ପାଂଟି ଖୋଲିଦେଲା । ଏପରି ତ କେତେ ଥର ତା ମାଆର ସ୍ୱଚ୍ଛ ବ୍ରା ପଛରୁ ଦେଖିଛି । କିନ୍ତୁ ଏପରି ଲଙ୍ଗଳା ଦୁଧ କେବେ ବି ଦେଖି ନ ଥିଲା । ଏତେ ଗୋରା ଆଉ ବଡ଼ ବଡ଼ ମସ୍ତ ଦୁଧ । ଚାଂଗର ମନ ହେଉଥିଲା କି ମାଆର ଦୁଧ ଉପରକୁ ଝାଂପି ପଡ଼ିବ । ବାସନ୍ତୀ ଟିକିଏ ଅଟକି ଗଲା ।
ଚାଂଗ - ପାଂଟି ବି ଖୋଲି ଦେଏ ।
ବାସନ୍ତୀ: ତୁ ପରା ଏଠି ଅଛୁ ।
ଚାଂଗ ଏବେ ଟିକିଏ ସାହସ ଓ ମରଦ ପଣିଆ ଦେଖେଇ ତା ମାଆର ପାଂଟିକି ଧରିଲା ଏବଂ ତଳ ଆଡ଼କୁ ଟାଣି କହିଲା - ଆଲୋ ମାଆ, ଏବେ ମତେ କ’ଣ ଲାଜ କରୁଚୁ?
ବାସନ୍ତୀ ବି ତା ଅଂଟାକୁ ଟେକି ପାଂଟିକି ଖୋଲିବା ପାଇଁ ଦେଲା । ବାସନ୍ତୀର ବିଆ ଓଦା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ଯେଉଁ ବିଆକୁ ସେ ସ୍ୱଚ୍ଛ ପତଳା ପାଂଟିରେ ଦେଖିଥିଲା, ଆଜି ସେ ତାକୁ ବିଲକୁଲ ଲଙ୍ଗଳା ଅବସ୍ଥାରେ ଦେଖୁଚି । ଲଙ୍ଗଳା ବିଆକୁ ଦେଖି ଚାଂଗ ପାଟିରୁ ବାହାରି ଆସୁଥିବା ଚିତ୍କାରକୁ ସେ ବନ୍ଦ କରି ଦେଲା । ଏବେ ସେ ଦୁହେଁ ପରସ୍ପର ଦେହରେ ଚାପି ହୋଇ ବସିଲେ ଏବଂ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମର ଆନନ୍ଦ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଚାଂଗ ଆଗରୁ କେତେ ଥର ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ବାସନ୍ତୀ ପ୍ରଥମ ଥର ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖୁଥିଲା । ଗିହାଁ ଗେହିଁ ଦୃଶ୍ୟ ଆସିବାରୁ ତା ବିଆ ଏମିତି ଓଦା ହୋଇଗଲା ଯେ ସେଥିରୁ ପାଣି ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏପଟେ ଚାଂଗ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ୁ ଥିଲା । ତା ମାଆର ଲଙ୍ଗଳା ଦେହକୁ ଦେଖି ତା ବାଣ୍ଡ ବି ବହୁତ ଓଦା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ।
ସେ ବାସନ୍ତୀର ହାତ ଧରିଲା ଏବଂ ତାକୁ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ରଖିଲା । ଚାଂଗ – ଏହାକୁ ଧରି ଫିଲ୍ମ ଦେଖ, କେତେ ମଜା ଆସିବ ।
ତା ମାଆ ବହୁତ ଆଦର କରି ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ହଠାତ୍ ଚାଂଗର ନଜର ତା ମାଆର ଓଦା ବିଆ ଉପରେ ପଡ଼ିଲା । ସେ ବହୁତ ଆରମରେ ତା ମାଆର ବିଆ ଉପରେ ହାତ ରଖି ସାଉଁଳେଇବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ଚାଂଗ – ମାଆ, ଇଏ ଏତେ ଓଦା କାହିଁକି ହେଇଛି?
ବାସନ୍ତୀ: ଗିହାଁଗେହିଁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖି ଓଦା ହୋଇ ଯାଉଛି ।
ଚାଂଗ ତା ମାଆ ବିଆକୁ ସାଉଁଳେଇବା ଜାରି ରଖିଲା । ସେ ଛୁଇଁବାରୁ ବାସନ୍ତୀର ଅବସ୍ଥା ଆହୁରି ଖରାପ ହୋଇଗଲା । ତା ଅନ୍ୟ ହାତରେ ସେ ତା ମାଆର ଦୁଧକୁ ରଗଡ଼ିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ଏପଟେ ଟି.ଭି.ରେ ଗୋଟିଏ ଟୋକା ଗୋଟିଏ ଟୋକିର ବିଆକୁ ଚୋଷିଲା । ଏହା ଦେଖି ବାସନ୍ତୀ କହିଲା: ଆରେ, ଦେଖେ ତ କେମିତି ବିଆକୁ ଚୋଷୁଚି?
ଚାଂଗ – ଟୋକି ବିଆ ଚୋଷିଲେ ବହୁତ ମଜା ମିଳେ । ବାପା ବି ତ ତୋ ବିଆ ଚୋଷୁ ଥିବେ ।
ବାସନ୍ତୀ: ନାହିଁରେ, ସିଏ କେବେ ମୋ ବିଆ ଚୋଷନ୍ତି ନାହିଁ ।
ଚାଂଗ - ଆଜି ମୁଁ ତୋ ବିଆକୁ ଚୋଷି ଜଣେଇ ଦେବି ଯେ ଟୋକି କି କେତେ ମଜା ମିଳେ ।
ସେ ତା ମାଆର ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଚୋଷିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ବାସନ୍ତୀକୁ ବହୁତ ମଜା ଲାଗୁଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ମାଆର ଦୁଧକୁ ଜବରଦସ୍ତ ଢଙ୍ଗରେ ଚୋଷିଲା । ପୁଣି ସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ତଳ ଆଡ଼କୁ ଗଲା । କିଛି ସେକେଣ୍ଡ ଭିତରେ ସେ ତା ମାଆର ବିଆ ଉପରେ ତା ନଜର ପକେଇଲା । ତା ମାଆର ବିଆ କି ମସ୍ତ ହୋଇଛି । ପୁରା ମତୁଆଲା ବାସନା ଆସୁଛି । ସେ ଧୀରେ ତା ଓଠକୁ ମାଆ ବିଆ ଉପରେ ଲଗେଇଲା । ତା ମାଆ ପାଟିରୁ ଶିତ୍କାର ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ପ୍ରଥମେ ଚାଂଗ ବାସନ୍ତୀର ବିଆକୁ ଜମେଇ କରି ଚୋଷିଲା । ତାପରେ ତା ଜିଭକୁ ବାସନ୍ତୀ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇଲା । ଏହା ଦେଖି ବାସନ୍ତୀର ଆଖି ମତୁଆଲା ହୋଇ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା । ଚାଂଗ ତା ପୁରା ଜିଭକୁ ବାସନ୍ତୀ ବିଆ ଭିତରକୁ ପୁରେଇଲା । ବାସନ୍ତୀ ବିଆରୁ ପାଣି ବାହାରୁ ଥିଲା । ଏବେ ସେ ଦୁହେଁ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ କ’ଣ ଦେଖିବେ, ଯେଉଁଠି ସେ ଦୁହେଁ ନିଜେ ସେପରି ମଜା ନେଉଛନ୍ତି । କିଛି ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଂଗ ବାସନ୍ତୀର ବିଆକୁ ଜିଭରେ ଗେହିଁଲା । ବାସନ୍ତୀକି ଲାଗୁଥିଲା ତା ବିଆରୁ ଏବେ ପାଣି ବାହାରିବ । ସେ ଶିତ୍କାର କରି କହିଲା: ବେଟା, ମୋର ପାଣି ବାହାରିବା ବେଳ ହୋଇଗଲାଣି ।
ଚାଂଗ – ବାହାରିବାକୁ ଦେଏ । ଆଜି ମୁଁ ଏହାକୁ ପିଇବି । ଯେମିତି କାଲି ତୁ ମୋର ପିଇ ଥିଲୁ ।
ଏହା ପୂର୍ବରୁ ବାସନ୍ତୀ ଆହୁରି କିଛି କହି ପାରି ଥାଆନ୍ତ । ତା ବିଆରୁ ତା ବିଆରସର ପିଚକାରୀ ବାହାରି ପଡ଼ିଲା । ଚାଂଗ ତା ପାଟିକି ବାସନ୍ତୀ ବିଆ ଉପରେ ଏପରି ଲଗେଇ ଦେଲା, ଯାହା ଫଳରେ ବାସନ୍ତୀ ବିଆରସର ଗୋଟିଏ ବି ବୁନ୍ଦା ବାହାରେ ପଡ଼ିଲା ନାହିଁ । ସେ ତା ମାଆ ବିଆର ସବୁ ବିଆରସ ପିଇଲା । ଅତି କମ୍ ରେ ୨୦୦ ଗ୍ରାମ ବିଆରସ ବାସନ୍ତୀ ବିଆରୁ ବାହାରି ଥିଲା । ଚାଂଗ ସବୁ ବିଆରସ ପିଇ ବିଆକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଚାଟି ସଫା କଲା । ତା ମାଆ ତ ୭ ମ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଉଡ଼ୁଥିଲା । ତା ଆଖି ବନ୍ଦ ଥିଲା । ଚାଂଗ ତା ବିଆ ଉପରୁ ମୁହଁ ହଟେଇଲା ଏବଂ ତା ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା । ବାସନ୍ତୀ ମସ୍ତିରେ ଚୁର୍ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । କିଛି ସମୟ ଦୁଧ ଚୋଷିବା ପରେ ଚାଂଗ କହିଲା – ବାସନ୍ତୀ, ତୁ କେତେ ମସ୍ତ ହେଇଚୁ ରେ ।
ବାସନ୍ତୀ: ତୁ ତ କମ୍ ମସ୍ତ ହେଇନୁ । ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏତେ ମସ୍ତି କେବେ ହୋଇ ନ ଥିଲା ।
ଚାଂଗ – ବାସନ୍ତୀ, ଏବେ ଅସଲି ମସ୍ତି ତ ବାକି ଅଛି ।
ବାସନ୍ତୀ: ହଁ ବେଟା, ଆଜି ଆଉ ଏବେ ତୋ ବହୁତ ଭଲ ବାଣ୍ଡକୁ ମୋ ଶୋଷିଲା ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ଦେଏ ।
ଏବେ ସମୟ ଆସି ଗଲା ଲାଜକୁ ପଛରେ ଛାଡ଼ି ଦେଇ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାସ୍ତବିକ ସ୍ଥିତିକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପାଇଁ । ଚାଂଗ ତା ମାଆର ଗୋଡ଼କୁ ମେଲେଇଲା । ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଗୋଟାଏ ହାତରେ ଧରିଲା ଏବଂ ତା ମାଆର ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇଲା । ତା ମାଆ କିଛି ପ୍ରତିରୋଧ ନ କରି ତା ପୁଅକୁ ଛାତିରେ ଲଗେଇଲା ଏବଂ ଆଖିରେ ଆଖିରେ ତା ବିଆରେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ସ୍ୱୀକୃତି ଦେଲା । ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ବାସନ୍ତୀ ବିଆକୁ ଜମେଇ କରି ଗେହିଁଲା । କେଇ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଏହି ବିଆରୁ ଚାଂଗ ବାହାରି ଥିଲା । ଆଜି ଏହି ବିଆରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ପଶିଛି । କିନ୍ତୁ ବାସନ୍ତୀର ଅବସ୍ଥା ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଖରାପ କରି ଦେଇଛି । ବାସନ୍ତୀର ବିଶ୍ୱାସ ହେଉ ନ ଥିଲା ଯେ ଯେଉଁ ବିଆରୁ ଚାଂଗ ବାହାରି ଥିଲା ଆଜି ସେଇ ବିଆରେ ସେହି ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ପାରୁଛି । ସେ ଏପରି ଛଟପଟ ହେଉଥିଲା, ଯେମିତି ଆଜି ସେ ପ୍ରଥମ ଥର ଗେହିଁ ହେଇଚି । ୧୦ ମିନିଟ୍ ଭିତରେ ତା ବିଆରୁ ୩ ଥର ବିଆରସ ବାହାରି ଥିଲା । ୧୦ ମିନିଟ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦମଦାର ସଟ୍ ମାରିବା ପରେ ଚାଂଗ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରି ଗଲା । ସେ ତା ସବୁ ବୀର୍ଯ ତା ମାଆ ବିଆରେ ଛାଡ଼ିଲା । ତାପରେ ସେ ଗଭୀର ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଇ ମାଆ ଉପରେ ଶୋଇଗଲା । ସେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ମାଆ ବିଆ ଭିତରେ ସେହିପରି ରହିବାକୁ ଦେଲା । ୧୦ ମିନିଟ୍ ପରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ତା ମାଆ ବିଆ ଭିତରେ ଠିଆ ହୋଇଗଲା । ଏଥର ବାସନ୍ତୀର ବିଆ ବି କିଛି ପ୍ରସାରିତ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ସେ ଦୁହେଁ ୨ୟ ଥର ପାଇଁ ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କରି ଦେଲେ । ଏଥର ୨୦ ମିନିଟ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାସନ୍ତି ବିଆରେ ଗେହିଁବା ଚାଲିଲା । ଏଥର ତା ବିଆ ୬-୭ ଥର ବିଆରସ ଛାଡ଼ିଲା । କିନ୍ତୁ ଏଥର ଆଗ ଭଳି ଏତେ କଷ୍ଟ ହେଉ ନ ଥିଲା । ଏବେ ସେ ତା ପୁଅ ସହିତ ତା ବିଆକୁ ଗେହିଁବାର ଆନନ୍ଦ ନେଉଥିଲା । ତାକୁ ତା ପୁଅର ମରଦ ପଣିଆ ପାଇଁ ଗର୍ବ ଆସୁଥିଲା । ୨୦ ମିନିଟ୍ ଗେହିଁବା ପରେ ଚାଂଗର ବାଣ୍ଡ ଜବାବ ଦେଇଦେଲା ଏବଂ ପ୍ରଥମ ଥର ଠାରୁ ଅଧିକ ବୀର୍ଯ ମାଆ ବିଆରେ ଛାଡ଼ିଲା ।
ରାତି ସାରା ଚାଂଗ ତା ମାଆ ସହିତ ୫ ଥର ଗିହାଁ ଗେହିଁ କଲା, ଯେଉଁ ଥିରେ ୨ ଥର ତା ଗାଣ୍ଡି ମାରିବା ବି ସାମିଲ ଥିଲା ।
ଏହି ରାତି ଠାରୁ ଚାଂଗ ତା ମାଆକୁ ମାଆ ନ ଡାକି ବାସନ୍ତୀ ବୋଲି ଡାକିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା । ବାସନ୍ତୀ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରିବାର ନିୟୋଜନ ଅପରେସନ କରି ନ ଥିଲା । ୨୦-୨୨ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲାଗାତାର ଜମେଇ ଗିହାଁ ଗେହିଁ ହେବା ପରେ ବାସନ୍ତୀ ଅନୁଭବ କଲା କି ସେ ପ୍ରେଗନାଂଟ ହୋଇ ଯାଇଛି । ସେ ଚାଂଗକୁ ଏ କଥା କହିଲା । ଚାଂଗ ତାକୁ ନେଇ ଡାକ୍ତର ପାଖକୁ ଗଲା । ସେଠାରେ ସେ ନିଜକୁ ବାସନ୍ତୀର ସ୍ୱାମୀ ବୋଲି ପରିଚୟ ଦେଲା ।
ଡାକ୍ତର କହିଲେ – ବାସନ୍ତୀ ମାଆ ହେବାକୁ ଯାଉଛି ।
ଘରକୁ ଫେରିବା ପରେ ବାସନ୍ତୀ ନିଷ୍ପତି କଲା କି ସେ ସେହି ପିଲାକୁ ଜନ୍ମ ଦେବ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଚାଂଗ ମନା କଲା ।
ବାସନ୍ତୀ: ଏ ପିଲାର ବାପା କିଏ ହେବ?
ଚାଂଗ – ଇଏ ତ ମୋ ରକ୍ତ । କିନ୍ତୁ ଏ ପିଲାର ବାପ ମୋ ବାପା ହେବ ।
ବାସନ୍ତୀ: ମୁଁ କିଛି ବୁଝି ପାରୁନି ।
ଚାଂଗ – ଦେଖ ବାସନ୍ତୀ, ଆମେ ଅନ୍ୟ କେଉଁ ଯାଗାରେ ଯାଇ ଘର ଭଡ଼ା ନେଇ ରହିବା । ଲୋକଙ୍କୁ କହିବା କି ମୋ ବାପା ୨୦-୨୨ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ମରି ଯାଇଛି । ମୁଁ ଏହା କହିବି ଯେ ମରିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ତୋତେ ପ୍ରେଗନାଂଟ କରିଛନ୍ତି ବୋଲି । ଆଉ ଏ ଦିଲ୍ଲୀରେ କିଏ କାହା କଥା ବୁଝୁଚି । ତାପରେ ଆମେ ଦୁହେଁ ଆଗାମୀ କିଛି ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଭଳି ରହିବା । ଆଉ ଏ ପିଲା ମୋ ଭାଇ କି ଭଉଣୀ ହୋଇ ରହିବ । ଏହି ପିଲା ଜନ୍ମ ହେବା ପରେ ତୁ ପରିବାର ନିୟୋଜନ ଅପରେସନ ହୋଇ ପଡ଼ିବୁ । ଯାହା ଫଳରେ ଆମ ଭିତରେ ଆଉ କେହି ଆସିବ ନାହିଁ ।
ଏହା ଶୁଣିବା ପରେ ବାସନ୍ତୀ ଚାଂଗକୁ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା । ସେଦିନ ୭ ଘଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଂଗ ତା ମାଆ, ମତଲବ ତା ନୂଆ ସ୍ତ୍ରୀକି ଗେହିଁଲା । ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ଚାଂଗ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଅଂଚଳରେ ଘର ଭଡ଼ା ନେଲା ଏବଂ ବାସନ୍ତୀକି ନେଇ ସେଠାକୁ ଚାଲିଗଲା । କିଛି ଦିନ ପରେ ତାକୁ ପାଖରେ ଥିବା ଗୋଟିଏ କାରଖାନାରେ ଆଗ ଠାରୁ ଭଲ କାମ ମିଳିଗଲା । ଆଖ ପାଖର ଲୋକଙ୍କୁ ସେ କହିଲା ଯେ ତା ବାପା ମରିବା ପୂର୍ବରୁ ତା ମାଆ ପ୍ରେଗନାଂଟ ହୋଇଛି । କିଛି ଦିନ ପରେ ଲୋକମାନେ ବି ସେହି କଥା ବୁଝିଗଲେ ଯେ ଚାଂଗର ମାଆକୁ ତା ସ୍ୱାମୀ ପ୍ରେଗନାଂଟ କରି ଏ ଦୁନିଆରୁ ଚାଲି ଯାଇଛନ୍ତି । ଏବଂ ସବୁ ଦାୟୀତ୍ୱ ଚାଂଗ ଉପରେ ପଡ଼ିଛି ।
ଠିକ୍ ସମୟରେ ବାସନ୍ତୀ ତା ପୁଅର ଝିଅକୁ ତା କୋଳରେ ଜନ୍ମ ଦେଲା । ଏହି ପ୍ରକାରେ ସେ ଛୁଆ ପ୍ରକୃତରେ ଚାଂଗର ଝିଅ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଦୁନିଆ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସେ ଚାଂଗର ଭଉଣୀ । ଆଗାମୀ ୫-୬ ବର୍ଷ ପର୍ଯନ୍ତ ଚାଂଗ ଓ ବାସନ୍ତୀ ଲୁଚି ଲୁଚି ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀର ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ବଜାଏ ରଖି ଦୈହିକ ସଂପର୍କ କରି ଚାଲିଲେ । ତାପରେ ଚାଂଗ ଲୋକ ଲାଜ ଭୟରେ ବଡ଼ ହେଉଥିବା ଝିଅର ପ୍ରଶ୍ନକୁ ବଂଚିବା ପାଇଁ ତା ମାଆକୁ ନେଇ ମୁମ୍ବାଇ ଚାଲିଗଲା । ସେଠାରେ ସେ ତା ମାଆକୁ ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀ କରି ସ୍ୱଭାବିକ ଭାବେ ଜୀବନ ଯାପନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏବେ ବାସନ୍ତୀର ସ୍ୱାମୀ ଖୋଦ୍ ତା ପୁଅ ଚାଂଗ ଥିଲା, ଯିଏ ତା ଠାରୁ ୧୫ ବର୍ଷ ସାନ ଥିଲା ।
-ଶେଷ-
No comments:
Post a Comment
ପ୍ଲିଜ କମେଟ କରନ୍ତୁ